Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΕ ΠΑΣΠ ΚΑΙ ΔΑΠ

O πόλεμος στη Συρία είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από τα υπεράριθμα χτυπήματα του καπιταλιστικού συστήματος στα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Η Ευρωπαϊκή ένωση ήταν πάντοτε μια καπιταλιστική ολοκλήρωση η οποία για να υπερασπιστεί τις ανάγκες του κεφαλαίου, και για να διαφυλάξει τα οικονομικά της συμφέροντα, μέσω των μηχανισμών της, δημιουργούσε πολέμους. Σήμερα, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ στρέφονται ενάντια στη Συρία, συμμετέχοντας στον πόλεμο, λόγω του οποίου ολοένα και περισσότεροι πρόσφυγες καταφθάνουν στην Ελλάδα μέρα με τη μέρα, αντιμετωπίζοντας καθημερινά κρατική καταστολή. 
Οι Ευρωπαϊκές χώρες πήραν ξεκάθαρη θέση στηρίζοντας τις πολεμικές επιχειρήσεις των ιμπεριαλιστών, με κλειστά σύνορα, με την Ουγγαρία να στέλνει σφαίρες σε κάθε πρόσφυγα που πλησιάζει τα σύνορά της, με καταστολή και με κέντρα κράτησης μεταναστών. Η οποιαδήποτε στήριξη της απάνθρωπης, αντιδημοκρατικής και ιμπεριαλιστικής δύναμης που λέγεται ΕΕ, ισοδυναμεί με στήριξη της αστικής τρομοκρατίας, των εγκληματικών πράξεων στο Αιγαίο, της καταστολής και του πολέμου, απ’ όπου και αν προέρχεται.
Αυτήν ακριβώς την στήριξη παρέχουν σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, οι μνημονιακές παρατάξεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ μέσα στα πανεπιστήμια, οι οποίες έδειξαν για μια ακόμη φορά το πραγματικό φασιστικό τους πρόσωπο. Συγκεκριμένα, στο ΔΣ που πραγματοποιήθηκε στις 8 Δεκέμβρη, αρνήθηκαν να υπογράψουν ένα ψήφισμα που τέθηκε, ενάντια του πολέμου, με δικαιολογίες του τύπου «Δεν είμαστε υπέρ του πολέμου αλλά είμαστε υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως δεν στηρίζουν τον φόνο σαν πράξη αυτή καθ αυτή, αλλά παρ’ όλα αυτά, στηρίζουν τον υπεύθυνο που τον διαπράττει. Αυτοί είναι οι υποστηρικτές του ατομικού δρόμου, της επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων και πιο κύρια των μνημονίων που έφεραν σήμερα τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Από την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση μέχρι και τη γενικότερη φίμωση του φοιτητικού συλλόγου που προσπαθούν να πετύχουν, φαίνεται πως είναι οι κύριοι εκφραστές της αστικής τάξης. Οι κυβερνητικές παρατάξεις των ΠΑΣΠ - ΔΑΠ λοιπόν, γίνονται συνένοχοι των ιμπεριαλιστικών πολεμικών επεμβάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποδεικνύοντας πως είναι οι φασιστικές δυνάμεις του πανεπιστημίου. Τέτοιες αντιδημοκρατικές και ακροδεξιές στάσεις θα βρουν απέναντί τους το φοιτητικό κίνημα!
Αυτά τα σύγχρονα προβλήματα της δημοκρατίας της ειρήνης και τις υπεράσπισης του δικαιώματος κάθε λαού να ζει ελεύθερος, δεν είναι άλυτα! Το φοιτητικό κίνημα σαν βραχίωνας του εργατικού καλείται να δώσει αντιπρόταση μέσα από τα συλλογικά του όργανα και μέσα από τους αγώνες του, ενάντια στον πόλεμο και ενάντια στην ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της. Η φοιτητιώσα νεολαία μαζί με όλα τα καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας πρέπει να ξαναβγεί στο προσκήνιο και να αγωνιστεί κόντρα στους μηχανισμούς της άρχουσας τάξης. Το κίνημα υπό το πρίσμα της διεθνιστικής αλληλεγγύης, πρέπει να τσακίσει λογικές που στηρίζουν με τον έναν ή με τον άλλη τρόπο τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που σφάζουν ολόκληρους λαούς για τα συμφέροντα των αφεντικών.

  • Όχι στον πόλεμο και στην καταστολή. Απεμπλοκή από τον ιμπεριαλιστικό άξονα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ.
  • Έξοδος της Ελλάδας από ΕΕ, ΝΑΤΟ και ευρωστρατό τώρα!
  • Καμία συμμετοχή φαντάρου σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Στην σημερινή εποχή της δομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος , το κεφάλαιο προσπαθεί, μέσω της σκληρής αστικής αναδιάρθρωσης, να ρίξει τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Επομένως εισηγείται παγκοσμίως μια σειρά από βάρβαρες πολιτικές λιτότητας οι οποίες οδηγούν τους λαούς στην οικονομική εξαθλίωση, στην πείνα, ανεργία,στη μετανάστευση.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!

                               H NEOΛΑΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!


    Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε την εποχή που ζούμε, δε θα ήταν υπερβολή να τη χαρακτηρίσουμε ως “εποχή των ταραχών”. Τρομοκρατικές ενέργειες στο κέντρο του Παρισιού, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε πολλά σημεία του πλανήτη, στρατός και αστυνομία να τριγυρνάνε βαρύτατα οπλισμένοι σε κάθε δρόμο συνθέτουν την εικόνα της σύγχρονης πραγματικότητας. Στην εποχή μας σπάει η βιτρίνα του συστήματος και καταρρέουν τα ιδεολογήματα που είχαν ντύσει τη καθημερινότητα μας. Από το 2008 και μετά, οι μύθοι περί “ελεύθερης αγοράς και εκσυγχρονισμού” σε οικονομικό επίπεδο και “ευρωπαϊκής δημοκρατίας” σε πολιτικό, διαλύονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τη πόρτα της Ευρώπης πλέον χτυπάει η οικονομική εξαθλίωση, η πείνα, η ανεργία, ο πόλεμος, ο φασισμός. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια “ανάπτυξής” του, ο σύγχρονος καπιταλισμός αδυνατεί να αποκρύψει το αποτρόπαιο πρόσωπό του. Οι αστικές τάξεις ανά την υφήλιο, αν θέλουν να διατηρήσουν τα πρωτεία τους και να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους πάνω στις πληττόμενες μάζες, πρέπει να δείξουν τα δόντια τους. Όταν οι καταστάσεις πιέζουν και η επίτευξη συναίνεσης μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων φαντάζει αδύνατη, οι δημοκρατικές λογικές της ενσωμάτωσης δίνουν τη θέση τους στη βία, την καταστολή, την τρομουστερία, στις φασιστικές πρακτικές και τον πόλεμο. Η καπιταλιστική κρίση αφήνει στο διάβα της, μια Ευρώπη (και όχι μόνο) καθόλα διαφορετική από αυτή που γνωρίσαμε. Η Ε.Ε., σαν καπιταλιστική ολοκλήρωση, θωρακίζεται με αυξανόμενο ρυθμό απέναντι στα λαικά στρώματα τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
     Στην Ελλάδα πιο συγκεκριμένα, η επίθεση που πραγματοποιεί στο σύνολο του λαού το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. συνολικοποιείται κάτω από το πέπλο του 3ου και επαχθέστερου μνημονίου. Το ξεπούλημα κάθε δημόσιου τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο, η περαιτέρω μείωση των λαϊκών αποδοχών, η περικοπή των συντάξεων και η αύξηση του ορίου ηλικίας, η αύξηση του εισιτηρίου στα Μ.Μ.Μ. σκιαγραφούν τη νέα τάξη πραγμάτων και τη ζοφερή πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει ο λαός και ειδικότερα η νεολαία. Το μέλλον που ετοιμάζουν για μας, είναι αυτό ενός σύγχρονου δούλου. Ο οποίος θα δουλεύει (εάν καταφέρει και βρει δουλειά) μια ζωή σε άθλιες συνθήκες κάτω από τους πιο δυσβάσταχτους όρους χωρίς επαγγελματικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για να “απολαμβάνει” στα 70 του μια πενιχρή σύνταξη των 500 ευρώ. Ο πυρήνας των μνημονιακών πολιτικών που τα καθεστωτικά παπαγαλάκια μας αναφέρουν ως αναγκαίες, περιθωριοποιεί πλατιά κομμάτια της κοινωνίας και τα καταδικάζει στην μόνιμη εξαθλίωση.
     Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν μένει αλώβητος από αυτή την κατάσταση, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βυθίζονται σε καθεστώς διάλυσης καθώς η χρηματοδότηση έχει κοπεί κατά περίπου 80% από το 2009. Το γεγονός αυτό έρχεται να συνδεθεί άμεσα με τα σχέδια επιχειρηματικοποίησης που επιτάσσει η Ε.Ε. και ακολουθεί πιστά το Υπουργείο Παιδείας. Το τρίπτυχο που ακολουθείται είναι λίγο πολύ γνωστό. Με πρόσχημα τη ΔΙΑΛΥΣΗ των ιδρυμάτων μέσω της υποχρηματοδότησης, δρομολογείται η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ αυτών μέσω του ξεπουλήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τέλος έρχεται η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, όπου τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το κεφάλαιο επιδιώκει την επιχειρηματική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης καθώς μέσα από αυτή τη διαδικασία βρίσκεται ένα μέσο για εύρεση νέων πηγών κερδοφορίας και εκμετάλλευσης. Η κατεύθυνση αυτή μπορεί να προσκομίζει τεράστια οφέλη σε επιχειρηματικούς ομίλους και στο διαπλεκόμενο κομμάτι των καθηγητών αλλά υποβαθμίζει περαιτέρω τη καθημερινότητα των φοιτητών και των εργαζομένων του πανεπιστημίου.
      Την ίδια στιγμή, παρατηρείται η έντονη καταστρατήγηση των δημοκρατιών ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών. Στο όνομα της αντιμετώπισης του τέρατος του ISIS που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αυτού που έθρεψαν οι ίδιες οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές των ΗΠΑ και της Ε.Ε. ,οι χώρες κηρύσσονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κλείνουν τα σύνορα τους και δίνουν υπερεξουσία στο στρατό και την αστυνομία. Απαγορεύσεις διαδηλώσεων, κρατήσεις χωρίς δίκη, κατ΄οίκον έλεγχοι χωρίς ένταλμα και διάλυση συλλογικοτήτων που θεωρούνται πιθανή απειλή συνθέτουν το νέο σκηνικό, θέτοντας επί της ουσίας παράνομο κάθε κοινωνικό κίνημα που ξεσπάει και απειλεί τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Στην Ελλάδα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πρωτοφανές διεθνές ένταλμα σύλληψης με πιθανότητα έκδοσης στις ιταλικές αρχές των 5 αγωνιστών φοιτητών, που συνελήφθησαν για συμμετοχή σε πορεία με αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά στο Μιλάνο. Είναι πλέον φανερό, πως ολόκληρη η Ε.Ε. θωρακίζεται ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που σηκώνουν κεφάλι για να επιβάλλουν τις ανάγκες του.
   Λίγες μόλις μέρες πριν τη μαύρη επέτειο της 6ης Δεκέμβρη, το ζήτημα των κοινωνικών αγώνων
εμφανίζεται πιο επίκαιρο από ποτέ. Η νεολαιϊστικη εξέγερση του ’08, παρά τις όποιες προβληματικές της, κατάφερε να αφήσει πλούσια παρακαταθήκη οργάνωσης των αγώνων επιβολής, κι εμείς καλούμαστε σήμερα να φέρουμε τη φλόγα της ξανά στο προσκήνιο. Σήμερα, που το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης πέφτει πιο αβάσταχτο από ποτέ στις πλάτες των εργαζομένων, που η νεολαία πνίγεται στο μαύρο μέλλον της ανεργίας και της ελαστασφάλειας να δείξουμε πως μπορούμε και θα ζήσουμε αλλιώς! Με προμετωπίδα τα συλλογικά μας όργανα και το συντονισμό τους σε κάθε χώρο που ζει και αναπνέει η πληττόμενη πλειοψηφία, οργανώνουμε την πάλη μας για ζωή με μόρφωση – δουλειά – ελευθερίες!

                                     
                                    ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΝΕΟΙ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΝΕΟΙ!
                                      ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ.
                                       ΤΕΤΑΡΤΗ 2/12 στις 14.00 στο αμφ. Σίδερη

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΑΛΛΟΙ!

          ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΑΛΛΟΙ!

    Παρίσι, 13 Νοέμβρη 2015. Η Γαλλία βυθίζεται ξανά στο αίμα, 10 μήνες μετά την επίθεση στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo. Απολογισμός: πάνω από 150 νεκροί και τουλάχιστον 200 τραυματίες, μετά από 6 συνεχή χτυπήματα. Σφαγή, τρόμος, ο Ολάντ ψελλίζει ότι θα τσακίσει την τρομοκρατία και κλείνει τα σύνορα, οι οπαδοί της εθνικής Γαλλίας τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο, η Πολωνία ακολουθεί κλείνοντας και αυτή τα σύνορα της. Οι φασίστες παίρνουν θάρρος και βγαίνουν στους δρόμους κυνηγώντας μετανάστες. Την ίδια μέρα σημειώνεται στη Βηρυτό διπλή βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας, όπου ο πρώτος απολογισμός των αρχών κάνει λόγο για τουλάχιστον 37 νεκρούς και 180 τραυματίες. Την ευθύνη και των 2 επιθέσεων ανέλαβαν οι τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.  
   Η Γαλλία κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στρατός κατεβαίνει στους δρόμους για να προφυλάξει, τάχα, τους πολίτες από τα χτυπήματα που τελικά, πάντα, γίνονται. Τα ΜΜΕ ξερνούν τρομολαγνεία, ξενοφοβία και στοχοποίηση του ανατολικού πολιτισμού με γνώμονα την δυτική «δημοκρατική» και «ελεύθερη» ανωτερότητα. Πάνω σε αυτή τη επικοινωνιακή «μάχη πολιτισμών» υπερτονίζουν τον εξωτερικό εχθρό, δικαιολογούν τους βομβαρδισμούς και τις επιθέσεις τους, καλλιεργούν τον φανατισμό και τον ρατσισμό σε όλες του τις εκφάνσεις ενώ παράλληλα κρύβουν δεξιοτεχνικά τον πραγματικό υπαίτιο. Αυτός δεν είναι άλλος από την καπιταλιστική τους κρίση. Για να ξεπεράσουν αυτήν την κρίση η ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ η Ρωσία και λοιπές δυνάμεις στροβιλίζονται σε ένα επιθετικό παιχνίδι στη Συρία και τη Μέση Ανατολή για να διαφυλάξουν τα όποια οικονομικά συμφέροντα ορισμένων επιχειρηματικών ομίλων. Πάνω σε αυτή τη κρίση δημιουργήθηκε και γιγαντώθηκε το ISIS, το οποίο παράλληλα με τον θρησκευτικό σκοταδισμό που πρεσβεύει έχει αποκτήσει και συγκεκριμένο οικονομικό ρόλο και δραστηριότητα στην περιοχή. Σε αυτό το φόντο επιβάλλουν με τρόμο και θάνατο τα οικονομικά τους συμφέροντα, συντηρούν και αναβιώνουν παλιά πάθη και έχθρες, τρέφουν τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Η ιμπε­ρια­λι­στι­κή και καπιταλιστική βαρ­βα­ρό­τη­τα της Δύσης και η βαρ­βα­ρό­τη­τα του ISIS, που δεν αφορά σε καμία περίπτωση όλους τους πιστούς του Ισλάμ, θρέ­φουν η μία την άλλη. Κυνηγώντας τον έλεγχο των πετρελαϊακών αποθεμάτων και την ενίσχυση της πολεμικής ισχύς του καθενός, υπηρετούν με διαφορετικό τρόπο το θάνατο, το ρατσισμό και τη επιβίωση ενός σάπιου συστήματος. Και όχι πολύ μακριά από κει, στις «πολιτισμένες χώρες της Δύσης», χτίζεται μια Ευρώπη-φρούριο που φέρει την ευθύνη για τους πνιγμούς στο Αιγαίο χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που τρέχουν να γλιτώσουν από την ίδια θηριωδία, ελέγχοντας τα περάσματα και δεχόμενη μόνο ό,τι μπορεί να εκμεταλλευτεί σύμφωνα πάντα με τις στυγνές ανάγκες της αγοράς. Εδώ ας αναλογιστούμε ότι αν εμείς τρομάξαμε από το Παρίσι, οι χιλιάδες που διασχίζουν τα σύνορα, ζούσαν στον τόπο τους κάθε μέρα και κάθε στιγμή δεκάδες Παρίσια. Από αυτά προσπαθούν να δραπετεύσουν, οπότε τώρα ίσως να τους καταλάβουμε καλύτερα.
  Και κάπως έτσι, με πρόφαση τον κίνδυνο της τρομοκρατίας, τα δυτικά κράτη θωρακίζονται ουσιαστικά ενάντια στον εσωτερικό εχθρό τους. Μην ξεχνάμε ότι, στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την κρίση, παράλληλα με την ισοπέδωση ολόκληρων χωρών, στην «πολιτισμένη Δύση» καταργούνται δικαιώματά και παροχές,  καθώς και ένα ολόκληρο κομμάτι του λαού και της νεολαίας πετιέται το περιθώριο, στην πείνα, την ανέχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Αυτό που πραγματικά τρέμουν δεν είναι οι τζιχαντιστές, αλλά οι φτωχοί, οι άνεργοι, η νεολαία που αναζητά καλύτερους όρους διαβίωσης και ξεσηκώνεται. Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Όσα κομμάτια της κοινωνίας αμφισβητούν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, είτε είναι οι μετανάστες, είτε οι άνεργοι, είτε ο κόσμος της εργασίας που δουλεύει σε συνθήκες ελαστασφάλειας, είτε τα κοινωνικά κινήματα, αλλά και όσοι πετιούνται καθημερινά στην εξαθλίωση και στο περιθώριο, αποτελούν την απροσδιόριστη εικόνα της απειλής για την ομαλότητα του κρατικού μηχανισμού και πρέπει να καταστέλλονται αναλόγως. Αυτό έρχεται να εφαρμοστεί από τον ίδιο τον στρατό ως «κρατική αντίδραση σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης». Συνεπώς, κάθε διεκδίκηση που υπερβαίνει το όριο της κοινωνικής πολιτικής που μπορεί να κάνει το κράτος και το όριο που επιτρέπει η «στρατηγική συμφωνία» με τους «δανειστές και τους εταίρους», κάθε κοινωνική-ταξική σύγκρουση που τείνει να γενικευτεί απειλώντας την ομαλότητα του πολιτικού συστήματος, κάθε πράξη αλληλεγγύης που ξεπερνάει τα όρια του κρατικά επιτρεπόμενου «ανθρωπισμού» και των αναγκών της εθνικής ανάπτυξης, θα αντιμετωπίζεται ως απώλεια κυριαρχίας, άρα και απειλή, από την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Όσοι είναι «ένοχοι» για την απώλεια της κρατικής κυριαρχίας, θα αντιμετωπίζονται ως ο εχθρός.
  Είναι ζωτικής σημασίας πλέον να παλέψουμε για την οικοδόμηση ενός διεθνούς πολιτικού, αντιπολεμικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος απέναντι στον φασισμό, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο και τις επεμβάσεις. Απέναντι στην κατάσταση ‘’έκτακτης ανάγκης’’ που μιλούν οι από πάνω, χρειάζεται να προκαλέσουμε την πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης με την έννοια της βαθύτερης αποσταθεροποίησης, στην πορεία για την οικοδόμηση ενός άλλου κόσμου. 
                                                     

 


  

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Το Έγκλημα στο Παρίσι το διέπραξε το ISIS, το υπέγραψαν Ολάντ, Ομπάμα, Μέρκελ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.

Το Έγκλημα στο Παρίσι το διέπραξε το ISIS, το υπέγραψαν Ολάντ, Ομπάμα, Μέρκελ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.



13_11_parisΗ πολιτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της διάλυσης κρατών, του μοιράσματος και ξαναμοιράσματος του κόσμου για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οι κυβερνήσεις πλασιέ όπλων, αυτοί που έφεραν την καπιταλιστική κρίση, αυτοί που εξέθρεψαν την μουσουλμανική τρομοκρατία δίπλα στην επίσημη κρατική τρομοκρατία, έφεραν το φονικό μέσα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, και τώρα απαιτούν νέους τρομοκρατικούς πολέμους!
Ο Γάλλος Πρόεδρος Ολάντ ακολούθησε το εγκληματικό πρότυπο του Ισπανού Ανθάρ!
Να πεταχτεί αυτός και η πολιτική του στον κάλαθο της ιστορίας: τα γαλλικά ιμπεριαλιστικά εγκλήματα σε Μέση Ανατολή και Αφρική (θυμίζουμε επέμβαση σε Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σομαλία, Λιβύη κλπ) έφεραν το έγκλημα στο Παρίσι.
Η πραγματική εκδίκηση του κόσμου της εργασίας είναι ο αγώνας ενάντια στην αστική και ιμπεριαλιστική πολιτική, η ανατροπή των κυβερνήσεων της άγριας αντεργατικής επίθεσης- της στυγνής κρατικής τρομοκρατίας-των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, η Διάλυση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Αναδημοσιεύουμε ένα αποκαλυπτικό κείμενο του Chris Floyd
Η Εποχή της απελπισίας: αποκομίζουν την λαίλαπα της δυτικής υποστήριξης για την εξτρεμιστική βία
Εμείς, η Δύση, ανατρέψαμε τον Σαντάμ με τη βία. Εμείς ανατρέψαμε τον Καντάφι με τη βία. Προσπαθούμε να ανατρέψουμε τον Άσαντ με τη βία. Σκληρά καθεστώτα όλα – αλλά πολύ λιγότερο δρακόντεια από τη Σαουδική Αραβία, συμμάχους μας, και άλλες τυραννίες σε όλο τον κόσμο.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων;
Μια κόλαση στη γη, μια απελπισία που μεγαλώνει, που γίνεται ευρύτερη και πιο ισχυρή από έτος σε έτος.
Χωρίς το αμερικανικό έγκλημα, τον επιθετικό πόλεμο κατά του Ιράκ – η οποία, από τις μετρήσεις που χρησιμοποιούνται από τις ίδιες τις δυτικές κυβερνήσεις, άφησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αθώους νεκρούς – δεν θα υπήρχε ISIS, δεν θα υπήρχε «Αλ Κάιντα στο Ιράκ.» Χωρίς την Σαουδική Αραβία και τη Δυτική χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του, δε θα είχε δημιουργηθεί αυτό το αμάλγαμα εξτρεμιστικών Σουνιτικών ομάδων σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα για να χτυπηθεί το Ιράν και οι σύμμαχοι του, δεν θα υπήρχε ISIS. Ας πάμε ακόμα πιο πίσω. Χωρίς την άμεση, εκτεταμένη και σκόπιμη δημιουργία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη σύμμαχος της Σαουδική Αραβία αυτής της παγκόσμιας κίνησης των ένοπλων σουνιτών εξτρεμιστών κατά τη διάρκεια των διοικήσεων Κάρτερ και Ρέιγκαν, δεν θα υπήρχε κανένας «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» – και δεν θα υπήρχαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι απόψε.
Και πάλι, ας είμαστε όσο το δυνατόν σαφέστεροι: ο καταχθόνιος κόσμος στον οποίο ζούμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα των σκόπιμων πολιτικών και των δράσεων που αναλαμβάνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Ήταν η Ουάσιγκτον που οδήγησε ή / και στήριξαν την ακύρωση της κοσμικής πολιτικής αντίστασης σε όλη τη Μέση Ανατολή, προκειμένου να απομακρυνθούν απείθαρχοι ηγέτες τύπου Νάσερ, για να στηρίξουν στην συνέχεια διεφθαρμένους και στυγνούς δικτάτορες που θα προωθήσουν την ατζέντα των ΗΠΑ για τη πολιτική κυριαρχία και εκμετάλλευση των πόρων.
Η ιστορία του τελευταίου μισού αιώνα είναι πολύ σαφής στο θέμα αυτό. Πηγαίνοντας πίσω, αποκαλύπτεται ο τρόπος αυτός στην ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης του Ιράν το 1953, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες έσπρωξαν σκόπιμα και συνειδητά τις πιο ακραίες θρησκευτικές ομάδες, προκειμένου να υπονομεύσουν μια ευρύτερη βάση κοσμικής αντίστασης στην κυριαρχία της ημερήσιας διάταξης.
Για να εμφανιστεί αυτή η «αρχαία ιστορία», όταν φρέσκο αίμα τρέχει στους δρόμους του Παρισιού! Επειδή το αίμα θα χυθεί για να κινηθεί αυτή η αρχαία ιστορία! Επειδή η αντίδραση στο πιο πρόσφατο απόηχο των συνεπειών της πολιτικής της Ουάσιγκτον στην επί δεκαετίες, διακομματική καλλιέργεια του θρησκευτικού εξτρεμισμού, θα είναι σίγουρα πιο μεγάλη αιματοχυσία, περισσότερη καταστολή και πιο βίαιη επέμβαση. Που με τη σειρά του, αναπόφευκτα, παράγει ακόμη περισσότερο θηριωδίες και την αναστάτωση, όπως βλέπουμε στο Παρίσι απόψε.
Γράφω σε απόγνωση. Απελπισία, φυσικά, στη διαφθορά που εμφανίζεται από τους δολοφόνους των αθώων στο Παρίσι απόψε! Αλλά ακόμα βαθύτερη απόγνωση στην εξαχρείωση των σκανδαλωδών δολοφόνων που μας έφεραν σε αυτό το άθλιο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας: αυτά τα επιχρυσωμένα στοιχεία που μπήκαν στις αίθουσες της εξουσίας εδώ και δεκαετίες, στους υψηλούς θαλάμους της Δύσης, σκοτώνοντας αθώους ανθρώπους κατά εκατοντάδες χιλιάδες, προχωρώντας σε σύνθλιψη της κοσμικής αντιπολίτευσης για να ευνοήσουν τους δικτάτορες – και πάλι, ξανά και ξανά – υποστηρίζοντας, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας μερικούς από τους πιο λοιμογόνους σεχταριστές στη γη.
Και μία ακόμη αιτία της απελπισίας: ότι, παρόλο που αυτή η ιστορική καταγραφή είναι ανοικτή, υπάρχει άμεσα διαθέσιμη από τις πιο κύριες πηγές, είναι και θα συνεχίσει να αγνοείται πλήρως, τόσο από την εξουσία-gamers και από το κοινό. Ο τελευταίος θα συνεχίσει να στηρίζει την πρώτη, καθώς αναπαράγουν και αναμασούν τις ίδιες παλιές πολιτικές παρέμβασης, τις ίδιες παλιές ατζέντες της κυριαρχίας και της απληστίας, ξανά και ξανά και ξανά – δημιουργώντας ολοένα και πιο φρέσκες κολάσεις για να ζούμε όλοι μας, δηλητηριάζοντας τις ζωές των παιδιών μας και όλων εκείνων που θα έρθουν μετά από εμάς.
Αυτή είναι η σύγχρονη καπιταλιστική πραγματικότητα και η νέα τάξη τους
Εμείς καλούμε τον κόσμο της εργασίας να πάρει εκδίκηση – Να αντισταθεί και να τους ανατρέψει 
Μέσα σε κάθε «έθνος» υπάρχουν δύο έθνη: των καταπιεστών και του κόσμου της εργασίας.
Εκφράζουμε τη Διεθνιστική μας Αλληλεγγύη στην άλλη Γαλλία, των εργαζόμενων, των άνεργων, των γκέτο και των μεταναστών και καλούμε σε Κοινή Πάλη.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Ο ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ !

Το τρίτο μνημόνιο είναι γεγονός. Με κάθε νέα μέρα που ξημερώνει, η βουλή θεσπίζει και από έναν αντιλαϊκό νόμο. Το νέο πακέτο μέτρων αποτελεί τη κλιμάκωση της επίθεσης που πραγματοποιεί το διεθνές και εγχώριο κεφάλαιο μέσω των μηχανισμών του, στα εργατικά και λαικά στρώματα. Μια επίθεση που ως στόχο έχει την αύξηση της κερδοφορίας της αστικής τάξης και την υπέρβαση της κρίσης από τη σκοπιά αυτής. Στόχευση της κυβέρνησης και της Ε.Ε. δεν αποτελεί η “ανάπτυξη” και η “δημοσιονομική εξυγίανση” όπως μας παρουσιάζουν τα διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε.. Αντίθετα, η συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής έρχεται να καταδικάσει το σύνολο της κοινωνίας στη περαιτέρω εξαθλίωση. Ειδικότερα, το νέο μνημόνιο έρχεται να εντείνει την επίθεση σε βάρος της νέας γενιάς, επικυρώνοντας τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, την εργοδοτική τρομοκρατία, τους μισθούς πείνας, την απασχόληση σε κοινωφελή προγράμματα κλπ. Στα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης λοιπόν, η νεολαία αναγκάζετε είτε να ζει σε καθεστώς μακροχρόνιας ανεργίας (αγγίζει το 70% ) είτε να δουλεύει κάτω από τις πιο αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Τη Δευτέρα 26/10 οι πρυτανικές αρχές του Γεωπονικού κάλεσαν ως ομιλήτρια σε εκδήλωση στα πλαίσια της 28ης Οκτωβρίου, την αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας. Σαν ΑΝ.Α.Χ. - Ε.Α.Α.Κ. καλέσαμε άμεσα σε παράσταση διαμαρτυρίας στο χώρο της εκδήλωσης. Οι φοιτητές που μαζεύτηκαν ξεπέρασαν τους 100 και με πολιτικές τοποθετήσεις κατάφεραν να ακυρώσουν την εκδήλωση με αποτέλεσμα η ανπλ. υπουργός να αποχωρήσει από το πανεπιστήμιο.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΙΝΗΣΗ;
Για μας, είναι τουλάχιστον εριστικό την ίδια ώρα που τα πανεπιστήμια διαλύονται στη κυριολεξία και αφήνονται σε καθεστώς διάλυσης, πρυτανεία και υπουργείο Παιδείας να πραγματοποιούν φιέστες και γιορτές. Με ποιο δικαίωμα χτίζεται όλο αυτό το πανηγύρι την ίδια στιγμή που το τρίτο μνημόνιο, που ψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, καταστρατηγεί κάθε δικαίωμα της νεολαίας και του λαού σε δημόσια αγαθά - παροχές και εντείνει την αντεργατική επίθεση. Με ποια λογική έρχεται στέλεχος της μνημονιακής κυβέρνησης να τοποθετηθεί πάνω στο ζήτημα του φασισμού, τη στιγμή που το δικό της κόμμα και η δικιά της κυβέρνηση συμπλέει πλήρως με τις ρατσιστικές πολιτικές της Ε.Ε. και καθαγιάζει μια σειρά από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και φασιστικά μορφώματα (κυβέρνηση της Ουκρανίας).
Κάθε μέλος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όσοι δηλαδή παραχάραξαν το μαζικό ΟΧΙ του λαού μας στο δημοψήφισμα, όσοι υπόσχονταν προεκλογικά σκίσιμο των μνημονίων αλλά στη πράξη σύναψαν ακόμα ένα, είναι ανεπιθύμητοι στους κοινωνικούς χώρους που αναπνέει η πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Ούτε σπιθαμή γης δε θα δώσουμε σε αυτούς που διαλύουν τη δημόσια παιδεία ξεπουλώντας την στη συνέχεια στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Σε αυτούς που ολοένα και επιτίθενται στα δικαιώματά μας, σε αυτούς που παίζουν πολιτικά παιχνίδια με τις ανάγκες μας, σε αυτούς που συνεργούν στα ρατσιστικά εγκλήματα κατά μεταναστών στα σύνορα, σε αυτούς που συνεχώς μας τορπιλίζουν με το ιδεολόγημα του ¨Δεν υπάρχει εναλλακτική”. Όλοι αυτοί δεν έχουν καμία θέση εντός του πανεπιστημιακού ασύλου και δεν είναι ευπρόσδεκτοι από τη πλειοψηφία της πανεπιστημιακή κοινότητας. Οι υπουργοί των μνημονίων και της λιτότητας δε χωράνε στο σπίτι της νεολαίας, μιας νεολαίας η οποία πλήττεται με τον πιο βάρβαρο τρόπο από τις αστικές πολιτικές. Άμα θέλουν ας παρευρεθούν στις εκδηλώσεις εφοπλιστών, βιομηχάνων ή της ίδιας της Ε.Ε..
Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί ελεύθερο χώρο έκφρασης των κινημάτων και των αγώνων αντίστασης των λαϊκών στρωμάτων και όχι πεδίο διάχυσης και προπαγάνδισης της μνημονιακής πολιτικής. Άλλωστε η αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας μας “ενημέρωσε” πως η κυβέρνηση της δεν είχε άλλη επιλογή παρά να υπογράψει το τρίτο μνημόνιο. Εμείς της απαντάμε πως ούτε μεις έχουμε άλλη επιλογή από το να αναμετριόμαστε συνεχώς και με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση μέχρι την ανατροπή της από το ίδιο το οργανωμένο κίνημα.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ

Η κλιμάκωση του αγώνα των φοιτητών ενάντια τόσο στην αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση όσο και στην εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, πρέπει τώρα να περάσει από τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων μέσω των γενικών συνελεύσεων και την αγωνιστική επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος. Η φοιτητιώσα νεολαία σε οργανική σύνδεση με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που βλέπουν τη ζωή τους συνεχώς να υποβαθμίζεται, πρέπει και μπορεί σημάνει το σύνθημα για αντεπίθεση εδώ και τώρα. Μέσα από τα δικά μας όργανα λαϊκής πολιτικής – επιβολής να επιβάλλουμε τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας κόντρα στο αστικό δόγμα του “There is no Alternative”, που στοχευμένα προωθούν οι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης. Η πάλη για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης ΤΩΡΑ και για την μη εφαρμογή καμιάς πτυχής του 3ου μνημονίου εντός και εκτός πανεπιστημίου θα συνεχιστεί με ακόμα πιο μαζικούς και μαχητικούς όρους από το πεδίο του δρόμου.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗ ΤΡΙΤΗ 27/10 στις 14.00 στο αμφ. ΣΙΔΕΡΗ

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ

Τη Δευτέρα 12 / 10 πραγματοποιήθηκε συνέλευση του τμήματος της Αξιοποίησης με αιχμή το ζήτημα της κατεύθυνσης της Εδαφολογίας. Παρότι οι αρχικές τοποθετήσεις μιας σειράς καθηγητών απέκλειαν το ενδεχόμενο να αναιρεθεί η πρόσφατη πρόταση του τμήματος που όριζε την απόρριψη αρκετών φοιτητών από τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η μαζική παρουσία του κόσμου της σχολής και η απαίτηση του να ανατραπεί η προηγούμενη απόφαση, έφερε αποτελέσματα. Η συνέλευση τμήματος μετά τη πίεση μεγάλου κομματιού του Φοιτητικού Συλλόγου υπερψήφισε τη πρόταση που αναφέρει ότι η επιλογή κατεύθυνσης είναι ελεύθερη για κάθε φοιτητή χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτή η εξέλιξη αποτυπώνει ξεκάθαρα πως όταν οι φοιτητές επιβάλλουν κάτι και ξεκαθαρίζουν από την αρχή ότι θα επιβάλλουν με κάθε τρόπο τις ανάγκες και τα δικαιώματα τους, τότε κερδίζουν.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΕ “ΑΚΙΝΗΣΙΑ”...

Το καθεστώς της υποχρηματοδότησης...

Αν ένα προηγούμενο διάστημα παρατηρούσαμε μια τάση απαξίωσης και υποβάθμισης της δημόσιας - δωρεάν παιδείας, τα σημερινά δεδομένα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πλέον εισερχόμαστε σε μια φάση πραγματικής διάλυσης του συνόλου της εκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα όσον αφορά το πανεπιστήμιο, το πρόβλημα δεν είναι ότι αυτό υπολειτουργεί αλλά ότι μετά βίας λειτουργεί. Οι μειώσεις στην κρατική επιχορήγηση για τη παιδεία έχουν φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα και πλέον η λειτουργία σημαντικών πτυχών του πανεπιστημίου καθίσταται αδύνατη. Οι υλικές συνέπειες από την υπογραφή όλης της σειράς των μνημονιακών συμφωνιών των τελευταίων χρόνων, από όλες τις κυβερνήσεις ανεξαιρέτως πολιτικού χρωματισμού, ξεσπούν εντός των σχολών σήμερα με τρόπο καταιγιστικό. Την ίδια ώρα λοιπόν που οι μειώσεις των κρατικών επιχορηγήσεων έχουν διαλύσει τη παιδεία συνεχίζεται η αποπληρωμή του δυσβάσταχτου χρέους, μέσω της όλο και μεγαλύτερης φοροεπιδρομής στο λαϊκό εισόδημα, καθώς και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Η κατάσταση στις σχολές αναδεικνύει με έντονο τρόπο πως η σύναψη του τρίτου μνημονίου καταστρατηγεί περαιτέρω τα κοινωνικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας και εντείνει τη διάλυση κάθε δημόσιου τομέα (παιδεία, υγεία κλπ)

Η κατάσταση που επικρατεί...

Οι μειώσεις σε προσωπικό, οι τρομακτικές ελλείψεις σε υλικά - εργαστηριακό εξοπλισμό και οι ιδιωτικές εργολαβίες σε πάμπολλους τομείς των ΑΕΙ - ΤΕΙ σκιαγραφούν τη μαύρη εικόνα που επικρατεί στα πανεπιστήμια εν καιρώ μνημονίων και κρίσης. Στο Γεωπονικό συγκεκριμένα, παρατηρήθηκαν τα ακραία φαινόμενα του να αλλάζει – συμπυκνώνεται μια σειρά μαθημάτων στα νέα προγράμματα σπουδών εξαιτίας του ελλιπούς διδακτικού προσωπικού, όπως και επίσης να ζητείται από τους φοιτητές να πληρώνουν οι ίδιοι για τα αναλώσιμα υλικά κάποιων εργαστηρίων. Η σταγόνα που πραγματικά ξεχείλισε το ποτήρι είναι η απόφαση των καθηγητών της Αξιοποίησης να μη δεχτούν παραπάνω από τους μισούς φοιτητές του 3ου έτους στη κατεύθυνση της εδαφολογίας. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι φοιτητές στην Αξιοποίηση διάλεγαν σύμφωνα με τη δική τους βούληση τη κατεύθυνση που θα επιλέξουν. Φέτος όμως λόγω της πετσοκομμένης χρηματοδότησης το πανεπιστήμιο πετάει απ' έξω τους 35 από τους 65 φοιτητές και τους αναγκάζει να επιλέξουν άλλη κατεύθυνση. Η επιλογή των φοιτητών θα γίνεται με βάση τον αριθμό και το βαθμό των μαθημάτων που κάθε φοιτητής έχει περάσει!!! Αυτή η νέα ρύθμιση που έχει προοπτική μονιμοποίησης, συντελεί ένα τεράστιο πλήγμα στο φοιτητικό σύλλογο. Αρχικά υποδηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την άθλια κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το δημόσιο πανεπιστήμιο και αποτελεί μια εικόνα του μέλλοντος όσον αφορά το τι καλούμαστε να βιώσουμε...Στη συνέχεια στερεί στη πράξη βασικά δικαιώματα του φοιτητή, του απομακρύνει τη δυνατότητα προσωπικής επιλογής και επιθυμίας καθώς με πραξικοπηματικό τρόπο τον αποκλείει από τη κατεύθυνση που θέλει να επιλέξει. Τέλος, αυτή η απόφαση πάρθηκε σκόπιμα πίσω από τη πλάτη του Φοιτητικού Συλλόγου ώστε με έναν τρόπο να νομιμοποιηθεί η λογική των μαθημάτων – προαπαιτούμενα γνωστή και ως “αλυσίδα”. Οι “αλυσίδες” υπάρχουν σε πληθώρα σχολών και αποτελούν ένα μέτρο επίθεσης στα δικαιώματα των φοιτητών. Το μέτρο αυτό εντάσσεται σε μια συνολική προσπάθεια εντατικοποίησης των ρυθμών σπουδών και πειθάρχησης των ίδιων των φοιτητών και αποσκοπεί στη δημιουργία ενός μελλοντικού εργαζόμενου ο οποίος λόγο του ότι θα έχει συνηθίσει σε αγχώδη και πιεστικά πλαίσια φοίτησης θα έχει αφομοιώσει την λογική ενός υπάκουου και παραγωγικού εργαζομένου.

Η αιτία του προβλήματος και η απάντηση του Φοιτητικού Συλλόγου

Όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν έκπληξη ή κινήσεις τις οποίες δεν τις περιμέναμε. Πάγιο σχέδιο της Ε.Ε. και των μηχανισμών της είναι η πλήρης διάλυσης των δημόσιων πανεπιστημίων ώστε μετά να επέλθει σαν “αναγκαία λύση” η ιδιωτικοποίηση - επιχειρηματικοποίηση τους. Όλες οι κινήσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων με τις ευλογίες της Ε.Ε. είχαν διττό ρόλο. Διέλυαν τη δημόσια παιδεία και ταυτόχρονα ιδιωτικοποιούσαν μεγάλα κομμάτια της. Μετά και τα τρανταχτά παραδείγματα στη σχολή μας, φαίνεται ξεκάθαρα ότι για όλες τις κυβερνήσεις και την ίδια την “αγία Ε.Ε.” τα δικαιώματα και οι ανάγκες των φοιτητών καταστρατηγούνται ώστε να βρεθεί το πρόσφορο έδαφος για παραγωγή κέρδους εντός των πανεπιστημίων από τις μεγαλοεπιχειρήσεις και το κεφάλαιο. Για να μην θεωρηθούν όλα αυτά λόγια του αέρα, τα πρόσφατα παραδείγματα με τη “συνεργασία” μεγαλοταιρειών και Γεωπονικού (βλ. Κοντέλλη στην αξιοποίηση, Φλωρίδη στα τρόφιμα, Νουνού, Αθηναϊκή ζυθοποιία κλπ) επιβεβαιώνουν την κατεύθυνση αυτή. Δε θα εκπλαγούμε αν όλως τυχαίως βρεθεί κάποιος “φιλάνθρωπος επιχειρηματίας” να επενδύσει στο τμήμα της Εδαφολογίας (που ετοιμάζεται να κλείσει) ώστε να χρησιμοποιεί φθηνό εργατικό δυναμικό (φοιτητές) στον επιστημονικό κλάδο που έχει ανάγκη η επιχειρησή του.
Ο Φοιτητικός Σύλλογος ανέκαθεν βρισκόταν ενάντια σε οτιδήποτε έπληττε τις ανάγκες έστω και ενός συναδέλφου μας και το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Αυτή τη στιγμή εκτιμούμε πως υπάρχει μέγιστη ανάγκη να συνεδριάσει το σύνολο του συλλόγου μέσα από τη μόνη αμεσοδημοκρατική διαδικασία που έχει στη διάθεσή του δηλαδή Τη Γενική Συνέλευση και να ριχτεί στο δρόμο του αγώνα. Εμείς καλούμε όλους τους φοιτητές να απαιτήσουν να γίνουν άμεσα προσλήψεις ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ με πλήρη και εξασφαλισμένα δικαιώματα ώστε ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ που το επιθυμούν να μπορούν να παρακολουθήσουν τη κατεύθυνση της εδαφολογίας. Να απαιτήσουν την άμεση και μόνιμη κατάργηση προαπαιτουμένων και μαθημάτων – αλυσίδας. Και σε άμεσο και μαχητικό συντονισμό με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους να βγουν στο δρόμο για να παλέψουν για εδώ και τώρα αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τη παιδεία.

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ