Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 Πρόσφατα ανακοινώθηκαν δημόσια τα αποτελέσματα της εξωτερικής αξιολόγησης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η κατάσταση του πανεπιστημίου σύμφωνα με την αξιολόγηση παρουσιάζεται αν όχι ιδανική τουλάχιστον ιδιαίτερα ικανοποιητική. Και όντως είναι αλήθεια ότι το ΓΠΑ  έχει πετύχει να φέρει εις πέρας σημαντικές τομές!
Aς δούμε όμως πιο συγκεκριμένα αυτές τις «καινοτομίες»... Αρχικά, πλέον μπορούμε να μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο που διεξάγει κυρίαρχα ιδιωτική έρευνα για τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Το 51% της χρηματοδότησης του ΓΠΑ το 2016 προέρχεται από ιδιωτικό κεφάλαιο! Την χρηματοδότηση συμπληρώνουν τα προγράμματα ΕΣΠΑ(12%) και διάφοροι δημόσιοι φορείς(37%). Καλύπτουν όμως αυτά τα χρήματα ανάγκες του πανεπιστημίου και των φοιτητών ; Σίγουρα όχι! Για αυτό δαπανούνται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στον εξοπλισμό του γεωπονικού με φωτοβολταικά εταιρείας του ομίλου Μυτιληναίου (ενός από τους ισχυρότερους επιχειρηματικούς ομίλους παγκοσμίως) την ίδια στιγμή που η Πρυτανεία και το Υπουργείο χρωστάνε πάνω από 180 χιλιάδες ευρώ στους φοιτητές της Γεωπονικής καθώς οι πρακτικές που υποχρεωτικά ασκούμε για να πάρουμε πτυχίο παραμένουν απλήρωτες από το 2014! Οι τομείς που είναι κερδοφόροι για το ελληνικό κεφάλαιο λειτουργούν χωρίς προβλήματα και είναι σε θέση να διεξάγουν έρευνες (π.χ. γαλακτοκομία) ενώ οι υπόλοιποι τομείς υποχρηματοδοτούνται και οδηγούνται στην διάλυση(π.χ. εδαφολογία). Ιδιωτική χρηματοδότηση δηλαδή, σημαίνει λεφτά από τις επιχειρήσεις σε κερδοφόρα τμήματα του πανεπιστήμιου, με σκοπό την επιστροφή τους ξανά στην επιχείρηση εις διπλούν, τριπλούν κλπ. Μέσα σε αυτό συγκαταλέγεται η πλήρης εκμετάλλευση των δομών-εγκαταστάσεων του πανεπιστημίου από την επιχείρηση και η εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού που θα παράγει αυτό το κέρδος στην εκάστοτε επιχείρηση, που είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές-μεταπτυχιακοί-διδακτορικοί. Με λίγα λόγια, αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε μαύρα και ανασφάλιστα για την εκάστοτε επιχείρηση, με εξαντλητικά ωράρια καθημερινά, χωρίς καμία αμοιβή για την εργασία μας και χωρίς κανένα δικαίωμα. Παράγουμε ερευνητικό έργο για τις επιχειρήσεις, κυρίως μέσω των πτυχιακών μας, στο οποίο δεν έχουμε κανένα δικαίωμα για τη δικιά μας εργασία, δεν την απολαμβάνουμε εμείς, αφού αυτήν την καρπώνεται εξολοκλήρου αυτός που τη χρηματοδοτεί. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι καρπώνονται όλη τη δημιουργικότητά μας, καρπώνονται τον ελεύθερο μας χρόνο, τη φαντασία μας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την εργασία μας, με μόνο γνώμονα την αύξηση των κερδών τους. Γι’ αυτούς αποτελούμε αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, εργαζομένους μιας χρήσης για μια πατέντα που θα παράγουμε για χάρη τους, αριθμούς στα λογιστικά excel τους.
Στην ίδια λογική προτείνεται η δημιουργία Κέντρου Παροχής Υπηρεσιών όπου το κοινό (μικρές επιχειρήσεις και ιδιώτες)έναντι αμοιβής θα απευθύνονται στο Γεωπονικό, το οποίο μέσω της εργασίας του έμπειρου προσωπικού και των ¨ερευνητών¨ που διαθέτει θα πραγματοποιεί συγκεκριμένες εργασίες, (π.χ. αναλύσεις εδάφους), με σκοπό την αύξηση των εσόδων του ιδρύματος. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η ολότητα της γνώσης εντός της σχολής να διαλύεται και οι φοιτητές να μετατρέπονται σε αποδέκτες αποσπασμένων κομματιών γνώσης, δεξιοτήτων και skills. Με λίγα λόγια, η γνώση και η έρευνα έρχονται να εναρμονιστούν πλήρως με τις ανάγκες που έχουν οι επιχειρήσεις για την αύξηση των κερδών τους. Ο κατακερματισμός των γνωστικών αντικειμένων, οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, οι συγχωνεύσεις μαθημάτων και η ολοένα και πιο εξειδικευμένη γνώση το αποδεικνύουν με τον πιο εμφατικό τρόπο. Γι’ αυτούς, δε χρειάζεται να κατέχουμε την ολότητα του γνωστικού αντικειμένου, την πλήρη εποπτεία αυτού, αλλά αυτό το εξειδικευμένο κομμάτι στο οποίο μπορούν να μας εκμεταλλευτούν, μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο, πιο «καινοτόμο» και να μας πετάξουν στον κάδο των αχρηστιών. Άλλωστε, είναι προφανές ότι οι εταιρείες που χρηματοδοτούν το γεωπονικό το κάνουν σε μια λογική οφέλους-κόστους και όχι για να στηρίξουν την δημόσια παιδεία. Όλες αυτές οι εταιρείες αποκομίζουν άμεσα και έμμεσα κέρδος. Από πού ; Μα φυσικά από την απλήρωτη εργασία των φοιτητών. Σε όλες αυτές τις εταιρείες πρόκειται να προστεθεί μία ακόμα…. το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Μια εταιρεία, μάλιστα πιστοποιημένη και από διεθνείς οργανισμούς μιας και όπως μας πληροφορεί η εξωτερική αξιολόγηση, η πρυτανεία περιμένει μέσα στο τρέχον έτος να αποκτήσει και ISO:9001, όπως κάθε μεγάλη εταιρεία θέλει για τον εαυτό της, με σκοπό να διαφημίζει με τους καλύτερους όρους τα προϊόντα της στην αγορά. Τα προϊόντα της που θα ναι είτε από την τζάμπα εργασία των φοιτητών του πανεπιστημίου ή οι ίδιοι οι απόφοιτοι «μιας χρήσης» για την αγορά εργασίας.
Για αυτό το λόγο το πόρισμα της αξιολόγησης προτείνει την προσέλκυση μεταπτυχιακών φοιτητών που εκτός του ότι παρέχουν απλήρωτη εργασία αναγκάζονται να πληρώνουν κιόλας στο όνομα της ¨απόκτησης γνώσης¨. Ακόμα η εξωτερική αξιολόγηση προτείνει την μείωση εισακτέων κατά 50% καθώς οι ανάγκες της αγοράς για διενέργεια κερδοφόρας έρευνας και παροχή ειδικευμένου εργατικού δυναμικού τυγχάνει να απαιτούν λιγότερους φοιτητές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα εισακτέων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θέλουν ένα πανεπιστήμιο «μικρό» που δε θα παράγει τόσους πολλούς εργαζομένους, καθώς ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτών θα καλύψει τις ανάγκες της παραγωγής στην αγορά εργασίας-με τους χειρότερους όρους(υποκατώτατος μισθός για τη νεολαία, χωρίς καμιά ασφάλιση κλπ)-, ενώ το υπόλοιπο θα πεταχτεί στον βούρκο της ανεργίας, στις νέες μορφές εργασίας(8μηνα voucher, EΣΠΑ), στις part-time jobs ως αναλώσιμο φτηνό εργατικό δυναμικό. Δηλαδή, όπως μια επιχείρηση δεν μπορεί να απασχολεί παραπάνω εργαζόμενους από όσους χρειάζεται, έτσι και το “μικρό και ευέλικτο” πανεπιστήμιο  δεν μπορεί να ενσωματώσει όλη τη μαθητική νεολαία. Στα ήδη υπάρχοντα ταξικά φίλτρα (φροντιστήρια, δυνατότητα εγκατάστασης σε άλλη πόλη, βεβαρημένο πρόγραμμα σπουδών που δεν μπορεί να ακολουθήσει όποιος εργάζεται κ.ο.κ.), προτείνεται περαιτέρω όξυνσή τους. Σε αυτό το πλαίσιο προφανώς, μέσα σε αυτό το «μικρό-ευέλικτο» πανεπιστήμιο που λειτουργεί με όρους επιχείρησης, με όρους παραγωγής κέρδους, δε χωράνε αντιστάσεις, δε χωράνε συλλογικοί αγώνες, δε χωράει καμιά φωνή που αμφισβητεί την ίδια την υπόστασή του. Υπό αυτό το πρίσμα, θέλουν να μετατρέψουν τα πανεπιστήμια από φορείς υποδοχής της νεολαίας σε μία “σύνοδο κορυφής” όπου μέσα σε αυτά θα χωράνε οι λίγοι και καλοί, οι οικονομικά δυνατότεροι και οι πειθήνιοι και υπάκουοι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα σε αυτή την κατεύθυνση αποτελούν τα αλλεπάλληλα φαινόμενα ποινικοποίησης και στοχοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης φοιτητών (Ξάνθη, Ηράκλειο Κρήτης), αφού για να λειτουργεί καλά μια τέτοια κερδοφόρα επιχείρηση πρέπει να τσακιστεί κάθε επικίνδυνη φωνή που θα εναντιώνεται στην υπάρχουσα κατάσταση
Η αυτοχρηματοδότηση των ιδρυμάτων που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας σύμφωνα με τις οδηγίες της Ε.Ε. και άλλων διεθνών οργανισμών, καθώς και η χρηματοδότηση μέσα από τα προγράμματα ΕΣΠΑ πάνε χέρι χέρι με την τζάμπα εργασία, τις απλήρωτες πρακτικές κα την δωρεάν εκμετάλλευση/πώληση των πτυχιακών εργασιών των φοιτητών, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που η πολυπόθητη οικονομική «ανάπτυξη» πάει χέρι χέρι με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν Κυβέρνηση- Ε.Ε.-Κεφάλαιο. Έτσι, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο βραβεύεται σε διεθνείς εκθέσεις για τα προϊόντα και την έρευνα που παράγει όχι απλά την ίδια στιγμή που τομείς του πανεπιστημίου καταρρέουν και επικρατούν εντός του συνθήκες μαύρης/ανασφάλιστης εργασίας(σίτιση-καθαριότητα-πρακτικές) αλλά εξαιτίας αυτών των συνθηκών.
     Για εμάς, ο Φ.Σ. οφείλει να πάρει σαφή και ξεκάθαρη θέση απέναντι σε κάθε πτυχή της επιχειρηματικοποίησης των πανεπιστημίων. Το φοιτητικό κίνημα μπορεί και πρέπει άμεσα να μπλοκάρει-σαμποτάρει κάθε επιχειρηματική λειτουργία των σχολών και ταυτόχρονα να επιβάλλει μαχητικά τις δικές του ανάγκες και δικαιώματα, μέσω των δικών του οργάνων λαϊκής πολιτικής-επιβολής, τις γενικές συνελεύσεις και το μόνιμο συντονισμό αυτών. Απαιτούμε και επιβάλλουμε τα δικαιώματά μας σε ΜΟΡΦΩΣΗ, σφαιρική και ολόπλευρη προσαρμοσμένη στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των πολυεθνικών ομίλων, με ανθρώπινους όρους φοίτησης χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς. ΔΟΥΛΕΙΑ με πλήρη και εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα, κόντρα στον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν, για να ορίζουμε εμείς τους όρους με τους οποίους θα δουλεύουμε κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία, με δημόσια και πλήρη ασφάλιση χωρίς Voucher, 8μηνα, ελαστικές μορφές απασχόλησης, με αύξηση των μισθών-μείωση του χρόνου εργασίας, ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ: σε όλους τους κοινωνικούς χώρους κόντρα στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και την ποινικοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων εντός και εκτός πανεπιστημίων, διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και την φασιστική απειλή. Όλα τα παραπάνω προφανώς εντάσσονται στο συνολικότερο αγώνα που πρέπει να κορυφωθεί ενάντια στο σύνολο των αστικών πολιτικών της Ε.Ε. και του μεγάλου κεφαλαίου. Η ρήξη και η αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από τα σφαγεία των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων αποτελεί μονόδρομο για το λαό και τη νεολαία, αν θέλουμε να δούμε καλύτερες μέρες.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 21/03 ΣΤΙΣ 13.00, ΣΤΟ ΑΜΦ.ΣΙΔΕΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου