ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 12/3

Στην Ελλάδα του 2014 είναι φανερό ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδυναμία να χτίσει συμμαχίες με 

οποιαδήποτε κοινωνικά στρώματα. Η κεντροαριστερά πεθαίνει και η μεταρρυθμιστική λογική 

δεν μπορεί να πείσει κανέναν. Γι αυτό ζούμε στην εποχή που ο φασισμός παρελαύνει σε όλη την 

Ευρώπη, από την Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα μέχρι τη Λεπεν στη Γαλλία και την ναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας. Η κυβέρνηση επιλέγει να αντιμετωπίσει τα αγωνιζόμενα κομμάτια με σκληρή καταστολή, απαγόρευση πορειών, ξύλο και χημικά στις πορείες (βλ. πορεία ΟΛΜΕ πριν μερικές εβδομάδες). Σε αυτό το φόντο η καθεστωτική αριστερά έχει καθηλώσει τον κόσμο στην εκλογική αναμονή αφού επιλέγει να μη σηκώσει το γάντι απέναντι στην Κυβέρνηση και την ΕΕ. Ταυτόχρονα στα πανεπιστήμια μέχρι τον Αύγουστο θα προχωρήσουν σε 180.000 διαγραφές φοιτητών, η φοιτητική μέριμνα περνάει στα χέρια εργολαβιών ενώ στο ΓΠΑ γίνεται προσπάθεια να αλλάξουν τα προγράμματα σπουδών των τμημάτων για να δημιουργήσουν νέους φοιτητές στη νέα εργασιακή κατάσταση που υπάρχει (βλ. στρατηγική ανάπτυξης του ΓΠΑ από το Συμβούλιο Ιδρύματος).

Στη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12/3 για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες του ρόλου που παίζει ο καθένας μέσα στη σχολή:

 Η ΠΑΣΠ από την άλλη δε σταμάτησε ποτέ 

να κοροϊδεύει τον κόσμο προτείνοντας 

ταρατσόκηπους και φωτοβολταϊκά κύτταρα, δήθεν 

για τα συμφέροντα των γεωπόνων, παρουσιάζοντας 

τους εαυτούς τους σαν δήθεν αγωνιστές αλλά 

ουσιαστικά παλεύοντας μόνο για να καταστείλουν 

τους αγώνες. Στην πραγματικότητα στηρίζουν 

όλες τις επιλογές της κυβέρνησης με τη 

σιωπή τους, είναι ξεκάθαρα με το Βενιζέλο και 

το ΠΑΣΟΚ αφού δεν έβγαλαν κουβέντα για τις 

δηλώσεις του περί στήριξης της Ουκρανικής 

ναζιστικής κυβέρνησης. Είναι ξεκάθαρα με τα 

νέα προγράμματα σπουδών στα «νέα» τμήματα, 

αφού δεν έβγαλαν άχνα γι αυτά. Τελικά τελικά 

είναι με την εμπέδωση της εκμετάλλευσης στη 

νεολαία. Φοβούνται την κοινωνική εξέγερση 

γιατί θα διαλυθούν όπως και το Νοέμβρη του ’74.

Από τη μία η ΔΑΠ απέδειξε για άλλη μια 

φορά πόσο κυβερνητικά τσιράκια είναι 

αφού δε δέχτηκαν ούτε ερωτήσεις να τους 

κάνουν. Τόσο μεγάλη είναι η αδυναμία τους να 

κοιτάξουν τον κόσμο στα μάτια. Επέλεξαν και 

πάλι να επιδοθούν σε μια ρητόρια ενάντια στην 

αριστερά, ενάντια στις καταλήψεις , μα πάνω 

απ’ όλα ενάντια στους αγώνες, αποδεικνύοντας 

πόσο σκληρά τάσσονται υπέρ του ατομικού 

δρόμου και ενάντια της συλλογικής διεκδίκησης. 

Η ΑΡΕΝ έδειξε ξανά τη διαχειριστική της λογική 

αφού ουσιαστικά η μόνη αντιπαράθεση που άνοιξε 

με την ΠΑΣΠ έγινε γύρω από τους καθηγητές που 

«καταστρέφουν» τον πανεπιστήμιο. Δεν είχαν 

καμία απολύτως πρόταση, παρα μόνο γενικόλογα 

πράγματα γι αυτό και αναγκάστηκαν να κάνουν 

κοινό πλαίσιο με τις δυνάμεις του ΑΝ.Α.Χ. – Ε.Α.Α.Κ. 

Οι δυνάμεις του ΜΑΣ για άλλη μια φορά 

προχώρησαν μόνο σε λασπολογία. Απέδειξαν 

ότι δεν έχουν κανένα απολύτως σχέδιο για το 

φοιτητικό κίνημα. Συνεχίζουν να επιμένουν στην 

καταγγελιολογία και στους αγώνες «πιστολιές 

στον αέρα» μη μπορώντας να ξεφύγουν ποτέ 

από τα πλαίσια της αστικής νομιμότητας.

Χρειάζεται άμεσα ο φοιτητικός σύλλογος να βγεί ξανά στο προσκήνιο, και αυτή ήταν και η πρόταση 

του ΑΝ.Α.Χ. Δεν έχουμε εκλογικές αυταπάτες και συνεπώς δεν περιμένουμε καμιά εκλογική λύση. 

Δεν υποτασσόμαστε στην κυρίαρχη πολιτική γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε με 300 ευρώ και υπό 

συνεχή τρομοκρατία και καταστολή. Να φτιάξουμε τώρα πυρήνες αντίστασης παντού οι οποίοι θα 

συντονίζονται με στόχο τον παλλαϊκό ξεσηκωμό. Είναι ανάγκη του σήμερα να συγκροτηθούν 

άλλες μορφές οργάνωσης, άλλες δομές λαϊκής πολιτικής παράλληλες αλλά συγκρουόμενες με τις 

κυρίαρχες που στόχο θα έχουν να επιβάλλουν τις σύγχρονες ανάγκες της πληττόμενης πλειοψηφίας.

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Ή ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Α.Ε΄;

    Ακόμα και μετά από πολλές μπύρες μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι το πανεπιστήμιο αλλάζει. Δεν είναι μονάχα το πρόβλημα της σίτισης και της στέγασης που καταργούνται (πλέον δεν παίρνουν φοιτητές της Γεωπονικής σε καμία εστία), οι διαγραφές φοιτητών, οι οποίες έρχονται τον προσεχή Σεπτέμβρη και οι απολύσεις των διοικητικών. Ο Οργανισμός Ιδρύματος, πλέον είναι έτοιμος να εφαρμοστεί στο Γεωπονικό όπως και στα υπόλοιπα ιδρύματα. Απόδειξη σε αυτό είναι η πρόσφατη συνεργασία του Γ.Π.Α με την Αθηναϊκή Ζυθοποιία Α.Ε (Amstel, Heineken, ΑΛΦΑ, Fischer) .

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του προγράμματος «Συμβολαιακή Γεωργία στην Ελλάδα» το Γεωπονικό συνεργάστηκε με την εν λόγω επιχείρηση, πραγματοποιώντας έρευνα στην οποία αξιολογήθηκαν κάποιες ποικιλίες κριθαριού ως προς τα αγρονομικά χαρακτηριστικά τους καθώς και την προσαρμοστικότητά τους σε κάποιες ελληνικές περιοχές, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν από την εταιρία για την παραγωγή μπύρας. Φυσικά, το Γεωπονικό, όπως και οι φοιτητές που πήραν μέρος στο πρόγραμμα, δεν πήραν απολύτως κανένα αντάλλαγμα για αυτά που προσέφεραν (γνώση, έρευνα, εργατοώρες). Η Α.Ζ αντίθετα θα αποκομίσει υψηλά κέρδη μέσα από την «τσάμπα» γνώση που της προσέφερε το πανεπιστήμιο. Εν ολίγοις, απλά και ξάστερα, στο Γεωπονικό πραγματοποιήθηκε μια έρευνα με αποκλειστικό σκοπό την αύξηση της κερδοφορίας μιας επιχείρησης.

Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα ξεκάθαρο παράδειγμα επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων, μια κατεύθυνση για την παιδεία που μπαίνει από την ΕΕ και που στην Ελλάδα επικυρώνεται μέσω του Οργανισμού Ιδρύματος. Θέλουν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί σαν επιχείρηση, με σκοπό και κριτήριο το κέρδος και όχι την εκπαίδευση, η οποία μετατρέπεται σε νούμερο ένα εμπόρευμα. Θέλουν, επίσης, ένα πανεπιστήμιο εναρμονισμένο πλήρως με την αγορά, όπου θα το εκμεταλλεύεται όποιος μεγαλοεπιχειρηματίας θέλει να κάνει μια έρευνα για να αυξήσει τα κέρδη της επιχείρησής του. Με αυτή τη λογική δίνεται το δικαίωμα σε εταιρίες να εκμεταλλεύονται εργαστηριακό εξοπλισμό-προσωπικό και φοιτητές, όπως η Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Με αυτή τη λογική γίνεται προσπάθεια να εναρμονίσουν τους νέους απόφοιτους με τις ανάγκες της αγοράς, προσπαθώντας, μέσω των διαγραφών, των διδάκτρων, της ανύπαρκτης μέριμνας, της απευθείας έρευνας για το κεφάλαιο και της ελλιπούς μάθησης, να δημιουργήσουν έναν φοιτητή-μελλοντικό εργαζόμενο, που δεν θα παλεύει, δεν θα αμφισβητεί, δεν θα απαιτεί τα δικαιώματά του. Αυτό εμείς δεν θα το αφήσουμε να περάσει.

Από τη δική μας πλευρά, θα σταθούμε απέναντι στον Οργανισμό Ιδρύματος και σε αυτό που θέλουν να μας επιβάλλει. Δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο που δε θα λειτουργεί με βάση το κέρδος αλλά με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, με απόφοιτους-επιστήμονες που θα έχουν σφαιρική γνώση πάνω στο αντικείμενο τους, ικανούς να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας και όχι να παράγουν κέρδη για μια χούφτα εκμεταλλευτές. Ήρθε η ώρα να περάσουμε στην αντεπίθεση! Με μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες και συνελεύσεις, ενάντια σε αυτό που μας φέρνουν!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 12/3 στο αμφ. ΣΙΔΕΡΗ ώρα 13.00

Όλοι οι υπουργοί αλλάζουν και όλοι τα ίδια φέρνουν... Ποια η σχέση της ΕΕ με την τριτοβάθμια εκπαίδευση?

Πολλοί υπουργοί Παιδείας έχουν αλλάξει την τελευταία δεκαπενταετία και όμως βλέπουμε να εμμένουν στις «μεταρρυθμίσεις» .Παρόλο που η μεταρρύθμιση σαν λέξη μας προδιαθέτει για κάτι καλό, εδώ έχουμε να κάνουμε με επικοινωνιακό τρικ (όπως πάντα άλλωστε..). Οι μεταρρυθμίσεις, όσο και αν αλλάζουν οι υπουργοί, έχουν τις ίδιες ακριβώς κατευθύνσεις .

Κατευθύνσεις της ΕΕ στα πανεπιστήμια ( Υοu can call me Bologna! )

Με τη συνθήκη της Μπολόνια το 2001, η ΕΕ έβαλε τις κατευθυντήριες γραμμές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.Όπως θα δούμε παρακάτω όχι με γνώμονα την επιστημονικότητα και την δωρεάν πρόσβαση για όλους, αλλά με γνώμονα το πώς θα αυξήσει τα κέρδη του το Ευρωπαϊκό κεφάλαιο και πως θα είναι ανταγωνιστικό.

Σε πρώτη φάση κεντρικός άξονας είναι η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΧΑΕ) που σημαίνει 3 απλά πράγματα :

• Εξίσωση των πτυχίων με πιστωτικές μονάδες, για να μπορούν να συγκρίνονται οι εργαζόμενοι των διαφόρων χωρών και των διαφόρων βαθμίδων
• Σύγκλιση των προγραμμάτων σπουδών των Ευρωπαϊκών χωρών
• Σύνδεση των συστημάτων εκπαίδευσης στην ΕΕ με την αγορά εργασίας στην ΕΕ

Σημαίνει επίσης κατακερματισμό της εκπαίδευσης ! Πλάι στα πανεπιστήμια θα υπάρχουν κολλέγια, ιδιωτικά πανεπιστήμια, ΙΕΚ κλπ, στα οποία ο φοιτητής ανάλογα με το πόσα λεφτά δίνει, θα πηγαίνει για να καταρτιστεί, να επανακαταρτιστεί με σκοπό να γίνει ανταγωνιστικός και ευέλικτος. Και μέσα όμως στο πανεπιστήμιο τα προγράμματα σπουδών δεν θα είναι ενιαία, αφού πλάι στους κύκλους σπουδών υπάρχουν σεμινάρια (τα οποία προφανώς δεν θα είναι ούτε δωρεάν, ούτε για όλους) και μονοετείς η διετείς κύκλοι σπουδών οι οποίοι θα προσφέρουν πιστωτικές μονάδες. Βασικός ακόμα άξονας είναι η έννοια της διεπιστημονικότητας (που πλέον είναι in στα σαλόνια της ΕΕ) που σημαίνει κατακερματισμός του ενιαίου γνωστικού αντικειμένου. Εισάγεται στη διακήρυξη η παράμετρος ότι ακαδημαϊκό έτος σημαίνει 60 πιστωτικές μονάδες, ανεξάρτητα από το τι συγκεκριμένα μαθήματα πήρε κάποιος! Δηλαδή πλέον το μοντέλο του μελλοντικού απόφοιτου θα είναι κάποιος ο οποίος δεν θα έχει εποπτεία του γνωστικού του αντικειμένου, αλλά θα ξέρει «λίγο απ’ όλα» , πράγμα που συνεπάγεται ότι αυτός ο εργαζόμενος δεν θα μπορεί παρά να κάνει πολύ συγκεκριμένη δουλειά και να αδυνατεί να κάνει κάτι άλλο εκτός και αν πληρώσει για να επανακαταρτιστεί!

Η ελληνική περίπτωση / Εσωτερικοί κανονισμοί

Αν η συνθήκη της Μπολόνια έρχεται να βάλει τις κεντρικές κατευθύνσεις, τότε οι νόμοι Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου καθώς και οι οργανισμοί ιδρύματος που θέλουν να περάσουν, έρχονται να υλοποιήσουν τις κατευθύνσεις που αναλύσαμε πάνω, αλλά και να προχωρήσουν και σε άλλες.

Πλέον εισάγονται δύο κύκλοι σπουδών (προπτυχιακό 3 χρόνια, μεταπτυχιακό 2 χρόνια ) και δίδακτρα στον δεύτερο κύκλο σπουδών με επιλογή να εισαχθούν και δίδακτρα στον πρώτο κύκλο σπουδών, ανάλογα με το τι αποφασίσει το κάθε ίδρυμα. Το πρόγραμμα σπουδών μπορεί να είναι μία συλλογή μαθημάτων, όχι αναγκαστικά συστατικά μέρη μιας επιστήμης, αλλά άθροισμα πιστωτικών μονάδων(60 για κάθε ακαδημαϊκό έτος), ανάλογα με το τι επιλέξει ο φοιτητής. Πλάι σε αυτά εισάγονται διετείς ή μονοετείς κύκλοι σπουδών καθώς και σεμινάρια (προφανώς θα είναι επί πληρωμή) που θα δίνουν πιστωτικές μονάδες. Είναι βασικό θεμέλιο της λογικής της επανακατάρτισης, αφού όταν κάποιος μπορεί να απολυθεί και θέλει να πιάσει σε άλλο τομέα δουλειά θα πρέπει να επανακαταρτιστεί, αφού θα έχει μάθει να κάνει συγκεκριμένη δουλειά.

Η εκπαίδευση περνάει στα χέρια των επιχειρήσεων! Δίνεται η δυνατότητα επιχειρήσεις να νοικιάζουν εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου, να διοργανώνουν σεμινάρια, να αγοράζουν έδρες και να έχουν λόγο στο πρόγραμμα σπουδών! Τα παπαγαλάκια της ΔΑΠ καθώς και η κυβέρνηση διατείνονται ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας! Δηλαδή δεν φταίει το ότι οι επιχειρήσεις απολύουν κόσμο για να επενδύσουν σε άλλες χώρες πιο κερδοφόρα τα κεφάλαια τους, δεν φταίνε οι χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο για την ανεργία. Φταίει ότι στο πανεπιστήμιο δεν αποκτάμε δεξιότητες και κατάρτιση για να επανδρώσουμε τις χιλιάδες θέσεις που μας περιμένουν!

Έρχονται να διαγράψουν όσους φοιτητές δεν τελειώνουν στα ν+2 ! Ενώ οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους προκειμένου να τα βγάλουν πέρα, έρχονται και λένε ότι όποιος δεν τα καταφέρει διαγράφεται! Όποιος δεν τελειώσει στον απαιτούμενο χρόνο, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να τον καθυστέρησε, θα διαγράφεται. Μας ωθούν να εντατικοποιήσουμε τους ρυθμούς σπουδών, να θυσιάσουμε τον ελεύθερο μας χρόνο, αλλιώς μας περιμένει ο πέλεκυς της διαγραφής! Για τους φοιτητές που εργάζονται υποτίθεται πως τους δίνεται ένα παραπάνω όριο, αρκεί να αποδείξουν πως δουλεύουν 20 ώρες τη βδομάδα τουλάχιστον. Βέβαια δεν μας λένε πως θα βεβαιώσουμε το γεγονός αυτό όταν τεράστιο ποσοστό της νεολαίας δουλεύει μαύρα και ανασφάλιστα!

Που πήγε η δωρεάν παιδεία που διατείνονται; Μάλλον περίπατο… Για όσους δεν αντέχουν να πληρώσουν το κόστος των σπουδών τους υπάρχει όμως λύση : Φοιτητοδάνεια! Από τα 18 μας φεσωμένοι σε τράπεζες, όταν θα καταλήξουμε σε μία αγορά εργασίας με 60% ανεργία στους νέους. Όταν η νέα φούσκα στην αμερικανική οικονομία φαίνεται να είναι τα πακέτα από τα φοιτητικά δάνεια που δίνουν. Όταν οι τόκοι από τα φοιτητοδάνεια φτάνουν τα 15 δισεκατομμύρια στις ΗΠΑ και τα κέρδη των τραπεζών τεράστια από αυτά!!

Η απάντηση μας

Είναι ξεκάθαρο πιο πολύ από ποτέ ότι στο Πανεπιστήμιο που ετοιμάζουν, εμείς δεν χωράμε! Ήρθε η ώρα η Κυβέρνηση, η ΕΕ, το Υπουργείο Παιδείας, το Συμβούλιο Ιδρύματος και τα παπαγαλάκια τους μέσα στη σχολή να καταλάβουν ότι το αβέβαιο μέλλον που θέλουν να μας πλασάρουν θα το εξαφανίσουμε. Να αντιληφθούν ότι στην ομαλότητα που μας επιβάλλουν θα είμαστε οι εγγυητές της ανωμαλίας! Σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και αναφορά είτε αυτό θα εκφράζεται από Συγκλήτους, Συμβούλια Ιδρύματος κ.ο.κ θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Ήρθε η ώρα να περάσουμε στην ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ! Για ένα Πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με Φοιτητικό και Εργατικό έλεγχο, θα παράγει αποφοίτους και μελλοντικά εργαζόμενους με σφαιρική γνώση πάνω στον γνωστικό τους αντικείμενο. Για ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με βάση της κοινωνικές ανάγκες και όχι αυτές της αγοράς. Εμείς πρέπει να απαντήσουμε συλλογικά! Μέσα από τους συλλογικές διαδικασίες και τα γεμάτα αμφιθέατρα του Φοιτητικού Συλλόγου μας. Έναν Φοιτητικό Σύλλογο που θα αποτελεί ασπίδα στους φοιτητές, ασπίδα της πληττόμενης πλειοψηφίας και θα είναι χώρος δημιουργικής έκφρασης! Απέναντι λοιπόν στη σαπίλα και το μαύρο τούνελ που μας προβάλουν να προτάξουμε το φώς της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 08’, των πλατιών, του ξεσηκωμού τον Φλεβάρη του 12’ και όλων των αγώνων του Φοιτητικού Κινήματος που θα αποτελέσουν την σπίθα για νέες κοινωνικές εξεγέρσεις, νέες κοινωνικές καταστάσεις που θα βάλουν αναχώματα στα σχέδια Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ!

Μόλις τρεις μήνες έχουν περάσει από τον αναμφισβήτητα δίκαιο και διαρκή αγώνα των Διοικητικών Υπαλλήλων και φοιτητών σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ απέναντι στις διαθεσιμότητες-απολύσεις των εργαζομένων, προμετωπίδα της συνολικής επίθεσης του αστικού συνασπισμού εξουσίας που θα σήμανε και το τέλος της λειτουργίας των Ιδρυμάτων. Λίγο καιρό μετά, τα πρώτα σημάδια από την αντεργατική επίθεση της λαομίσητης Συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της ΕΕ, εμφανίστηκαν και στο Γεωπονικό. Η απόλυση ενός φύλακα της σχολής έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι διαθεσιμότητες-απολύσεις σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ δεν θα έμεναν στα δύο αυτά Ιδρύματα, καθώς επίσης ανοίγει την κερκόπορτα για περισσότερες απολύσεις υπαλλήλων και ανάληψης βασικών λειτουργιών των ιδρυμάτων από ιδιώτες. Γεγονός που φυσικά εναρμονίζεται με τη συνολική πολιτική της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για την πλήρη υποβάθμιση των Ιδρυμάτων με μόνο στόχο την Ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Βέβαια δεν είναι κάτι ξέχωρο από ότι συμβαίνει και στην κοινωνία. Χρησιμοποιούν ακριβώς την ίδια συνταγή που χρησιμοποιούν και σε άλλα δημόσια αγαθά(π.χ. νοσοκομεία). Υποβάθμιση-Διάλυση-Ιδιωτικοποίηση.

Το ζήτημα των εργολαβιών και της εισόδου των εταιριών και επιχειρήσεων δεν το βλέπουμε για πρώτη φορά στα Πανεπιστήμια. Οι απολύσεις των υπαλλήλων φύλαξης ήταν κάτι που είχε επιχειρηθεί και παλιότερα στο Γεωπονικό. Ήθελαν να απολύσουν όλους τους φύλακες και το πόστο τους να αναλάβει εταιρία security. Τότε ο ΑΝΑΧ είχε εμποδίσει επιτυχημένα αυτή την δραστηριότητα πραγματοποιώντας κατάληψη στο κτίριο του ΕΛΚΕ για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να μην περάσει το συγκεκριμένο κονδύλι που θα πέταγε στο δρόμο τους υπαλλήλους και θα παρέδιδε στα χέρια εταιρίας την φύλαξη της σχολής. Ωστόσο, σύμφωνα και με τα νέα νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί, κομμάτια του Ιδρύματος έχουν ήδη αντικατασταθεί με εργολαβίες (σίτιση, καθαριότητα), φαινόμενο που με το επερχόμενο κύμα διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων θα αποκτήσει και επεκτατικό χαρακτήρα. Είναι πολύ πιθανό το επόμενο διάστημα εργολαβίες να είναι και οι εταιρίες παροχής υπηρεσιών που θα έρθουν να αντικαταστήσουν εργαζόμενους σε γραμματείες, βιβλιοθήκες και διοικητικές υπηρεσίες (χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΑΠΘ). Την ίδια στιγμή το νέο μοντέλο που έχουν εφεύρει για τις εστίες προβλέπει την λειτουργία τους μέσω ΣΔΙΤ. Δηλαδή την ανάθεσή τους σε ιδιώτη εργολάβο ο οποίος βέβαια θα χρεώνει και το ανάλογο «αντίτιμο» σε φοιτητές που έχουν ανάγκη από στέγαση.

Βέβαια αυτοί που υποστηρίζουν την είσοδο εργολαβιών-εταιριών-επιχειρήσεων στα Πανεπιστήμια ξεχνάνε να μας αναφέρουν ότι την εργολαβία την πληρώνουμε ΠΟΛΥ περισσότερο από τον δημόσιο υπάλληλο. Ξεχνάνε συνειδητά να μας περιγράψουν τις συνθήκες εργασίας των εργολαβικών υπαλλήλων, ένα καθεστώς εργασίας που θυμίζει συνθήκες δουλείας, καθώς και ότι πίσω από τους διαγωνισμούς για τις εργολαβίες υπάρχει προφανώς μεγάλη διαπλοκή. Οι εργαζόμενοι των εταιριών αυτών αποτελούν το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι των εργαζομένων στα Πανεπιστήμια. Αποτελούν ένα εργατικό κομμάτι, όπου συμπεριλαμβάνονται και αρκετοί μετανάστες, το οποίο, με τη σφραγίδα του νόμου και τις ευχές κυβέρνησης-ΕΕ, εργάζεται χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς ανθρώπινα ωράρια και με μισθούς πείνας. Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας πάνε και έρχονται, απλήρωτη εργασία(χαρακτηριστικό παράδειγμα οι καθαριστές), δουλεία υπό το καθεστώς τρομοκρατίας, δηλαδή με απλά λόγια εργασιακές συνθήκες κάτεργο.

Είναι σαφές από τα παραπάνω, ότι τα εργασιακά δικαιώματα εντός του πανεπιστημίου, όπως και σε όλη την κοινωνία βρίσκονται υπό πραγματική διάλυση. Το γεγονός αυτό εξυπηρετεί την συνεχόμενη αύξηση της κερδοφορίας των ιδιωτών μέσα στο πανεπιστήμιο αλλά και ευρύτερα, καθώς επίσης εντείνει την επιχειρηματική λειτουργία του. Ταυτόχρονα, εγκαθιδρύει ένα νέο μοντέλο εργαζομένου, πλήρους πειθαρχημένου, ευέλικτου και ελαστικού, με εξαφανισμένο το δικαίωμα της συλλογικής δράσης. Το Πανεπιστήμιο που θέλουν να χτίσουν έχει σαν μόνο στόχο την καπιταλιστική κερδοφορία και την προώθηση μας στην εργασιακή ζούγκλα ως τέλεια θηράματα για τους μελλοντικά εργοδότες μας. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι αυτό το καθεστώς του εργασιακού μεσαίωνα, του τσακίσματος των εργασιακών δικαιωμάτων, της Ιδιωτικοποίησης των πάντων, του νέου Πανεπιστημίου-Επιχείρηση που θέλουν να φτιάξουν, είναι η μόνη λύση που έχουν βρει για να φορτώσουν στις πλάτες μας την κρίση τους, για να εξακολουθεί μια χούφτα μεγαλοκαπιταλιστών να αυξάνει τα κέρδη της εις βάρος μας.

Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους!

Η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία είναι κατάκτηση του Φοιτητικού και του Λαϊκού Κινήματος και δεν πρόκειται να τη χαρίσουμε σε κανέναν! Δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από τις ανάγκες μας και από το δικαίωμα σε αυτή και ούτε πρόκειται να παραδώσουμε τις Φοιτητικές Παροχές στα σαγόνια των εταιριών. Πρέπει να τονίσουμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν υπερασπιζόμαστε κάποιο παλιό μοντέλο λειτουργίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αντίθετα, προτάσσουμε θαρρετά την αντίληψή μας για ένα άλλου τύπου πανεπιστήμιο, απελευθερωμένο από τα δεσμά του κέρδους που μας επιβάλλει ο καπιταλισμός, με εκπαίδευση και έρευνα αποκλειστικά αφιερωμένη στις κοινωνικές ανάγκες. Αυτός ο αγώνας ωστόσο συνδέεται και συγκρούεται με τις τωρινές επιταγές κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, την πλήρη επιχειρηματοποίηση των πανεπιστημίων και την εναρμόνισή τους με τους κανόνες της αγοράς.

Πάνω σε αυτή τη βάση εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι σε κάθε προσπάθεια τους για διάλυση και εξαφάνιση της Δημόσιας Παιδείας θα μας βρίσκουν απέναντι τους. Σε κάθε προσπάθεια τους για νέες απολύσεις – διαθεσιμότητες υπαλλήλων θα έρχονται αντιμέτωποι μας. Σε κάθε προσπάθεια δημιουργίας του Πανεπιστημίου που θέλουν και που δεν μας χωράει θα αντιμετωπίζουν το Φοιτητικό Κίνημα που θα βάλει ταφόπλακα στα σχέδια τους. Ε λοιπόν, ας το βάλουν βαθιά μέσα στο μυαλό τους! Δεν θα γίνουμε ΠΟΤΕ συμμέτοχοι στον εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν. Ήρθε η ώρα το Φοιτητικό Κίνημα να βγει ξανά στο προσκήνιο μέσα από τις συλλογικές του διαδικασίες, να σηκώσει την σημαία για νέους μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες, συνελεύσεις, καταλήψεις και απεργίες διαρκείας, μαζί με όλα τα υπόλοιπα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Γιατί, οι αγώνες που έχουμε δώσει και που έχουμε να δώσουμε δεν είναι απλά αγώνες για την επιβίωση. Είναι πάλη για ζωή, μια ζωή που μας ανήκει!

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΦΥΛΑΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΠΟΛΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 12/3 στο αμφ. ΣΙΔΕΡΗ ώρα 13.00

ΤΩΝ ΦΡOΝΙΜΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΙΝ ΠΕΙΝΑΣΟΥΝ ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ

Στην Ελλάδα του 2014 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ισχυρού ευρό, και της ανάπτυξης του Σαμαρά που ακόμη έρχεται το δικαίωμα για την απόκτηση τριτοβάθμιας εκπαίδευσης γίνεται προνόμιο όλο και λιγότερων κοινωνικών ομάδων ενώ τα παιδιά από λαϊκές οικογένειες έχουν να αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερους ταξικούς φραγμούς. Η συνεχώς αυξανόμενη εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών που οφείλεται από τη μία στη μετάλλαξη των πανεπιστημίων σε ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ - εταιρίες με διαγραφές φοιτητών, δίδακτρα, πτυχίο χωρίς ανταπόκριση, κατάργηση κάθε “μεριμνάς” και από την άλλη, η οικονομική κατάσταση των φοιτητών, που αναγκάζονται να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα, έχει μετατρέψει τη ζωή του φοιτητή σε έναν αγώνα δρόμου.

Αποτέλεσμα αυτού είναι να υποτάσσονται όλο και πιο πολύ στον ατομικό δρόμο, να αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης (ιδιαίτερα οι φοιτητές από επαρχία) και στη χειρότερη των περιπτώσεων να παρατάνε τις σπουδές τους. Πρέπει να αναλάβουμε τώρα δράση ώστε να διασφαλίσουμε το μέλλον των σπουδών και να δώσουμε τη μάχη για:

• ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ: ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου θεσμοθετεί πλήρως την ιδιωτικοποίηση της φοιτητικής μέριμνας, καθώς προβλέπει τη δημιουργία ενός «ν.π.ι.δ. (νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου) που θα λειτουργεί με τη μορφή Α.Ε.» και θα διαχειρίζεται την περιουσία των ιδρυμάτων και το ποιες φοιτητικές παροχές θα δίνονται και με ποια κριτήρια, ενώ οι λέξεις «δωρεάν», «δημόσια», «σίτιση», «στέγαση» είναι απούσες. Βάσει νόμου η διαχείριση των εστιών σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο περνά εξολοκλήρου στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά ιδρύματα . Στην Αθήνα βάσει νόμου οι φοιτητές των έξι από τα εννέα πανεπιστήμια ( και το Γεωπονικό) μένουν χωρίς εστία. Σύμφωνα με νέους εσωτερικούς κανονισμούς εισάγονται οικονομικά ανταποδοτικά κριτήρια και πολύ αυστηρά ακαδημαϊκά κριτήρια εισδοχής και παραμονής στις εστίες. Ενοίκια της τάξης των 80 ευρώ, αναλυτικές βαθμολογίες κάθε χρόνο καύμα. Χαρακτηριστικοί τη κατάστασης είναι ότι η εστία στη Δροσοπούλου, έκλεισε και επαναλειτούργησε λίγες μέρες μετά από ιδιώτη με ενοίκιο 200 € το μήνα, ενώ οι οικότροφοι έμειναν στο δρόμο. Από την άλλη το εισοδηματικό όριο γι’ αυτούς που δικαιούνται δωρεάν σίτιση κάθε χρονιά όλο και μειώνεται, αφήνοντας όλο και περισσότερους φοιτητές εκτός. Σε αυτήν την κατεύθυνση έχει περιοριστεί ο αριθμός των φοιτητών, που δικαιούνται δωρεάν σίτιση, ενώ η διαδικασία υποβολής αίτησης για τη σίτιση έχει γίνει μια ατέλειωτη γραφειοκρατική διαδικασία.

Εμείς θεωρούμε αναγκαία τη σύσταση ενός ενιαίου δημόσιου φορέα διαχείρισης για όλες τις εστίες ανεξάρτητα από τα πανεπιστήμια, που θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και που θα εξασφαλίζει εστία για όλους τους φοιτητές που το έχουν πραγματικά ανάγκη σύμφωνα με κοινωνικά – οικονομικά και όχι ανταποδοτικά κριτήρια.

• ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ: Ήδη από φέτος το καλοκαίρι θα ξεκινήσουν οι πρώτες διαγραφές φοιτητών οι οποίοι έχουν ξεπεράσει το όριο φοίτησης. Οι φοιτητές που είναι αιώνιοι, είναι άτομα που εργάζονται για να τα καταφέρουν και σε συνδυασμό με τα πολλά υποχρεωτικά μαθήματα και την ολοένα μεγαλύτερη εντατικοποίηση αδυνατούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές στην ώρα τους. Αλήθεια, τι κοστίζει ένας αιώνιος φοιτητής; Το σύγγραμμα που δικαιούται; Όχι, αφού είτε αιώνιος είτε προσωρινός, το σύγγραμμα το δικαιούται μόνο μια φορά. Μήπως τη θέση που κρατάει, ώστε να μην μπορεί να την εκμεταλλευτεί κάποιος άλλος φοιτητής; Ούτε και αυτό, αφού οι προτάσεις των διαφόρων τμημάτων δε γίνονται με βάση τον αριθμό των εγγεγραμμένων φοιτητών αλλά με βάση τον αριθμό των πρωτοετών που μπορούν να εξυπηρετήσουν. Στόχος της κυβέρνησης είναι να περάσει το κλίμα μιας τύπου “εργοδοτικής τρομοκρατίας”, που μαθαίνει στο σημερινό φοιτητή-αυριανό εργαζόμενο ότι στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Α.Ε. δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για συλλογικές διαδικασίες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στα επιχειρηματικά τους σχεδία. Θέλουν τη δημιουργία ενός αποφοίτου που δεν θα έχει παραστάσεις συλλογικής διεκδίκησης αποστειρωμένο από τον ταξικό συνδικαλισμό που έχει μάθει να ζει συνεχώς υπό την απειλή των deadline της διαγραφής, των απολύσεων. Να μπλοκάρουμε οποιαδήποτε διαγραφή φοιτητή, να εξασφαλίσουμε ότι κάθε παιδί της εργατικής τάξης θα καταφέρει να τελειώσει τις σπουδές του. Να καταργηθούν τώρα τα όρια φοίτησης.

• ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ:Ο φοιτητής καλείται κατά τη διάρκεια των σπουδών του, επιλέγοντας τα κατάλληλα μαθήματα, να συλλέξει αρκετές πιστωτικές μονάδες για να πάρει πτυχίο. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση των πτυχίων, καθώς δεδηλωμένη πρόθεση του Υπουργείου είναι να αντικατασταθεί το πτυχίο (και τα συλλογικά επαγγελματικά δικαιώματα που δίνει) με ένα ατομικό φάκελο προσόντων που θα αφήνει το φοιτητή τελείως έκθετο απέναντι στον κάθε εργοδότη, γίνεται δηλαδή αναλώσιμος. Tο πτυχίο σπάει σε τρία χρόνια προπτυχιακά και δύο μεταπτυχιακά, υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο τόσο το αντικείμενο των σπουδών, όσο και την εργασιακή προοπτική όσων δε μπορέσουν καν να παρακολουθήσουν το δεύτερο κύκλο, ενώ πλέων σε κάθε μεταπτυχιακό και βάσει νόμου είναι υποχρεωτικά τα δίδακτρα, άρα για να ολοκληρώσει κάποιος τις σπουδές του, πρέπει να πληρώσει πολλά!! Ξεκάθαρα επισημαίνεται ότι πέραν της κρατικής χρηματοδότησης, το ίδρυμα για να έχει πόρους μπορεί να «αξιοποιήσει» (ξεπουλήσει-νοικιάσει) την περιούσια του ιδρύματος (ερευνητικά κέντρα των ιδρυμάτων, εργαστήρια), η από οποιαδήποτε άλλη πηγή είτε σχετική με την επιστημονική έρευνα με αντάλλαγμα προγράμματα εκπαίδευσης ή ερευνητικά προγράμματα που θα παράγουν σχεδόν τζάμπα έργο μόνο για τις ανάγκες των εταιριών. Ακόμη τα ιδρύματα θα συνάπτουν συμβάσεις με επιχειρήσεις (εργολαβίες), που αναλαμβάνουν εργασίες στο ίδρυμα, πχ σίτιση στέγαση φύλαξη καθαριότητα. Οι εργολαβίες βέβαια, σημαίνουν ακόμα υψηλότερα έξοδα για το ίδρυμα και κάκιστες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους. Τέλος οι διοίκηση του πανεπιστημίου περνά στα χεριά του συμβουλίου ιδρύματος το οποίο αποτελείται από μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοκαθηγητές και θα λειτουργεί βάσει οικονομικών κριτηρίων. Όπως δηλαδή γίνεται σε μια Α.Ε.

Οι δωρεάν σπουδές είναι κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος και δεν την χαρίζουμε σε

κανέναν! Δεν μπορούν να σβήσουν τόσο εύκολα τους φοιτητικούς αγώνες για να μπορούμε να

σπουδάζουμε όλοι δωρεάν, χωρίς να χρειάζεται να δώσουμε ούτε ένα ευρώ για τις σπουδές μας, έξω οι εταιρίες από τις σχόλες!

Καλούμε όλους τους πληττόμενους φοιτητές να παλέψουμε ενωμένοι για τα δικαιώματά μας, κόντρα στο πανεπιστήμιο που θέλουν να μας επιβάλλουν! Κόντρα στις πολιτικές λιτότητας στην παιδεία, να

αγωνιστούμε για δημόσια και δωρεάν παιδεία και φοιτητικές παροχές για όλους! Να πάρουμε απόφαση από τις γενικές μας συνελεύσεις, να έρθουμε σε επαφή με τους συλλόγους των εστιών αλλά και με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και να συντονίσουμε τη δράση μας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 12/3 στο αμφ. ΣΙΔΕΡΗ ώρα 13.00