Στις 2 Μαρτίου εργαζόμενος διανομέας στο MIKEL της Λ. Αθηνών στον Κολωνό τραυματίστηκε βαρύτατα σε εργατικό ατύχημα εν ώρα εργασίας, όπου και υπέκυψε στα τραύματά του στις 9 Μαρτίου γεμίζοντας μας με θλίψη και οργή για το νέο εργοδοτικό έγκλημα μετά από αυτό στα Everest στη πλατεία Βικτωρίας. Ο Μέμο ήταν 22 χρονών και δούλευε ως διανομέας στη γνωστή αλυσίδα καφέ MIKEL, έδινε και αυτός όπως κι εμείς το δικό του αγώνα επιβίωσης αντιμέτωπος με την ακραία εκμετάλλευση των αφεντικών του που των έστελναν καθημερινά απροστάτευτο σε μια άνιση μάχη στην άσφαλτο με αντίτιμο ένα φτωχοκάματο τρόμου και εξαθλίωσης. Δεν ήταν η «κακιά στιγμή», δεν ήταν «γραφτό του». Είναι μια αθλιότητα χωρίς τέλος. Το ξέρουμε όλοι πια, τα παιδιά με τα μηχανάκια δέχονται απίστευτη πίεση στη δουλειά τους. Κακοσυντηρημένα οχήματα, με έξοδα που επιβαρύνουν εξ’ ολοκλήρου το διανομέα, ελλειπής ή και καθόλου εξοπλισμός μοτοσυκλετιστή, άγχος, τρέξιμο, τηλέφωνα και νευρική οδήγηση, όλα ενορχηστρωμένα από εργοδοσίες που δε λογαριάζουν τίποτα μπροστά στην αύξηση των κερδών τους.
Ο εργασιακός μεσαίωνας που επικρατεί στα MIKEL δεν είναι κάτι νέο . Η «επιτυχία» τους βασίζεται στη χρήση ολόκληρου του αντεργατικού οπλοστασίου που έχει δημιουργηθεί από την Ε.Ε κατά παραγγελία του κεφαλαίου και το οποίο νομοθέτησαν σταδιακά όλες οι κυβερνήσεις. Το μενού περιλαμβάνει τα πάντα, εξαντλητικά ωράρια, ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής, εργοδοτική τρομοκρατία, εκδικητικές απολύσεις, ημερομίσθια πείνας, ακραία εντατικοποίηση, πολύαπασχόληση σε 2 και 3 πόστα . Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μίγμα επικινδυνότητας που αναγκάζει τους εργαζόμενους να ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια και την ανέχεια στην οποία τους έχουν καταδικάσει κεφάλαιο και Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Αλυσίδα MIKEL διατηρεί 122 καταστήματα στην Ελλάδα, ενώ δεν πέρασαν ούτε 10 μήνες από τις φιέστες για το πρώτο κατάστημά της στο Ντουμπάι. Αφού, λοιπόν, αυτοί μιλάνε με αριθμούς, ας δούμε λίγο πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή μέσα από τα δικά τους μάτια:
«Για το 2014 η αλυσίδα, κατάφερε να διπλασιάσει το τζίρο της σε σχέση με το 2013, καθώς οι πωλήσεις της ανήλθαν στα 3,4 εκατ. ευρώ έναντι 1,5 εκατ ευρώ. Τα προ φόρων κέρδη του Ομίλου ανήλθαν στα 2,1 εκατ ευρώ έναντι 991 χιλ. ευρώ το 2013».
Αυτοί είναι οι «κύριοι» με τις γεμάτες τσέπες και τα ματωμένα χέρια!
Ταυτόχρονα η ανεργία και η επισφάλεια εξακολουθεί να συντηρείται ως μορφή πίεσης για να υποχωρήσουμε κι άλλο, για να δεχθούμε μεγαλύτερους περιορισμούς στα δικαιώματα μας μέχρι να μετατραπεί η εργασία σε δουλεία και εμείς σκλάβοι στα σύγχρονα κάτεργα του επισιτισμού. Αυτό είναι το μοντέλο «εργασίας» που χτίζουν σε όλους τους κλάδους από κοινού Κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν, αυτή είναι η «ανάπτυξη» που υπόσχονται.
Η «μείωση του κόστους» που κυνηγάει το κεφάλαιο και η εργοδοσία, δεν βασίζεται μόνο στον απλήρωτο ιδρώτα των εργαζομένων, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα εξοντωτικά ωράρια, τη συνεχή πίεση και την υπερ-εντατικοποιημένη εργασία, αλλά χτίζεται με τις θυσίες ανθρώπινων ζωών στο βωμό του κέρδους.
Απάντησή μας, ένα εργατικό κίνημα κόντρα στη λογική του αστικοποιημένου συνδικαλισμού, που θα συντρίψει την πολιτική που γεννά τα εργοδοτικά εγκλήματα. Αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια!
• Όχι άλλο εργατικό αίμα στη μηχανή παραγωγής κερδών για το κεφάλαιο
• Να πληρώσει η εργοδοσία για το νέο έγκλημα
• Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς.
• Ίσα εργατικά δικαιώματα και μισθοί για όλους τους εργάτες
• Ανθρώπινοι ρυθμοί δουλειάς – Κάτω η εργοδοτική τρομοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου