H NEOΛΑΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε την εποχή που ζούμε, δε θα ήταν υπερβολή να τη χαρακτηρίσουμε ως “εποχή των ταραχών”. Τρομοκρατικές ενέργειες στο κέντρο του Παρισιού, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε πολλά σημεία του πλανήτη, στρατός και αστυνομία να τριγυρνάνε βαρύτατα οπλισμένοι σε κάθε δρόμο συνθέτουν την εικόνα της σύγχρονης πραγματικότητας. Στην εποχή μας σπάει η βιτρίνα του συστήματος και καταρρέουν τα ιδεολογήματα που είχαν ντύσει τη καθημερινότητα μας. Από το 2008 και μετά, οι μύθοι περί “ελεύθερης αγοράς και εκσυγχρονισμού” σε οικονομικό επίπεδο και “ευρωπαϊκής δημοκρατίας” σε πολιτικό, διαλύονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τη πόρτα της Ευρώπης πλέον χτυπάει η οικονομική εξαθλίωση, η πείνα, η ανεργία, ο πόλεμος, ο φασισμός. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια “ανάπτυξής” του, ο σύγχρονος καπιταλισμός αδυνατεί να αποκρύψει το αποτρόπαιο πρόσωπό του. Οι αστικές τάξεις ανά την υφήλιο, αν θέλουν να διατηρήσουν τα πρωτεία τους και να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους πάνω στις πληττόμενες μάζες, πρέπει να δείξουν τα δόντια τους. Όταν οι καταστάσεις πιέζουν και η επίτευξη συναίνεσης μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων φαντάζει αδύνατη, οι δημοκρατικές λογικές της ενσωμάτωσης δίνουν τη θέση τους στη βία, την καταστολή, την τρομουστερία, στις φασιστικές πρακτικές και τον πόλεμο. Η καπιταλιστική κρίση αφήνει στο διάβα της, μια Ευρώπη (και όχι μόνο) καθόλα διαφορετική από αυτή που γνωρίσαμε. Η Ε.Ε., σαν καπιταλιστική ολοκλήρωση, θωρακίζεται με αυξανόμενο ρυθμό απέναντι στα λαικά στρώματα τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
Στην Ελλάδα πιο συγκεκριμένα, η επίθεση που πραγματοποιεί στο σύνολο του λαού το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. συνολικοποιείται κάτω από το πέπλο του 3ου και επαχθέστερου μνημονίου. Το ξεπούλημα κάθε δημόσιου τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο, η περαιτέρω μείωση των λαϊκών αποδοχών, η περικοπή των συντάξεων και η αύξηση του ορίου ηλικίας, η αύξηση του εισιτηρίου στα Μ.Μ.Μ. σκιαγραφούν τη νέα τάξη πραγμάτων και τη ζοφερή πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει ο λαός και ειδικότερα η νεολαία. Το μέλλον που ετοιμάζουν για μας, είναι αυτό ενός σύγχρονου δούλου. Ο οποίος θα δουλεύει (εάν καταφέρει και βρει δουλειά) μια ζωή σε άθλιες συνθήκες κάτω από τους πιο δυσβάσταχτους όρους χωρίς επαγγελματικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για να “απολαμβάνει” στα 70 του μια πενιχρή σύνταξη των 500 ευρώ. Ο πυρήνας των μνημονιακών πολιτικών που τα καθεστωτικά παπαγαλάκια μας αναφέρουν ως αναγκαίες, περιθωριοποιεί πλατιά κομμάτια της κοινωνίας και τα καταδικάζει στην μόνιμη εξαθλίωση.
Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν μένει αλώβητος από αυτή την κατάσταση, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βυθίζονται σε καθεστώς διάλυσης καθώς η χρηματοδότηση έχει κοπεί κατά περίπου 80% από το 2009. Το γεγονός αυτό έρχεται να συνδεθεί άμεσα με τα σχέδια επιχειρηματικοποίησης που επιτάσσει η Ε.Ε. και ακολουθεί πιστά το Υπουργείο Παιδείας. Το τρίπτυχο που ακολουθείται είναι λίγο πολύ γνωστό. Με πρόσχημα τη ΔΙΑΛΥΣΗ των ιδρυμάτων μέσω της υποχρηματοδότησης, δρομολογείται η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ αυτών μέσω του ξεπουλήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τέλος έρχεται η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, όπου τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το κεφάλαιο επιδιώκει την επιχειρηματική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης καθώς μέσα από αυτή τη διαδικασία βρίσκεται ένα μέσο για εύρεση νέων πηγών κερδοφορίας και εκμετάλλευσης. Η κατεύθυνση αυτή μπορεί να προσκομίζει τεράστια οφέλη σε επιχειρηματικούς ομίλους και στο διαπλεκόμενο κομμάτι των καθηγητών αλλά υποβαθμίζει περαιτέρω τη καθημερινότητα των φοιτητών και των εργαζομένων του πανεπιστημίου.
Την ίδια στιγμή, παρατηρείται η έντονη καταστρατήγηση των δημοκρατιών ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών. Στο όνομα της αντιμετώπισης του τέρατος του ISIS που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αυτού που έθρεψαν οι ίδιες οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές των ΗΠΑ και της Ε.Ε. ,οι χώρες κηρύσσονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κλείνουν τα σύνορα τους και δίνουν υπερεξουσία στο στρατό και την αστυνομία. Απαγορεύσεις διαδηλώσεων, κρατήσεις χωρίς δίκη, κατ΄οίκον έλεγχοι χωρίς ένταλμα και διάλυση συλλογικοτήτων που θεωρούνται πιθανή απειλή συνθέτουν το νέο σκηνικό, θέτοντας επί της ουσίας παράνομο κάθε κοινωνικό κίνημα που ξεσπάει και απειλεί τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Στην Ελλάδα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πρωτοφανές διεθνές ένταλμα σύλληψης με πιθανότητα έκδοσης στις ιταλικές αρχές των 5 αγωνιστών φοιτητών, που συνελήφθησαν για συμμετοχή σε πορεία με αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά στο Μιλάνο. Είναι πλέον φανερό, πως ολόκληρη η Ε.Ε. θωρακίζεται ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που σηκώνουν κεφάλι για να επιβάλλουν τις ανάγκες του.
Λίγες μόλις μέρες πριν τη μαύρη επέτειο της 6ης Δεκέμβρη, το ζήτημα των κοινωνικών αγώνων
εμφανίζεται πιο επίκαιρο από ποτέ. Η νεολαιϊστικη εξέγερση του ’08, παρά τις όποιες προβληματικές της, κατάφερε να αφήσει πλούσια παρακαταθήκη οργάνωσης των αγώνων επιβολής, κι εμείς καλούμαστε σήμερα να φέρουμε τη φλόγα της ξανά στο προσκήνιο. Σήμερα, που το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης πέφτει πιο αβάσταχτο από ποτέ στις πλάτες των εργαζομένων, που η νεολαία πνίγεται στο μαύρο μέλλον της ανεργίας και της ελαστασφάλειας να δείξουμε πως μπορούμε και θα ζήσουμε αλλιώς! Με προμετωπίδα τα συλλογικά μας όργανα και το συντονισμό τους σε κάθε χώρο που ζει και αναπνέει η πληττόμενη πλειοψηφία, οργανώνουμε την πάλη μας για ζωή με μόρφωση – δουλειά – ελευθερίες!
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΝΕΟΙ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΝΕΟΙ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 2/12 στις 14.00 στο αμφ. Σίδερη
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε την εποχή που ζούμε, δε θα ήταν υπερβολή να τη χαρακτηρίσουμε ως “εποχή των ταραχών”. Τρομοκρατικές ενέργειες στο κέντρο του Παρισιού, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε πολλά σημεία του πλανήτη, στρατός και αστυνομία να τριγυρνάνε βαρύτατα οπλισμένοι σε κάθε δρόμο συνθέτουν την εικόνα της σύγχρονης πραγματικότητας. Στην εποχή μας σπάει η βιτρίνα του συστήματος και καταρρέουν τα ιδεολογήματα που είχαν ντύσει τη καθημερινότητα μας. Από το 2008 και μετά, οι μύθοι περί “ελεύθερης αγοράς και εκσυγχρονισμού” σε οικονομικό επίπεδο και “ευρωπαϊκής δημοκρατίας” σε πολιτικό, διαλύονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τη πόρτα της Ευρώπης πλέον χτυπάει η οικονομική εξαθλίωση, η πείνα, η ανεργία, ο πόλεμος, ο φασισμός. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια “ανάπτυξής” του, ο σύγχρονος καπιταλισμός αδυνατεί να αποκρύψει το αποτρόπαιο πρόσωπό του. Οι αστικές τάξεις ανά την υφήλιο, αν θέλουν να διατηρήσουν τα πρωτεία τους και να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους πάνω στις πληττόμενες μάζες, πρέπει να δείξουν τα δόντια τους. Όταν οι καταστάσεις πιέζουν και η επίτευξη συναίνεσης μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων φαντάζει αδύνατη, οι δημοκρατικές λογικές της ενσωμάτωσης δίνουν τη θέση τους στη βία, την καταστολή, την τρομουστερία, στις φασιστικές πρακτικές και τον πόλεμο. Η καπιταλιστική κρίση αφήνει στο διάβα της, μια Ευρώπη (και όχι μόνο) καθόλα διαφορετική από αυτή που γνωρίσαμε. Η Ε.Ε., σαν καπιταλιστική ολοκλήρωση, θωρακίζεται με αυξανόμενο ρυθμό απέναντι στα λαικά στρώματα τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
Στην Ελλάδα πιο συγκεκριμένα, η επίθεση που πραγματοποιεί στο σύνολο του λαού το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. συνολικοποιείται κάτω από το πέπλο του 3ου και επαχθέστερου μνημονίου. Το ξεπούλημα κάθε δημόσιου τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο, η περαιτέρω μείωση των λαϊκών αποδοχών, η περικοπή των συντάξεων και η αύξηση του ορίου ηλικίας, η αύξηση του εισιτηρίου στα Μ.Μ.Μ. σκιαγραφούν τη νέα τάξη πραγμάτων και τη ζοφερή πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει ο λαός και ειδικότερα η νεολαία. Το μέλλον που ετοιμάζουν για μας, είναι αυτό ενός σύγχρονου δούλου. Ο οποίος θα δουλεύει (εάν καταφέρει και βρει δουλειά) μια ζωή σε άθλιες συνθήκες κάτω από τους πιο δυσβάσταχτους όρους χωρίς επαγγελματικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για να “απολαμβάνει” στα 70 του μια πενιχρή σύνταξη των 500 ευρώ. Ο πυρήνας των μνημονιακών πολιτικών που τα καθεστωτικά παπαγαλάκια μας αναφέρουν ως αναγκαίες, περιθωριοποιεί πλατιά κομμάτια της κοινωνίας και τα καταδικάζει στην μόνιμη εξαθλίωση.
Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν μένει αλώβητος από αυτή την κατάσταση, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βυθίζονται σε καθεστώς διάλυσης καθώς η χρηματοδότηση έχει κοπεί κατά περίπου 80% από το 2009. Το γεγονός αυτό έρχεται να συνδεθεί άμεσα με τα σχέδια επιχειρηματικοποίησης που επιτάσσει η Ε.Ε. και ακολουθεί πιστά το Υπουργείο Παιδείας. Το τρίπτυχο που ακολουθείται είναι λίγο πολύ γνωστό. Με πρόσχημα τη ΔΙΑΛΥΣΗ των ιδρυμάτων μέσω της υποχρηματοδότησης, δρομολογείται η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ αυτών μέσω του ξεπουλήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τέλος έρχεται η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, όπου τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το κεφάλαιο επιδιώκει την επιχειρηματική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης καθώς μέσα από αυτή τη διαδικασία βρίσκεται ένα μέσο για εύρεση νέων πηγών κερδοφορίας και εκμετάλλευσης. Η κατεύθυνση αυτή μπορεί να προσκομίζει τεράστια οφέλη σε επιχειρηματικούς ομίλους και στο διαπλεκόμενο κομμάτι των καθηγητών αλλά υποβαθμίζει περαιτέρω τη καθημερινότητα των φοιτητών και των εργαζομένων του πανεπιστημίου.
Την ίδια στιγμή, παρατηρείται η έντονη καταστρατήγηση των δημοκρατιών ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών. Στο όνομα της αντιμετώπισης του τέρατος του ISIS που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αυτού που έθρεψαν οι ίδιες οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές των ΗΠΑ και της Ε.Ε. ,οι χώρες κηρύσσονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κλείνουν τα σύνορα τους και δίνουν υπερεξουσία στο στρατό και την αστυνομία. Απαγορεύσεις διαδηλώσεων, κρατήσεις χωρίς δίκη, κατ΄οίκον έλεγχοι χωρίς ένταλμα και διάλυση συλλογικοτήτων που θεωρούνται πιθανή απειλή συνθέτουν το νέο σκηνικό, θέτοντας επί της ουσίας παράνομο κάθε κοινωνικό κίνημα που ξεσπάει και απειλεί τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Στην Ελλάδα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πρωτοφανές διεθνές ένταλμα σύλληψης με πιθανότητα έκδοσης στις ιταλικές αρχές των 5 αγωνιστών φοιτητών, που συνελήφθησαν για συμμετοχή σε πορεία με αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά στο Μιλάνο. Είναι πλέον φανερό, πως ολόκληρη η Ε.Ε. θωρακίζεται ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που σηκώνουν κεφάλι για να επιβάλλουν τις ανάγκες του.
Λίγες μόλις μέρες πριν τη μαύρη επέτειο της 6ης Δεκέμβρη, το ζήτημα των κοινωνικών αγώνων
εμφανίζεται πιο επίκαιρο από ποτέ. Η νεολαιϊστικη εξέγερση του ’08, παρά τις όποιες προβληματικές της, κατάφερε να αφήσει πλούσια παρακαταθήκη οργάνωσης των αγώνων επιβολής, κι εμείς καλούμαστε σήμερα να φέρουμε τη φλόγα της ξανά στο προσκήνιο. Σήμερα, που το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης πέφτει πιο αβάσταχτο από ποτέ στις πλάτες των εργαζομένων, που η νεολαία πνίγεται στο μαύρο μέλλον της ανεργίας και της ελαστασφάλειας να δείξουμε πως μπορούμε και θα ζήσουμε αλλιώς! Με προμετωπίδα τα συλλογικά μας όργανα και το συντονισμό τους σε κάθε χώρο που ζει και αναπνέει η πληττόμενη πλειοψηφία, οργανώνουμε την πάλη μας για ζωή με μόρφωση – δουλειά – ελευθερίες!
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΝΕΟΙ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΝΕΟΙ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 2/12 στις 14.00 στο αμφ. Σίδερη
