Μας κοροϊδεύουν μες στα μούτρα μας και λένε πως είναι μαζί μας

Η πρυτανεία πρέπει και θα πάρει την απάντηση που της αξίζει

Την Δευτέρα 27/11 πραγματοποιήθηκε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην πρυτανεία της σχολής, για το ζήτημα των κριτηρίων αξιολόγησης στην αξιοποίηση, τις επι πτυχίο εξεταστικές αλλά και για ένα σύνολο ζητημάτων που απασχολούν το σύλλογο. Στο τέλος της παράστασης διαμαρτυρίας και ενώ είχαν προηγηθεί διαφορά επιχειρήματα του τύπου πως δεν έχει καμία σχέση ο πρύτανης με τις εξεταστικές των επι πτυχίο φοιτητών και πως είναι ζήτημα των τμημάτων λες και η πρυτανεία δεν είναι το ανώτερο όργανο διοίκησης του πανεπιστήμιου, ο πρύτανης έκανε πολιτική δήλωση ότι θα ανακοίνωνε ανοιχτά στο σύλλογο την επόμενη σύγκλητο στην οποία θα συζητιόντουσαν τα παραπάνω και ότι θα ήταν ανοιχτή σε όλους τους φοιτητές έτσι ώστε να μπορέσουν να παρέμβουν και να απαιτήσουν τα δίκαια αιτήματα τους. 

Δεν μας εξέπληξε όμως όταν βγήκε ανακοίνωση η οποία έλεγε οτι την Πέμπτη 30/11 πραγματοποιήθηκε η εν λόγω σύγκλητος για άλλη μια φορά εν αγνοία του φοιτητικού συλλόγου αντιπαραθετικά με όσα είχε ισχυριστεί ο πρύτανης στην δήλωση που έκανε την προηγούμενη Δευτέρα. Είναι διαρκής επιλογή της πρυτανειας το τελευταίο διάστημα να λέει αερολογίες όταν της ζητάμε τα ρέστα και να συνεδριάζει μακριά από το φοιτητικό σύλλογο η σύγκλητος όπου στην ουσία συζητάνε για το πως θα καταστρατηγήσουν ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των φοιτητών μέσα στο πανεπιστήμιο και πως θα μπορέσουν να περάσουν σε ένα επόμενο στάδιο του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου, εκεινού του ευέλικτου, μικρού πανεπιστημίου που θα απευθύνεται μόνο σε λίγους και εκλεκτούς. Είναι φανερό πως για την πρυτανεία υπάρχουν εκλεκτοί συνομιλητές που ακριβώς επειδή προωθούν τα συμφέροντα ΕΕ-Κεφαλαίου στις σχολές μπορούν  να συνδιαλέγονται μια χαρά μαζί τους. Οι ΠΑΣΠ-ΔΑΠ, οι καθεστωτικές δυνάμεις και παράλληλα τα καλυτέρα τσιράκια της πρυτανείας δεν είχαν βγάλει κιχ τόσο καιρό για το ζήτημα του κοψίματος της ελεύθερης δήλωσης στις επι πτυχίο εξεταστικές και ως εκ θαύματος η ΠΑΣΠ έβγαλε κείμενο μετα την σύγκλητο της πέμπτης. Για εμάς όλο αυτό δεν είναι τυχαίο σε συνάρτηση μάλιστα  με την προσπάθεια αυτών των δυνάμεων να μπουν με κάθε τρόπο στα όργανα συνδιοίκησης που θέλει να εφαρμόσει ο νόμος Γαβρόγλου  ακριβώς για να μιλάνε εκ μέρους του συλλογου σε όλους αυτούς που τα τελευταία χρόνια έχουν εφαρμόσει όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην παιδεία.

Η ελεύθερη δήλωση μαθημάτων για τους επι πτυχίω φοιτητές αποτελεί κεκτημένο του Φοιτητικού Συλλόγου, κάτι το οποίο καταστρατηγείται με τον χειρότερο τρόπο οξύνοντας ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς που ολοένα και περισσότερο μπαίνουν στα πανεπιστήμια, ήδη μεγάλο κομμάτι των φοιτητών αναγκάζεται να δουλεύει για να μπορέσει να σπουδάσει, για αυτό το κομμάτι των φοιτητών ειναι πολύ βοηθητική η ελεύθερη δήλωση μαθημάτων αφού μπορεί πιο εύκολα να προσαρμόσει την εξεταστική περίοδο στο προγραμμα του. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η κούβεντα που ξανανοιγει για τα βαθμολογικά κριτήρια στις κατευθύνσεις της Αξιοποίησης, κάτι το οποίο είχε ανατραπεί 2 χρόνια πριν απο μαζικές κινητοποιήσεις των ίδιων των φοιτητών και τώρα πάει να καταπατηθεί και αυτή η κατάκτηση τους. Αυτή η λογική καλλιεργεί ένα διαρκώς προωθούμενο ιδεολόγημα κοινωνικού κανιβαλισμού που σου λέει οτι για να μπορέσεις εσύ να ζεις όπως επιθυμείς θα χρειαστεί να πατήσεις το κεφάλι του διπλανού σου για καλύτερους όρους επιβίωσης.

Μέσα σε αυτή την επίθεση που μαίνεται εναντίον μας σαν ΑΝ.Α.Χ. πιστεύουμε οτι ο Φοιτητικός Συλλογος δεν μπορεί παρα να αντεπιτεθεί με μαζικούς όρους. Θέλουμε πανεπιστήμια δημόσια και δωρεάν για όλους, όπου η έρευνα και η γνώση θα γίνεται με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος των εταιρειών. Θέλουμε τα πανεπιστήμια να είναι κύτταρα παραγωγής πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής έκφρασης για όλους. Θέλουμε να είναι εργαστήρι πολιτικής συζήτησης που θα λειτουργούν με φοιτητικό-εργατικό έλεγχο. Θέλουμε ένα πολιτικό φοιτητικό κίνημα που θα σαμποτάρει την επιχειρηματική λειτουργία και θα επιβάλλει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας σε ΜΟΡΦΩΣΗ σφαιρική και ολόπλευρη πάνω στο αντικείμενό μας, ΔΟΥΛΕΙΑ με πλήρη και εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα για όλους/ες, ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ για τη νεολαία και το λαό. Τέλος, τα θέλουμε όχι γιατί είμαστε κάποια απομεινάρια μιας παλιάς εποχής αλλά γιατί η ενναλακτική τους είναι πανεπιστήμια που δεν χωράνε τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Πανεπιστήμια στείρα από πολιτική, βουτηγμένα αν χρειαστεί στα Paradise Papers και τις offshore, που θα ελέγχονται πλήρως από τις επιχειρήσεις και όποιος περισσεύει από αυτό το αφήγημα δεν θα μπορεί να έχει θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.      

  

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 06/12 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 14/12 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΕΙΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !

9 χρόνια πριν, τη νύχτα της 6^ης Δεκέμβρη 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα του μπάτσου Κορκονέα. Τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση μιλούν για «μεμονωμένο περιστατικό», ενώ τα πρώτα δελτία τύπου μιλούν για συμπλοκές και επεισόδια στα Εξάρχεια και για σφαίρα που εξοστρακίστηκε. Αυτόπτες μάρτυρες όμως τους διαψεύδουν. Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία ξεσπά κύμα εξέγερσης στην ελληνική νεολαία που έμελλε να δει το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς στο πρόσωπο του Αλέξη. Τα σχολεία κλείνουν τα ένα μετά το άλλο, όπως και τα πανεπιστήμια, ενώ μαθητές-φοιτητές κατεβαίνουν στο δρόμο. Η κυβέρνηση ΝΔ είναι πλήρως ανίκανη να αντιμετωπίσει το πρωτοφανές σε διάρκεια και μαζικότητα κύμα οργής και χρησιμοποιεί ωμή βία και σκληρή καταστολή.

«Πλανιέται σήμερα στην Ευρώπη, μετά τις βιαιότητες των Αθηνών, ένα άρωμα άνοιξης των λαών, ένα φάντασμα γενικευμένης εξέγερσης της ευρωπαϊκής νεολαίας ενάντια στην κρίση, ενάντια στους συντηρητισμούς, ενάντια στο καπάκι της τάξης, που αποβαίνει όλο και πιο καταπιεστικό, ενάντια στις παχύσαρκες αστικές τάξεις, που έχουν οδηγήσει τις δυτικές κοινωνίες στο χείλος της αβύσσου και δεν αφήνουν στις νέες γενιές παρά το αβέβαιο μέλλον του άλματος στο κενό. Η γενιά των 700 ευρώ, υπερπτυχιούχος και υποπληρωνόμενη, αυτή που πιστεύει ότι χάνει τη ζωή της προσπαθώντας να την κερδίσει, δεν θα δεχτεί να θυσιαστεί χωρίς επαναληπτικές εξεγέρσεις.» (Κριστόφ Μπαρμπιέ, διευθυντής του συντηρητικού εβδομαδιαίου γαλλικού «Εξπρές»), εκδίδεται τον Δεκέμβριο 2008.

Πανεπιστήμιο ανοιχτό για τις επιχειρήσεις… κλειστό για να πάρουμε πτυχίο

Ελεύθερη δήλωση μαθημάτων στις εξεταστικές και ελεύθερη πρόσβαση στις κατευθύνσεις χωρίς κριτήρια για όλους/ες

Το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και η σύνδεση με την αγορά

Από την εξωτερική αξιολόγηση του Γεωπονικού το 2016 μάθαμε πως το 51% της συνολικής χρηματοδότησης προέρχεται από εξωτερικούς πόρους. Από την παρακολούθηση του ΕΛΚΕ (Ειδικού λογαριασμού κονδυλίων έρευνας) του Γεωπονικού μπορούμε να υπολογίσουμε πως από τον Γενάρη του 2017 μέχρι τώρα πάνω από 5 εκατ. Ευρώ έχουν περάσει από το πανεπιστήμιο. Από μια απλή «βόλτα» στα εργαστήρια που ενδιαφέρουν τις επιχειρήσεις για την παραγωγή κέρδους μέσω της έρευνας όπως η Γαλακτοκομία μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την διαπλοκή των επιχειρήσεων με το πανεπιστήμιο. Ενώ, ακόμα και παρακολουθώντας απλά τις παραδόσεις μπορούμε να καταλάβουμε το «προμοτάρισμα» συγκεκριμένων φυτοφαρμάκων, γεωργικών πρακτικών ή οικονομικών  γεωργικών πλάνων. Είναι κάθε χρόνο πιο έκδηλο από ποτέ το φαινόμενο της μετατροπής του πανεπιστημίου σε ένα εργαστήριο έρευνας για τις επιχειρήσεις και σε μια δεξαμενή ειδικευμένου φτηνού εργατικού δυναμικού για τα επόμενα χρόνια ή ακόμα και για τώρα μέσω των πτυχιακών και των πρακτικών.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι μόνο μια «παραξενιά» του Γεωπονικού. Οφείλουμε να κατανοήσουμε πως είναι μια γενικότερη κατεύθυνση όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης μέσω των νόμων Δίαμαντοπουλου/Αρβανιτόπουλου ή και τώρα μέσω του νόμου Γαβρόγλου. Για το ελληνικό κράτος το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο πρέπει να σταματήσει να υπάρχει και να αντικατασταθεί από ένα μικρό, αυτοχρηματοδοτουμενο και πλήρως εναρμονισμένο με την αγορά πανεπιστήμιο. Ήδη αυτό περιγράφεται από το νόμο Γαβρόγλου μέσω της λογικής της διάλυσης και συγχώνευσης τμημάτων στα ΤΕΙ αλλά και της ανταποδοτικής λογικής στα μεταπτυχιακά που επιβάλει την επιβολή «τελών φοίτησης» μέσω της έρευνας και της δουλειάς που θα παράγουμε, ενώ διασπά ακόμα περισσότερο την παρεχόμενη γνώση μέσω των νέων πιο εξειδικευμένων προγραμμάτων σπουδών. Για να γίνει όμως και αυτό πρέπει να κατανοηθεί πως για τον καπιταλισμό, ειδικότερα μέσα στη δομική του κρίση που δεν μπορεί να ξεπεράσει δεν χωράμε όλοι. Πρέπει κάποιοι να μείνουμε απέξω. Αυτό έρχεται να επιβληθεί πλέον ήδη από το νέο λύκειο που περιγράφεται μια αναλογία μαθητών ενός 70 % για τα τεχνικά λύκεια και ενός 30% για τα γενικά λύκεια αλλά όπως φαίνεται έρχεται και με την όλο αυξανόμενη επιβολή ταξικών φραγμών και στο πανεπιστήμιο.

Ταξικοί φραγμοί

Για το νέο ευέλικτο, αυτοχρηματοδοτούμενο, επιχειρηματικό πανεπιστήμιο δεν χωράμε όλοι και όσοι περισσεύουν πρέπει να το καταλάβουν άμεσα και να τα παρατήσουν. Το νέο μέτρο της πρυτανείας για «σπάσιμο» της ελεύθερης δήλωσης μαθημάτων στους επι πτυχίο φοιτητές και επαναφορά της λογικής πως τον Φλεβάρη θα δίνουν μόνο τα μαθήματα του χειμερινού εξαμήνου και τον Ιούνιο εκείνα του θερινού είναι ένα ακόμα αβάσταχτο βάρος πάνω στις πλάτες των φοιτητών και ειδικότερα πάνω στις πλάτες εκείνων που δουλεύουν παράλληλα ή έρχονται από την επαρχία. Η επιβολή όλο και περισσότερων ταξικών φραγμών που πλήττουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών σε συνάρτηση με την ολομέτωπη επίθεση των χρόνων των μνημονίων σε λαό και νεολαία, σαν σκοπό έχουν να τα παρατήσουμε από τις σπουδές μας. Να μην τους κάνουμε τη χάρη. Η πρωτοφανής απόφαση αυτή της πρυτανείας, ειδικότερα σε ένα πανεπιστήμιο με τεράστιο πρόγραμμα σπουδών θα ναι ταφόπλακα στην ουσία για φοιτητές που δυσκολεύονται να τελειώσουν τις σπουδές τους, ενώ ακόμα και στα μικρότερα έτη θα καλλιεργηθεί ακόμα περισσότερο η λογική της εντατικοποίησης των σπουδών και της θυσίας του ελευθέρου χρόνου στο βωμό του να τελειώσουν το πανεπιστήμιο, πλέον απλά να το τελειώσουν και όχι να «τελειώσουν γρήγορα». Ενώ, μόνο ως κοροϊδία σαν εκείνη των πρακτικών που μας έλεγαν πως είχε κολλήσει ένα φαξ 2 χρόνια προκειμένου να πληρωθούν οι πρακτικές, μπορεί να εκληφθεί η δικαιολογία πως αυτή η πρόταση γίνετε γιατί υπήρχε μηδενική συμμετοχή σε εξετάσεις μαθήματων τον Σεπτέμβρη.

Σαν να μην έφτανε αυτό έρχεται να προστεθεί το άνοιγμα ξανά της συζήτησης για την επιβολή κριτηρίων στην επιλογή των κατευθύνσεων στην Αξιοποίηση. Η κίνηση αυτή από πλευράς πρυτανείας – συγκλήτου κ.ο.κ., έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το συμφέρον και το δικαίωμα των φοιτητών επιλογή κατεύθυνσης να είναι ελεύθερη και στο χέρι των ίδιων. Το ζήτημα αυτό αφορά το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου καθώς αποτελεί μια ριζική αλλαγή στο χαρακτήρα  των σπουδών μας από δω και πέρα. Όσο και να προσπαθήσουν οι καθηγητές της ΑΦΠ και η πρυτανεία, να μας εγκλωβίσουν σε λογικές “ανούσιου διαλόγου”, την απάντηση στις προσταγές τους θα τη δώσουμε μέσα από τις ίδιες τις διαδικασίες και διεργασίες του συλλόγου, όχι με όρους συνεννόησης αλλά με όρους μαχητικής επιβολής.

Τα κριτήρια που καλείται η επιτροπή να εφαρμόσει θα είναι εξεταστικά. Δηλαδή, ουσιαστικά θα πριμοδοτείτε ο “καλός και συνεπής φοιτητής” που θα διαβάζει όσο το δυνατόν περισσότερο και θα παίρνει τους καλύτερους βαθμούς, που θα συμμετέχει στα διαφόρων λογής προγράμματα που πραγματοποιούνται από τον ιδιωτικό παράγοντα σε αλληλοδιαπλοκή με την καθηγητική ελίτ θα καταλήξει να παλεύει για όλη του την φοιτητική ζωή να γίνει ένας φοιτητής – πρότυπο, ο οποίος πειθαρχημένος στις επιταγές που του ορίζουν, θα εισέλθει σε ένα ατέρμονο κυνήγι απόκτησης ακαδημαϊκών δυνατοτήτων και skills με στόχο να βρεθεί σε λίγο καλύτερη μοίρα όταν βγει στην αρένα της αγοράς εργασίας. Η κατεύθυνση της θέσπισης πάσης φύσεως κριτηρίων, αποτελούσε πάγια κατεύθυνση των μηχανισμών της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ ώστε να ενταθεί η λογική της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των φοιτητών και να είναι προετοιμασμένοι να ενσωματώσουν πλήρως το νέο μοντέλο εργαζομένου στις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις.

Το όντως υπαρκτό πρόβλημα της υποχρηματοδότησης, χρησιμοποιείται συχνά από την αντίπαλη πλευρά σαν επιχείρημα ώστε να περάσει στο σύνολό της και σε κάθε επίπεδο η αστική αναδιάρθρωση. Είτε μιλάμε για τις όλο και πιο συχνές ιδιωτικοποιήσεις είτε μιλάμε για τα πανεπιστήμια, το ιδεολόγημα που μας τορπιλίζει συνεχώς τα αυτιά είναι : “Συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά δεν υπάρχουν λεφτά οπότε δεν υπάρχει άλλη λύση..”. Σαν έκφραση της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς, όχι μόνο δεν δεχόμαστε αυτό το σαθρό επιχείρημα αλλά εκτιμούμε ότι η νεολαία στο σήμερα δε θα γνωρίσει καλύτερες μέρες αν δεν συγκρουστεί ριζικά και δομικά με τέτοιες λογικές, που ουσιαστικά στοχεύουν στην καθίζηση των κινηματικών αντιστάσεων. 'Άλλωστε, το φαινόμενο της υποχρηματοδότησης στα δημόσια αγαθά δεν προέκυψε ούτε από τύχη ούτε από λάθη και υπερβολές της νεολαίας και του λαού. Αντίθετα, έρχεται σαν οργανικό στοιχείο του σύγχρονου καπιταλισμού που επιθυμεί τη διάλυση κάθε δημόσιου τομέα και την ιδιωτικοποίηση – επιχειρηματικοποίηση αυτού. Αν σήμερα δεχτούμε την θέσπιση κριτηρίων επιλογής για τη κατεύθυνση στην ΑΦΠ, τότε αύριο θα πρέπει να δεχτούμε τους εξεταστικούς (και όχι μόνο) φραγμούς σε κάθε τμήμα της σχολής, σε κάθε πτυχή της φοιτητικής μας καθημερινότητας.

Κάθε προσπάθεια εισαγωγής κριτηρίων επιλογής στις κατευθύνσεις κάθε τμήματος θα πρέπει να βρει απέναντί της το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου. Η υλοποίηση του στόχου της πρυτανείας και της συγκλήτου θα αποτελέσει ξεκάθαρο πλήγμα στις ανάγκες και τα δικαιώματα μας. Ο φοιτητικός σύλλογος τίποτα δεν έχει να κερδίσει με το να συμμετάσχει ή να προσπαθήσει να διαπραγματευθεί με την επιτροπή.

Η αναγκαία απάντηση μας… Ο Αγώνας

Για εμάς το μόνο που πρέπει να απαντήσουμε σε αυτά τα σχέδια από πλευράς πρυτανείας και υπουργείου πρέπει να ναι ένα : ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΑΙ. Το σταμάτημα της ελεύθερης δήλωσης μαθημάτων για τους επι πτυχίο φοιτητές και η επιβολή εξεταστικών κριτηρίων για την επιλογή κατεύθυνσης είναι ένα ευθύ πλήγμα στα δικαιώματα των φοιτητών και ακόμα περισσότερο σε εκείνους που προέρχονται από φτωχές οικογένειες και αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα για να τα βγάλουν πέρα ή να έρχονται ακόμα περισσότερο κάθε εξεταστική μόνο στη σχολή μιας και είναι από επαρχεία. Η αναγκαία πλέον ανασυγκρότηση του συλλόγου Γεωπονικής που μαχητικά θα επιβάλει τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του είναι η μόνη ικανή συνθήκη που μπορεί να ματαιώσει τα σχέδια αυτά της πρυτανείας. Ενός συλλόγου μαχητικού και ζωντανού που δεν θα ασχολείται με την «αφισσορύπανση» και πως θα διανθίσει ένα πανεπιστήμιο που φανερά πλέον τον πετάει εκτός της τριτοβάθμιας παιδείας αλλά σε συντονισμό με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους θα ανατρέψει την όλο και συνεχιζόμενη επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστήμιου, το νόμο Γαβρόγλου και τους ταξικούς φραγμούς που του επιβάλλονται. Να ξαναβγούμε στο δρόμο του αγώνα μέσω των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών μας, των γενικών συνελεύσεων για να επιβάλουμε την ελεύθερη πρόσβαση στις κατευθύνσεις της αξιοποίησης, την ελεύθερη δήλωση μαθημάτων για όλους τους φοιτητές ανεξάρτητα από το έτος φοίτησης αλλά και την διενέργεια εμβόλιμων εξεταστικών με ανθρώπινους όρους εξέτασης και φοίτησης για του επι πτυχίο με σκοπό τη διευκόλυνση τους στην απόκτηση πτυχίου.

Θέλουμε πανεπιστήμια δημόσια και δωρεάν για όλους, όπου η έρευνα και η γνώση θα γίνεται με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος των εταιρειών. Θέλουμε τα πανεπιστήμια να είναι κύτταρα παραγωγής πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής έκφρασης για όλους. Θέλουμε να είναι εργαστήρι πολιτικής συζήτησης που θα λειτουργούν με φοιτητικό-εργατικό έλεγχο. Θέλουμε ένα πολιτικό φοιτητικό κίνημα που θα σαμποτάρει την επιχειρηματική λειτουργία και θα επιβάλλει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας σε ΜΟΡΦΩΣΗ σφαιρική και ολόπλευρη πάνω στο αντικείμενό μας, ΔΟΥΛΕΙΑ με πλήρη και εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα για όλους/ες, ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ για τη νεολαία και το λαό. Τέλος, τα θέλουμε όχι γιατί είμαστε κάποια απομεινάρια μιας παλιάς εποχής αλλά γιατί η ενναλακτική τους είναι πανεπιστήμια που δεν χωράνε τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Πανεπιστήμια στείρα από πολιτική, βουτηγμένα αν χρειαστεί στα Paradise Papers και τις offshore, που θα ελέγχονται πλήρως από τις επιχειρήσεις και όποιος περισσεύει από αυτό το αφήγημα δεν θα μπορεί να έχει θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.        

Να γίνει άμεσα ανοικτή στους φοιτητές σύγκλητος για το ζήτημα της ελεύθερης δήλωσης μαθημάτων στις εξεταστικές και των κριτηρίων στην Αξιοποίηση

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. ΓΕΩΠΟΝΙΚΗΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 29/11