Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 11/11

 Ο φοιτητικός σύλλογος αγωνίστηκε κάνοντας τρεις βδομάδες κατάληψη και συμμετέχοντας σε πορείες και συντονισμούς με άλλους συλλόγους που αγωνίζονται και αυτή τη στιγμή εναντία στην αναδιάρθρωση η οποία προβλέπει η κυβερνητική πολιτική με στόχο την διαμόρφωση και προσαρμογή του πανεπιστημίου στις νέες ανάγκες της αγοράς. Ανάγκες που μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο με απόφοιτους εξειδικευμένης επαγγελματικής κατάρτισης, απόλυτα τεχνοκρατικής και απογυμνωμένης από τη σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων που προσφέρει η ολόπλευρα διαμορφωμένη επιστημονική γνώση. Αυτό γίνεται επειδή πλέον αυτό που χρειάζεται η αγορά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ανθρώπους αναλώσιμα γρανάζια για τις επιχειρήσεις με αντίκτυπο το ελάχιστο δυνατό κόστος για την εργοδοσία. Σε αυτή τη λογική κινήθηκε και το συμβούλιο διοίκησης, τσιράκι της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, διαίρεσε το ΓΠΑ σε δυο σχολές, δίνοντας κατεύθυνση στο να καταργηθεί ο γεωπονικός χαρακτήρας του πτυχίο και της σχολής με άμεσες συνέπειες στην εργασιακή μας προοπτική.Ο δίκαιος αγώνας του φοιτητικού συλλόγου εναντίον του εξευτελισμού της ακαδημαϊκής μόρφωσης και σπαραγμού των εργασιακών και επαγγελματικών μας δικαιωμάτων ως μελλοντικών γεωπόνων, αναχαιτίστηκε προσωρινά στην τελευταία γενική συνέλευση από τις κυβερνητικές παρατάξεις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, που υπηρετούν πιστά τη κυβερνητική πολιτική, ανοίγοντας πλατιά τον δρόμο στις αλλαγές που υποβαθμίζουν τραγικά την κατάσταση στο πανεπιστήμιο, όπως και οι πολιτικοί φορείς τους αντίστοιχα, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, κατακρεουργούν το βιοτικό επίπεδο του λαού συνολικότερα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δυνάμεις των ΠΑΣΠ-ΔΑΠ φαγώθηκαν να σταματήσει η αγωνιστική κατάληψη του συλλόγου φοιτητών, την στιγμή που αυτό ήταν επιτακτική ανάγκη για αυτούς που μας διαλύουν το μέλλον και τις ζωές, όπως τα συμβούλια διοίκησης, οι πρυτανικές αρχές αλλά και η ίδια η κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ. Τα συμβούλια διοίκησης, αυτό το πλήρως απονομιμοποιημένο στα μάτια της ακαδημαϊκής κοινότητας όργανο, δεν είναι τυχαίο ότι αυτήν την περίοδο έσπασε τη σιωπή του, εκφράζοντας την ανησυχία του για την κατάληψη και προσπαθώντας να τρομοκρατήσει τους φοιτητές, καλώντας τον πρύτανη ουσιαστικά να φέρει εισαγγελέα. Χαρακτηριστικό του ρόλου που παίζει το συμβούλιο διοίκησης είναι ότι στην ανακοίνωση η κύρια ανησυχία η οποία εκφράζεται είναι η παρεμπόδιση της ερευνητικής διαδικασία και δε γίνεται λόγος για τη διαλυτική κατάσταση στη παιδεία. Ο ίδιος ο Σαμαράς βγήκε και έλεγε να ανοίξουν οι σχολές που τελούν υπό κατάληψη, και να επιστρέψει η ομαλότητα. Πασπ και ΔΑΠ σαν εντεταλμένες υπηρεσίες της κυβέρνησης κινδυνολογούσαν και αποπροσανατόλισαν την κουβέντα του συλλόγου προκείμενου να δημιουργήσουν σύγχυση και εν τελει να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις ακολουθώντας πιστά την ανακοίνωση του συμβουλίου ιδρύματος. Δε μας απάντησαν τι θα γίνει με την χρηματοδότηση, τι σημαίνει επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και πως υποβαθμίζει τις σπουδές μας, τι ρόλο παίζουν μέσα στη σχολή η ΝΟΥΝΟΥ και η Friesland και πως ''όλως τυχαίος'' το τμήμα των τροφίμων και της βιοτεχνολογίας αποκόβονται από το γεωπονικό κορμό, δεν μας είπαν πόσο πιστά συνδεδεμένες είναι αυτές οι αλλαγές με την μνημονιακη πολίτικη και τις οδηγίες τις ΕΕ για ένα πανεπιστήμιο κάτεργο. Προφανώς αυτό συμβαίνει επειδή η κυβέρνηση, οι εντολοδόχοι της και τα τσιράκια τους στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, φοβούνται την έξαρση του κινήματος στην παιδεία, ξέροντας ότι αυτό μπορεί, συνδεόμενο και με τα υπόλοιπα αγωνιστικά κομμάτια της κοινωνίας, να ανατρέψει την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους.Δυστυχώς για ακόμη φορά βρεθήκαμε απέναντι στις δυνάμεις τις ΚΝΕ που στάθηκε εχθρικά προς το κίνημα και το κατήγγειλε από την αρχή του. Προσπάθησε να βάλει αναχώματα και κολλήματα στη προσπάθεια να βγει ο σύλλογος αγωνιστικά προσκήνιο. Τη που στη σχολή κάνουν έφοδο οι εταιρίες στη σχολή, η ΚΝΕ επέμενε σε μια απλή καταγγελία χωρίς να βάζει κάποια σχέδιο αντίστασης και ούτε να έβαζε πλάτη στη αναζωπύρωση του κινήματος. Είναι καιρός οι φοιτητές να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο και αυτό απαιτεί σχέδιο ανατροπής κάτι το οποίο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουν καιρό ξεχάσει, και αναζητούν εχθρούς από τα αριστερά τους και μέσα στο κίνημα.
Παρόλα αυτά ο αγώνας του φοιτητικού συλλόγου με την απόφαση της τελευταίας γενικής συνέλευσης δεν σταμάτησε, άφησε παρακαταθήκη για να συνεχίσει η πάλη για τη ριζική αλλαγή του πανεπιστημίου και της κοινωνίας, στοχεύοντας στην αναζωπύρωση του κινήματος μέχρι τη νίκη ενάντια στη ακολουθούμενη πολιτική και στους εκφραστές της, Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ. Ξέρουμε ότι το πανεπιστήμιο που εμείς θέλουμε, το οποίο θα διοικείται από φοιτητές, εργαζομένους και καθηγητές, και θα προσφέρει σφαιρική γνώση στρατευμένη στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των αγορών, θα έρθει με την συνολική ανατροπή της αστικής πολιτικής και της βαρβαρότητας που αυτοί επιβάλλουν. Ο αγώνας μας δεν είναι αγώνας μιας ζαριάς, και έτσι η πάλη του φοιτητικού συλλόγου με δυναμικές κινητοποιήσεις που έγινε, κάθε άλλο παρά ηττημένη είναι. Ο αγώνας που κάνουμε είναι αγώνας διαρκείας ο οποίος έχει ξεκάθαρη στόχευση, μια άλλη κοινωνία, απαλλαγμένη απ’ την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου επιστήμη, υγεία, παιδεία θα είναι ταγμένες στην ευημερία του συνόλου και όχι στους νόμους τη κερδοφορίας. Κάθε σταθμός και κάθε εμπόδιο δεν μας εξασθενεί αλλά οξύνει την αιχμή του δόρατος όλο και περισσότερο.
Δίνουμε μια μάχη διάρκειας για αυτά που μας ανήκουν ο αγώνας συνεχίζεται. Καλούμε όλους τους συμφοιτητές στη μεγάλη πορεία τις 17 ΝΟΕΜΒΡΗ στο κάτω πολυτεχνείο στις 11.00 με τους αγωνιστικούς φοιτητικούς συλλόγους και πρωτοβάθμια σωμάτια ενάντια σε ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ και κάθε άλλο διαχειριστή τις ίδιας πολιτικής. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου