Πριν
από δύο βδομάδες πραγματοποιήθηκε για
τους πρωτοετείς φοιτητές των τροφίμων
μία ενημέρωση, όσον αφορά την επικείμενη
αλλαγή του προγράμματος σπουδών για το
τμήμα. Στην ενημέρωση ο πρόεδρος του
τμήματος κ.Ζαμπέλας και ο κοσμήτορας
κ.Κίτζιος επισήμαναν ότι το νέο
πρόγραμμα σπουδών θα είναι απογυμνωμένο
από το μέχρι πρότινος γεωπονικό κορμό
και η συντριπτική πλειοψηφία των
μαθημάτων θα αφορούν το κλάδο των
τροφίμων και τη διατροφή του ανθρώπου.
Το σκεπτικό με το οποίο δικαιολόγησαν
την αλλαγή ήταν "εκτενές", εκτενείς
ήταν όμως και οι αντιφάσεις στις οποίες
έπεσαν.
Αρχικά
πάτησαν πάνω στο όντως βεβαρημένο
πρόγραμμα σπουδών και υποσχέθηκαν ένα
πιο ανθρώπινο ρυθμό εκπαίδευσης, ξέχασαν
όμως να αναφέρουν ότι οι μεγαλοκαθηγητές
που διακαώς επιθυμούν την συγκεκριμένη
αλλαγή είναι οι ίδιοι που είτε νίπτουν
τας χείρας τους είτε ακόμα πανηγυρίζουν
για τους επερχόμενους οργανισμούς στις
σχολές, οι οποίοι μεταξύ άλλων προβλέπουν:
διαγραφές φοιτητών, όριο φοίτησης (ν+2),
κυρώσεις σε περίπτωση πολλαπλής αποτυχίας
σε μαθήματα κ.α. Πόσο πολύ ενδιαφέρονται
για να διευκολύνουν τους φοιτητές όσον
αφορά τους ρυθμούς φοίτησης, αυτοί που
την ίδια ώρα θέλουν να πετάνε φοιτητές
από τα πανεπιστήμια αν δεν καλύπτουν
τα δικά τους οικονομικά και κοινωνικά
κριτήρια!!!. Στη συνέχεια ξεκαθάρισαν
ότι η μεταβολή στο πρόγραμμα σπουδών
γίνεται για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα
του τμήματος τόσο με άλλα τμήματα της
σχολής (τα οποία κατηγορούσαν συχνά
πυκνά) όσο και με άλλα πανεπιστήμια.
Συνεχώς αναφερόταν το πώς θα καταποντίσουμε
στην αγορά εργασίας τους συμφοιτητές
μας, από παρόμοια επιστημονικά πεδία
και με ποιό τρόπο θα απορροφηθούν σε
θέσεις εργασίας περισσότεροι "δικοί
μας" παρά "οι άλλοι". Όμως δεν
ειπώθηκε ότι στην ανταγωνιστικότητα
στηρίχθηκε και το σύστημα και οι πολιτικές
που οδήγησαν τη χώρα στα δεσμά του χρέους
και στην σκληρή εποπτεία του Δ.Ν.Τ. και
της Ε.Ε. Τα αποτελέσματα της
ανταγωνιστικότητας και της ελεύθερης
αγοράς τα είδαμε-τα βλέπουμε, τα βιώσαμε-τα
βιώνουμε. Δεν ήταν άλλα από περικοπές
σε μισθούς και συντάξεις, τεράστια
ποσοστά ανεργίας, κατάργηση εργασιακών
δικαιωμάτων, ιδιωτικοποιήσεις, συσσώρευση
πλούτου σε όλο και πιο λίγα χέρια. Όσο
και να προσπαθήσουνε ότι και να μας
πούνε, δε θα μας βάλουν στο τριπάκι να
βλέπουμε τους συμφοιτητές και τους
συναδέλφους μας σαν την αιτία των
προβλημάτων μας. Ανταγωνιστικά δε
βλέπουμε τον διπλανό μας που βιώνει την
ίδια κατάσταση με μας, ανταγωνιστικά
βλέπουμε αυτούς που μας εκμεταλλεύονται
και μας εξευτελίζουν καθημερινά.
Επιπλέον
ο πρόεδρος του τμήματος, σαν άλλος
Σαμαράς, προέβλεψε μεγάλη "ανάπτυξη"
στο χώρο της βιομηχανίας των τροφίμων
και μεγάλη απορρόφηση για τους αποφοίτους
του τμήματος (με το καινούργιο κύκλο
σπουδών). Είπε μάλιστα ότι η αλλαγή θα
πραγματοποιηθεί με βάση τις ανάγκες
της βιομηχανίας (βλ. εκπροσώπους εταιρειών
στο συμβούλιο διοίκησης). Ουσιαστικά
παραδέχτηκε μία χρόνια στόχευση του
κεφαλαίου και της Ε.Ε., με την ευγενική
χορηγία του εκάστοτε υπουργείου παιδείας,
επιδιώκουν τα πάντα στα πανεπιστήμια
ακόμα και ότι έχει να κάνει με το
επιστημονικό σκέλος να ελέγχονται από
τον επιχειρηματικό κόσμο. Αυτό πρακτικά
σημαίνει τη καταστροφή κάθε έννοιας
δημόσιας παιδείας και τη μεταστροφή
του πανεπιστημίου σε έρμαιο των ιδιωτών.
Φυσικά δεν αναφέρθηκε ποτέ ότι είναι
πέρα από σίγουρο ότι η επικείμενη
ανάπτυξη στο τομέα των τροφίμων, αν
τελικώς έρθει, δε σημαίνει καλές συνθήκες
δουλειάς για τους εργαζόμενους, ούτε
υπέρογκους μισθούς. Ίσα ίσα η αποχώρηση
ουσιαστικά του τμήματος των τροφίμων
από το γεωπονικό θα μειώσει τα εργασιακά
δικαιώματα των αποφοίτων και κατά
συνέπεια θα τους κάνει πιο ελαστικούς
και ευάλωτους στις ορέξεις της εργοδοσίας.
Επίσης δεν απαντήθηκε το τι θα γίνει
όταν κάποια στιγμή η "ανάπτυξη"
σταματήσει και η αγορά εργασίας στερέψει
από τεχνολόγους τροφίμων. Επιπλέον
δεν διασαφηνίστηκε ποτέ τι μέλλει
γενέσθαι για τους φοιτητές των τροφίμων
που είναι από 2ο έτος και πάνω και πως
αυτοί επηρεάζονται από την καινούργια
κατάσταση.
Οι
αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, αρχής
γενομένης από τα τρόφιμα, παίζουν ένα
κομβικό ρόλο στην μετατροπή του
πανεπιστημίου από κρατικό-δημόσιο σε
επιχειρηματικό. Κυβέρνηση, Ε.Ε. και
ένα κομμάτι από το καθηγητικό κατεστημένο
προσπαθούν να προσαρμόσουν το πρόγραμμα
σπουδών των φοιτητών στις ανάγκες των
επιχειρήσεων. Το πανεπιστήμιο θα
περιλαμβάνει εκπαιδευτικές
δραστηριότητες-κάποιες καινοτόμες,
όπως επιχειρηματικά σεμινάρια-βασισμένες
αποκλειστικά στα συμφέροντα και στις
επιδιώξεις των εταιρειών. Δεν διστάζουν
ακόμα και να επινοικιάζουν εργαστήρια
στο ιδιωτικό τομέα όταν κομμάτια του
είναι πρόθυμα να ασχοληθούν με το
πανεπιστήμιο. Θέλουν ένα πανεπιστήμιο
που θα ικανοποιεί αποκλειστικά τις
ανάγκες της αγοράς και όχι των φοιτητών
και της κοινωνίας. Αυτό το πανεπιστήμιο
δε θα είναι τίποτα άλλο από ένα κέντρο
εξετάσεων για το αν κάθε φοιτητής
ανταποκρίνεται στα κριτήρια που θέτει
η αγορά εργασίας, αν θα έχει εμπεδώσει
δηλαδή τόσο τις απαραίτητες γνώσεις
για να είναι χρήσιμος στον εργοδότη του
όσο και την στάση υποτέλειας που θα
πρέπει να δείχνει σε κάθε "ανώτερο"
του. Το πανεπιστήμιο αυτό δε μας
χωράει..
Παλεύουμε
για πτυχίο με πλήρη εργασιακά δικαιώματα
και όχι ένα πτυχίο-διαβατήριο στην
ανεργία και στους μισθούς εξαθλίωσης.
Θέλουμε ένα πρόγραμμα σπουδών δομημένο
με γνώμονα την σφαιρικότητα της γνώσης
και τη πλήρη κατάρτιση. Δεν δεχόμαστε
το κατακερματισμό του γνωστικού μας
αντικειμένου, στο βωμό του ιδιωτικού
κέρδους. Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο
βασισμένο στις ανάγκες της κοινωνίας
και όχι της αγοράς. Στις επιδιώξεις της
κυβέρνησης, της Ε.Ε. και μερίδας καθηγητών
για επιχειρηματική λειτουργία των
πανεπιστημίων θα απαντήσουν οι φοιτητές...
ΤΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΕ
ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου