Ένα μήνα μετά την εκλογή της, η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. φανέρωσε, με τη νέα συμφωνία-μνημόνιο που σύναψε με τους δανειστές της χώρας, τα στενά(μηδενικά) όρια διαπραγμάτευσης που υπάρχουν μέσα στα ασφυκτικά δεσμά της Ε.Ε. και του ευρώ. Ουσιαστικά η νέα κυβέρνηση υποσχέθηκε στους εταίρους να παρακούσει τη λαϊκή εντολή για άμεση κατάργηση των μνημονίων και να συνεχίσει τις ευρωπαϊκές πολιτικές της λιτότητας και της εξαθλίωσης. Η αντεργατική αυτή συμφωνία δείχνει ότι η εξυπηρέτηση της επιτακτικής ανάγκης του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης του, μέσω της λαϊκής αφαίμαξης και της εύρεσης νέων πηγών κερδοφορίας, συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Η κοινωνική πολιτική που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, όπως ο ίδιος την ονομάζει, δίνει σιγά σιγά τη θέση της στη συνέχεια της μνημονιακής "καταιγίδας". Οι τελευταίες μέρες δείχνουν ξεκάθαρα, ότι η ελπίδα δεν ήρθε και δε μπορεί να έρθει από καμία κυβερνητική διαχείριση, ανεξαιρέτως πολιτικού χρωματισμού, η οποία προσκυνάει και εγκλωβίζεται στο θεσμικό πλαίσιο των σύγχρονων καπιταλιστικών ολοκληρώσεων.
Η σχεδόν άνευ όρων δέσμευση για υλοποίηση των επιταγών της άρχουσας τάξης από τη νέα κυβέρνηση και η δημόσια αλληλοστήριξη τους (βλ. δηλώσεις Σ.Ε.Β., Βαρδινογιάννη, Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας), υποδηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί να πραγματοποιήσει καμία ριζική αλλαγή της υπάρχουσας κοινωνικής κατάστασης με αποτέλεσμα να διατηρείται η ζοφερή, για το λαό και τη νεολαία, πραγματικότητα. Εξαίρεση προφανώς δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ο χώρος της εκπαίδευσης και ειδικότερα της τριτοβάθμιας, καθώς η αναδιάρθρωση του αποτελεί βασικό στόχο του κεφαλαίου για την αύξηση της κερδοφορίας του και τη διεύρυνση της κυριαρχίας του. Παρά τις πρώτες κυβερνητικές εξαγγελίες για εν μέρει εκπληρώσεις αιτημάτων που έθεσε μαχητικά το φοιτητικό κίνημα ένα προηγούμενο διάστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο προεκλογικά όσο και μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων του, δε φαίνεται διατεθειμένος να αντικρούσει την ουσία όλων των τελευταίων αναδιαρθρώσεων στο χώρο των πανεπιστημίων, δηλαδή την επιχειρηματικοποιησή αυτών.
Πιο συγκεκριμένα, ο πυρήνας του Ν.Διαμαντοπούλου μένει άθικτος από τις προτάσεις της νέας κυβέρνησης και η τάση επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων εξακολουθεί να υφίσταται. Η ιδιωτική χρηματοδότηση και η οικονομική συνεργασία πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, αν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. γίνεται αποδεκτή από τη νέα ηγεσία του Υπ.Παιδείας και τις "αριστερές" πρυτανείες (βλ. Γεωπονικό). Παράλληλα παραμένουν οι κεντρικές κατευθύνσεις, πρώτον περί παραγωγής κατευθυνόμενης από το κεφάλαιο γνώσης-έρευνας από το πανεπιστήμιο και δεύτερον περί της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης άντλησης υπεραξίας των φοιτητών-εργαζόμενων προς όφελος των ιδιωτών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρόταση-επένδυση του μεγαλοεισαγωγέα γεωργικών μηχανημάτων Παύλου Κοντέλλη, στο τμήμα της Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων κ’ Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού. Συγκεκριμένα με την αγαστή συνεργασία του επιχειρηματικού ομίλου Κοντέλλη και της παλιάς πρυτανείας ξεκίνησε η συζήτηση, ώστε να δεχθεί το Γ.Π.Α. τη μεταμορφωμένη ως ¨χορηγία¨ επένδυση, που στόχο έχει την ίδρυση εργαστηριακού κέντρου ¨Γεωργίας Ακριβείας¨ εντός του πανεπιστημίου. Ο Κοντέλλης, που είχε προχωρήσει σε παρόμοια ενέργεια πριν 7 χρόνια για την ίδρυση ενός εργαστηρίου Βιοκαυσίμων τότε (είχε μπλοκαριστεί από το σχήμα), στην ουσία επιδιώκει να ιδρύσει ένα υπερσύγχρονο εργαστήριο εξειδικευμένο σε συγκεκριμένο επιστημονικό κλάδο για την κάλυψη των δικών του επιχειρηματικών αναγκών. Η τωρινή πρυτανεία, η οποία επίσημα βρίσκεται μέσα στη σφαίρα πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκανε τη παραμικρή κίνηση να διακόψει τις επαφές με τον Κοντέλλη και τους συμβούλους του, εν αντιθέσει συνέχισε τη "θερμή" επικοινωνία.
Η επένδυση Κοντέλλη στο Γεωπονικό αποτελεί κορυφαία έκφανση του ρόλου του σύγχρονου επιχειρηματικού πανεπιστημίου. Το Γεωπονικό θα συνεργαστεί με τη μεγαλοεταιρεία του Κοντέλλη σαν να είναι και το ίδιο εταιρεία. Συγκεκριμένα το Γ.Π.Α. θα διαθέσει ένα μέρος του εργαστηριακού εξοπλισμού, ένα κομμάτι φοιτητών-εργαζομένων και την επιστημονική κατάρτιση που απαιτείται για την επίτευξη των σκοπών του Κοντέλλη.
Η έρευνα και η γνώση που θα παράγεται από το εργαστήριο του Κοντέλλη θα κατευθύνεται από τον επιχειρηματικό του όμιλο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της ελεύθερης αγοράς. Δηλαδή το γνωστικό αντικείμενο του εργαστηρίου θα διαμορφώνεται ανάλογα με την οικονομική αναγκαιότητα της εταιρείας και θα βρίσκεται σε "απόσταση" από το στόχο της κάλυψης των πραγματικών κοινωνικών αναγκών και της σφαιρικής γνώσης των φοιτητών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο τομέας της "Γεωργίας Ακριβείας" απευθύνεται στη βαριά βιομηχανία και στους μεγαλοαγρότες και δεν αποτελεί χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του μικρομεσαίου γεωργού. Απόδειξη για το στόχο των επιχειρήσεων και των καθηγητών να προσαρμόσουν τη γνώση στις ανάγκες της βιομηχανίας αποτελεί η εμμονική πίεση καθηγητών που συνεργάζονται με τον ιδιωτικό παράγοντα να αλλάξουν από τη βάση τα προγράμματα σπουδών και να τα εκσυγχρονίσουν σε συμφωνία με τις απαιτήσεις της.Στο εργαστήριο θα δουλεύουν πάνω στα ερευνητικά προγράμματα του Κοντέλλη προπτυχιακοί, πρακτικάριοι, μεταπτυχιακοί φοιτητές και όπου η εργασία τους δεν θα είναι τζάμπα θα πληρώνονται με μισθούς-χαρτζιλίκι. Τα έξοδα του εργαστηριακού-ερευνητικού κέντρου θα καλύπτονται από πηγές ιδιωτικής χρηματοδότησης (όχι μόνο του Κοντέλλη) αλλά και από τη πώληση διαφόρων προϊόντων μέσα στο πανεπιστήμιο.
Η ίδρυση του εν λόγω εργαστηρίου "Γεωργίας Ακριβείας" που θα φέρει και την επωνυμία του Κοντέλλη, θα δημιουργήσει μια μεγάλη τομή στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς θα επικυρωθεί όχι μόνο η τάση για τη πλήρη επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων αλλά θα σημάνει το γεγονός ότι έχει λάβει σάρκα και οστά και βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο.
Η εναλλαγή της κυβερνητικής εξουσίας δεν σηματοδοτεί καμιά ουσιαστική αλλαγή πολιτικής πλεύσης στον εκπαιδευτικό τομέα. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και από το ότι συνεχίζονται οι συζητήσεις ανάμεσα στον Κοντέλλη και τη πρυτανεία του Γεωπονικού, που πολιτικά στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από την πολιτική θέση της κυβέρνησης να μην ανακόψει τη πορεία επιχειρηματικοποίησης των ιδρυμάτων. Η συγκεκριμένη κατάσταση υποδηλώνει ότι η μόνη εφικτή και συνάμα αναγκαία λύση είναι το φοιτητικό κίνημα να βγει ενεργητικά στο προσκήνιο. Το Φ.Κ. που επί σειρά ετών έδωσε και κέρδισε μια σωρεία πολιτικών μαχών, καλείται να υπερασπιστεί για ακόμη μια φορά το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, να μπλοκάρει-σαμποτάρει κάθε πτυχή της ιδιωτικοποίησης-επιχειρηματικοποίησης του και να προτάξει ταυτόχρονα μέσα από τα δικά του όργανα λαικής πολιτικής-επιβολής τις ανάγκες και τα δικαιωματά του.
Από τη στιγμή που ο οικονομικός ρόλος του πανεπιστημίου συνεχίζει να αυξάνεται, γεννιέται η ανάγκη το Φ.Κ. με πρωτοπορία την αντικαπιταλιστική πτέρυγα της Ε.Α.Α.Κ. να "χαρτογραφήσει" κάθε σπιθαμή της επιχειρηματικής λειτουργίας εντός αυτού και να τη μπλοκάρει-σαμποτάρει με όρους μαχητικής επιβολής. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αποτελέσει επιτακτικό αίτημα των Φοιτητικών Συλλόγων η δημοσιοποίηση των στοιχείων του ΕΛΚΕ όσον αφορά τα κάθε είδους έσοδα του πανεπιστημίου (ειδικότερα των εργαστηρίων στις τεχνολογικές σχολές). Η δημόσια εμφάνιση των πηγών χρηματοδότησης των σχολών θα βοηθήσει στο μπλοκάρισμα κάθε ερευνητικής διαδικασίας που πραγματοποιείται εντός του πανεπιστημίου με γνώμονα τα συμφέροντα του ιδιωτικού παράγοντα και όχι της κοινωνίας. Η Ε.Α.Α.Κ. οφείλει να παίξει ρόλο-καταλύτη στη μάχη για το μπλοκάρισμα των ιδιωτικών ερευνών στα πανεπιστήμια. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις αλλά και από πρωτοβουλιακές δράσεις, η κάθε κίνηση των ιθυνόντων για την επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου, (διαπλεκόμενο καθηγητικό κατεστημένο,πρυτανεία,επιχειρηματίες) πρέπει να απαντιέται-αντικρούεται δυναμικά μέσα από παραστάσεις διαμαρτυρίας,καταλήψεις κ.α., από τον ίδιο το κόσμο της σχολής.
Σε αντιπαράθεση με λογικές πίστωσης χρόνου στη νέα κυβέρνηση και παθητικής αναμονής, η οποία πιθανότατα να κυριαρχήσει το επόμενο χρονικό διάστημα στη φοιτητιώσα νεολαία, η Ε.Α.Α.Κ. σα μπροστάρης του Φ.Κ. οφείλει να σπάσει την αναμονή και να αναδείξει την αναγκαιότητα του αγώνα διαρκείας στο σήμερα. Το μπλοκάρισμα-σαμποτάζ της επιχειρηματικοποίησης από τις διαδικασίες των "από κάτω", δηλαδή από τους ίδιους τους φοιτητές των σχολών, πιστεύουμε ότι αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάδειξη-όξυνση των αντιφάσεων που διακατέχουν τη πολιτική της νέας κυβέρνησης η οποία ακολουθεί λίγο πολύ την ίδια πολιτική ρότα με τις προηγούμενες, και συνεπώς για την αναζωπύρωση του κινήματος και της αγωνιστικής διάθεσης που θέλουμε να καλλιεργήσουμε εντός των φοιτητών.
Η στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και της αστικής τάξης για την επιθετική αναδιαμόρφωση των κρατικών-δημόσιων πανεπιστημίων σε επιχειρηματικά, δεν απειλείται πραγματικά από το σχηματισμό μιας κυβέρνησης με κύριο κορμό το ΣΥΡΙΖΑ. Η Ε.Α.Α.Κ. στη σύνθετη πολιτικά χρονική περίοδο πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και με δυναμισμό να ριχτεί στη μάχη για την άμεση κατάργηση όλων των πτυχών του Ν.Διαμαντοπούλου και την εδώ και τώρα δικαίωση όλων των αιτημάτων του Φ.Κ. και των εργαζομένων στα πανεπιστήμια. Καμία αναμονή στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.. Το φοιτητικό κίνημα οφείλει να ξανασυγκροτήσει και να αναβαθμίσει οργανωτικά τις δομές του. Με γενικές συνελεύσεις σε όλες τις σχολές και το συντονισμό αυτών στο Μόνιμο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων να επιβάλλουμε τώρα τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας σε σύγκρουση με τις προσταγές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. και το προσκύνημα αυτών από τη νέα κυβέρνηση.
Η σχεδόν άνευ όρων δέσμευση για υλοποίηση των επιταγών της άρχουσας τάξης από τη νέα κυβέρνηση και η δημόσια αλληλοστήριξη τους (βλ. δηλώσεις Σ.Ε.Β., Βαρδινογιάννη, Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας), υποδηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί να πραγματοποιήσει καμία ριζική αλλαγή της υπάρχουσας κοινωνικής κατάστασης με αποτέλεσμα να διατηρείται η ζοφερή, για το λαό και τη νεολαία, πραγματικότητα. Εξαίρεση προφανώς δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ο χώρος της εκπαίδευσης και ειδικότερα της τριτοβάθμιας, καθώς η αναδιάρθρωση του αποτελεί βασικό στόχο του κεφαλαίου για την αύξηση της κερδοφορίας του και τη διεύρυνση της κυριαρχίας του. Παρά τις πρώτες κυβερνητικές εξαγγελίες για εν μέρει εκπληρώσεις αιτημάτων που έθεσε μαχητικά το φοιτητικό κίνημα ένα προηγούμενο διάστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο προεκλογικά όσο και μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων του, δε φαίνεται διατεθειμένος να αντικρούσει την ουσία όλων των τελευταίων αναδιαρθρώσεων στο χώρο των πανεπιστημίων, δηλαδή την επιχειρηματικοποιησή αυτών.
Πιο συγκεκριμένα, ο πυρήνας του Ν.Διαμαντοπούλου μένει άθικτος από τις προτάσεις της νέας κυβέρνησης και η τάση επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων εξακολουθεί να υφίσταται. Η ιδιωτική χρηματοδότηση και η οικονομική συνεργασία πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, αν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. γίνεται αποδεκτή από τη νέα ηγεσία του Υπ.Παιδείας και τις "αριστερές" πρυτανείες (βλ. Γεωπονικό). Παράλληλα παραμένουν οι κεντρικές κατευθύνσεις, πρώτον περί παραγωγής κατευθυνόμενης από το κεφάλαιο γνώσης-έρευνας από το πανεπιστήμιο και δεύτερον περί της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης άντλησης υπεραξίας των φοιτητών-εργαζόμενων προς όφελος των ιδιωτών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρόταση-επένδυση του μεγαλοεισαγωγέα γεωργικών μηχανημάτων Παύλου Κοντέλλη, στο τμήμα της Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων κ’ Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού. Συγκεκριμένα με την αγαστή συνεργασία του επιχειρηματικού ομίλου Κοντέλλη και της παλιάς πρυτανείας ξεκίνησε η συζήτηση, ώστε να δεχθεί το Γ.Π.Α. τη μεταμορφωμένη ως ¨χορηγία¨ επένδυση, που στόχο έχει την ίδρυση εργαστηριακού κέντρου ¨Γεωργίας Ακριβείας¨ εντός του πανεπιστημίου. Ο Κοντέλλης, που είχε προχωρήσει σε παρόμοια ενέργεια πριν 7 χρόνια για την ίδρυση ενός εργαστηρίου Βιοκαυσίμων τότε (είχε μπλοκαριστεί από το σχήμα), στην ουσία επιδιώκει να ιδρύσει ένα υπερσύγχρονο εργαστήριο εξειδικευμένο σε συγκεκριμένο επιστημονικό κλάδο για την κάλυψη των δικών του επιχειρηματικών αναγκών. Η τωρινή πρυτανεία, η οποία επίσημα βρίσκεται μέσα στη σφαίρα πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκανε τη παραμικρή κίνηση να διακόψει τις επαφές με τον Κοντέλλη και τους συμβούλους του, εν αντιθέσει συνέχισε τη "θερμή" επικοινωνία.
Η επένδυση Κοντέλλη στο Γεωπονικό αποτελεί κορυφαία έκφανση του ρόλου του σύγχρονου επιχειρηματικού πανεπιστημίου. Το Γεωπονικό θα συνεργαστεί με τη μεγαλοεταιρεία του Κοντέλλη σαν να είναι και το ίδιο εταιρεία. Συγκεκριμένα το Γ.Π.Α. θα διαθέσει ένα μέρος του εργαστηριακού εξοπλισμού, ένα κομμάτι φοιτητών-εργαζομένων και την επιστημονική κατάρτιση που απαιτείται για την επίτευξη των σκοπών του Κοντέλλη.
Η έρευνα και η γνώση που θα παράγεται από το εργαστήριο του Κοντέλλη θα κατευθύνεται από τον επιχειρηματικό του όμιλο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της ελεύθερης αγοράς. Δηλαδή το γνωστικό αντικείμενο του εργαστηρίου θα διαμορφώνεται ανάλογα με την οικονομική αναγκαιότητα της εταιρείας και θα βρίσκεται σε "απόσταση" από το στόχο της κάλυψης των πραγματικών κοινωνικών αναγκών και της σφαιρικής γνώσης των φοιτητών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο τομέας της "Γεωργίας Ακριβείας" απευθύνεται στη βαριά βιομηχανία και στους μεγαλοαγρότες και δεν αποτελεί χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του μικρομεσαίου γεωργού. Απόδειξη για το στόχο των επιχειρήσεων και των καθηγητών να προσαρμόσουν τη γνώση στις ανάγκες της βιομηχανίας αποτελεί η εμμονική πίεση καθηγητών που συνεργάζονται με τον ιδιωτικό παράγοντα να αλλάξουν από τη βάση τα προγράμματα σπουδών και να τα εκσυγχρονίσουν σε συμφωνία με τις απαιτήσεις της.Στο εργαστήριο θα δουλεύουν πάνω στα ερευνητικά προγράμματα του Κοντέλλη προπτυχιακοί, πρακτικάριοι, μεταπτυχιακοί φοιτητές και όπου η εργασία τους δεν θα είναι τζάμπα θα πληρώνονται με μισθούς-χαρτζιλίκι. Τα έξοδα του εργαστηριακού-ερευνητικού κέντρου θα καλύπτονται από πηγές ιδιωτικής χρηματοδότησης (όχι μόνο του Κοντέλλη) αλλά και από τη πώληση διαφόρων προϊόντων μέσα στο πανεπιστήμιο.
Η ίδρυση του εν λόγω εργαστηρίου "Γεωργίας Ακριβείας" που θα φέρει και την επωνυμία του Κοντέλλη, θα δημιουργήσει μια μεγάλη τομή στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς θα επικυρωθεί όχι μόνο η τάση για τη πλήρη επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων αλλά θα σημάνει το γεγονός ότι έχει λάβει σάρκα και οστά και βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο.
Η εναλλαγή της κυβερνητικής εξουσίας δεν σηματοδοτεί καμιά ουσιαστική αλλαγή πολιτικής πλεύσης στον εκπαιδευτικό τομέα. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και από το ότι συνεχίζονται οι συζητήσεις ανάμεσα στον Κοντέλλη και τη πρυτανεία του Γεωπονικού, που πολιτικά στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από την πολιτική θέση της κυβέρνησης να μην ανακόψει τη πορεία επιχειρηματικοποίησης των ιδρυμάτων. Η συγκεκριμένη κατάσταση υποδηλώνει ότι η μόνη εφικτή και συνάμα αναγκαία λύση είναι το φοιτητικό κίνημα να βγει ενεργητικά στο προσκήνιο. Το Φ.Κ. που επί σειρά ετών έδωσε και κέρδισε μια σωρεία πολιτικών μαχών, καλείται να υπερασπιστεί για ακόμη μια φορά το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, να μπλοκάρει-σαμποτάρει κάθε πτυχή της ιδιωτικοποίησης-επιχειρηματικοποίησης του και να προτάξει ταυτόχρονα μέσα από τα δικά του όργανα λαικής πολιτικής-επιβολής τις ανάγκες και τα δικαιωματά του.
Από τη στιγμή που ο οικονομικός ρόλος του πανεπιστημίου συνεχίζει να αυξάνεται, γεννιέται η ανάγκη το Φ.Κ. με πρωτοπορία την αντικαπιταλιστική πτέρυγα της Ε.Α.Α.Κ. να "χαρτογραφήσει" κάθε σπιθαμή της επιχειρηματικής λειτουργίας εντός αυτού και να τη μπλοκάρει-σαμποτάρει με όρους μαχητικής επιβολής. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αποτελέσει επιτακτικό αίτημα των Φοιτητικών Συλλόγων η δημοσιοποίηση των στοιχείων του ΕΛΚΕ όσον αφορά τα κάθε είδους έσοδα του πανεπιστημίου (ειδικότερα των εργαστηρίων στις τεχνολογικές σχολές). Η δημόσια εμφάνιση των πηγών χρηματοδότησης των σχολών θα βοηθήσει στο μπλοκάρισμα κάθε ερευνητικής διαδικασίας που πραγματοποιείται εντός του πανεπιστημίου με γνώμονα τα συμφέροντα του ιδιωτικού παράγοντα και όχι της κοινωνίας. Η Ε.Α.Α.Κ. οφείλει να παίξει ρόλο-καταλύτη στη μάχη για το μπλοκάρισμα των ιδιωτικών ερευνών στα πανεπιστήμια. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις αλλά και από πρωτοβουλιακές δράσεις, η κάθε κίνηση των ιθυνόντων για την επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου, (διαπλεκόμενο καθηγητικό κατεστημένο,πρυτανεία,επιχειρηματίες) πρέπει να απαντιέται-αντικρούεται δυναμικά μέσα από παραστάσεις διαμαρτυρίας,καταλήψεις κ.α., από τον ίδιο το κόσμο της σχολής.
Σε αντιπαράθεση με λογικές πίστωσης χρόνου στη νέα κυβέρνηση και παθητικής αναμονής, η οποία πιθανότατα να κυριαρχήσει το επόμενο χρονικό διάστημα στη φοιτητιώσα νεολαία, η Ε.Α.Α.Κ. σα μπροστάρης του Φ.Κ. οφείλει να σπάσει την αναμονή και να αναδείξει την αναγκαιότητα του αγώνα διαρκείας στο σήμερα. Το μπλοκάρισμα-σαμποτάζ της επιχειρηματικοποίησης από τις διαδικασίες των "από κάτω", δηλαδή από τους ίδιους τους φοιτητές των σχολών, πιστεύουμε ότι αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάδειξη-όξυνση των αντιφάσεων που διακατέχουν τη πολιτική της νέας κυβέρνησης η οποία ακολουθεί λίγο πολύ την ίδια πολιτική ρότα με τις προηγούμενες, και συνεπώς για την αναζωπύρωση του κινήματος και της αγωνιστικής διάθεσης που θέλουμε να καλλιεργήσουμε εντός των φοιτητών.
Η στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και της αστικής τάξης για την επιθετική αναδιαμόρφωση των κρατικών-δημόσιων πανεπιστημίων σε επιχειρηματικά, δεν απειλείται πραγματικά από το σχηματισμό μιας κυβέρνησης με κύριο κορμό το ΣΥΡΙΖΑ. Η Ε.Α.Α.Κ. στη σύνθετη πολιτικά χρονική περίοδο πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και με δυναμισμό να ριχτεί στη μάχη για την άμεση κατάργηση όλων των πτυχών του Ν.Διαμαντοπούλου και την εδώ και τώρα δικαίωση όλων των αιτημάτων του Φ.Κ. και των εργαζομένων στα πανεπιστήμια. Καμία αναμονή στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.. Το φοιτητικό κίνημα οφείλει να ξανασυγκροτήσει και να αναβαθμίσει οργανωτικά τις δομές του. Με γενικές συνελεύσεις σε όλες τις σχολές και το συντονισμό αυτών στο Μόνιμο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων να επιβάλλουμε τώρα τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας σε σύγκρουση με τις προσταγές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. και το προσκύνημα αυτών από τη νέα κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου