Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ 'Η ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (Which side are you on?)

 Σε μια περίοδο, σαν τη σημερινή με σχεδόν μια δεκαετία μνημονίων να κλείνει στις πλάτες του ελληνικού λαού, αλλά και μια όλο και βαθύτερη συνειδητοποίηση από όλους σε διεθνές επίπεδο πως η δομική κρίση του καπιταλισμού δεν είναι κάτι που απλά θα περάσει, είναι αναγκαίο για εμάς να μιλήσουμε για τους δύο κόσμους που συνυπάρχουν και συγκρούονται και στην κοινωνία αλλά και στο πανεπιστήμιο. Από τη μία έχουμε τον κόσμο του αστικού μπλοκ, εκείνων που στο πανεπιστήμιο εκπροσωπούν οι καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, η πρυτανεία και οι μεγαλοκαθηγητάδες και που σαν κύριο στόχο έχουν την όλο και μεγαλύτερη φίμωση των συλλόγων και τη διασφάλιση των συμφερόντων ΕΕ-κεφαλαίου και κυβέρνησης μέσα σε αυτό. Από την άλλη όμως είναι αναγκαίο να δούμε και τον άλλο κόσμο. Εκείνον που ασφυκτιά από το μαύρο μέλλον που του ετοιμάζουν, την προοπτική της ανεργίας και της συνεχούς εργασιακής επισφάλειας αλλά και από το μαύρο της εποχής που ζει, εκείνο που τον αναγκάζει να δουλεύει με «σπασμένα» ωράρια χωρίς ασφάλιση ή να διαβάζει ακατάπαυστα με σκοπό να τελειώσει πιο γρήγορα τη σχολή χωρίς να έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο. Εκείνον τον κόσμο όμως που είναι ικανός μέσω των αγώνων του να απαιτήσει και να πάρει πίσω όσα του ανήκουν.
 Σε διεθνές επίπεδο από τη μία η συνεχόμενη ροπή του φασίστα Τραμπ σε όλο και πιο ολοκληρωτικές λογικές, σαν την δημιουργία τείχους στα σύνορα του Μεξικού αλλά και οι πρόσφατες εκλογές στην Γερμανία όπου η ακροδεξιά έκανε πάρτι με 13Ρωγμές σαν αυτές τις δυνατότητες που γέννησαν τα δημοψηφίσματα των κουρδών στο Β. Ιράκ και στην Καταλονία, τις δυνατότητες που υπάρχουν στις κινητοποιήσεις της γαλλικής νεολαίας κυρίως ενάντια στο νόμο Μακρόν για τα εργασιακά, στον ανοιχτό σχεδόν πόλεμο ενάντια στον φασίστα Τραμπ από τα γκέτο και τις γειτονιές της Νέας Υόρκης μέχρι τα μεγαλύτερα στάδια και τον αθλητικό κόσμο της Αμερικής. Αλλά ακόμα και στις δυνατότητες που ανοίγουν η πορεία ενάντια στην επίσκεψη στον πολεμοκάπηλο Ομπάμα πέρυσι το Νοέμβρη, στις δυνατότητες απάντησης που δίνει η πορεία της ΔΕΘ φέτος, ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία στις σκουριές, οι ματαιώσεις των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας κάθε Τετάρτη στα εφετεία όλης της χώρας αλλά και οι ίδιοι οι αγώνες τις νεολαίας των προηγουμένων ετών είτε το 06-07 είτε ο Δεκέμβρης του 08 είτε οι 300 καταλήψεις του 2011.
% δείχνουν την προσπάθεια όλο και μεγαλύτερης θωράκισης των μηχανισμών του αστικού κράτους με σκοπό την διαφυλάξει των συμφερόντων του. Από την άλλη όμως υπάρχουν και εμφανείς ρωγμές σε αυτή την συνεχιζόμενη «σκλήρυνση» της επίθεσης από τη μεριά της αστικής τάξης.
Πιο συγκεκριμένα όσον αφορά το μέτωπο της παιδείας. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέσα στο κατακαλόκαιρο με τις σχολές κλειστές πέρασε στα θερινά τμήματα της βουλής το νόμο Γαβρόγλου.  Εκ πρώτης όψεως ο νόμος Γαβρόγλου φαίνεται αθώος, παρόλα αυτά είναι μια ποιοτική αναβάθμιση στην επίθεση που γίνεται από μεριάς κυβέρνησης-Ε.Ε.-κεφαλαίου στην παιδεία και πιο συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο. Πιο συγκεκριμένα, με πρόφαση την έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης προωθεί την οικονομική αυτοτέλεια των ιδρυμάτων εμπορευματοποιώντας περαιτέρω την εκπαίδευση και την έρευνα μέσω χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα. Το Κεφάλαιο και η ΕΕ επιδιώκει να μετατρέψει την εκπαίδευση και την έρευνα σε εμπόρευμα με σταθερό του γνώμονα το κέρδος στις πλάτες των φοιτητών και με εκτελεστικό του όργανο την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό μεταφράζεται σε μια «ανταποδοτική λογική» στα μεταπτυχιακά, που ναι μεν μπορεί να δημιουργήσουν μεταπτυχιακά χωρίς δίδακτρα αλλά θα δημιουργήσουν μεταπτυχιακά που θα πληρώνονται από την τζάμπα εργασία των ίδιων των μεταπτυχιακών φοιτητών. Ενώ από την άλλη αποκόπτεται η διδακτική επάρκεια από σχολές όπως το μαθηματικό ή η Φιλοσοφική όπου το 80 % των αποφοίτων δουλεύουν ως καθηγητές και πλέον θα είναι αναγκαία η περαιτέρω φοίτηση αλλά και η πληρωμή αυτής για την απόκτηση του πιστοποιητικού της διδακτικής επάρκειας. Δηλαδή όχι μόνο ανοίγει τη συζήτηση για τα δίδακτρα σε προπτυχιακό επίπεδο αλλά τα εισάγει κανονικότητα οξύνοντας τους ταξικούς φραγμούς και πετώντας όλο και περισσότερα παιδιά των λαϊκών οικογενειών εκτός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
    Επιπλέον, βαθαίνει η σύνδεση του πανεπιστημίου με τη αγορά εργασίας, πατώντας πάνω στην αγωνία της νεολαίας για εύρεση εργασίας ,εξειδικεύοντας τα προγράμματα σπουδών ώστε οι φοιτητές να έχουν συγκεκριμένες δεξιότητες που είναι χρήσιμες για την αγορά την εκάστοτε στιγμή και σε ένα μελλοντικό διάστημα θα εξειδικεύονται αλλού μέσω σεμιναρίων κ.α. , με σκοπό την πολυδιάσπαση της γνώσης άρα και την πολυδιάσπαση του εργατικού δυναμικού. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί και στην προσπάθεια ενσωμάτωσης του φοιτητικού κινήματος μέσω της συνδιοίκησης και της επαναφοράς του ασύλου τα οποία πετιούνται ως «τυράκια» για να αποτρέψουν οποιαδήποτε αντίδραση. Η πραγματικότητα είναι ότι αν εφαρμοστεί ο νόμος όχι μόνο δημοκρατικό δεν θα είναι το πανεπιστήμιο αλλά θα είναι ακόμα πιο αυταρχικό. Γιατί η μόνη δημοκρατικότητα στο πανεπιστήμιο βρίσκεται στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των γενικών συνελεύσεων και όχι στην συνδιαλλαγή κάποιων «πεφωτισμένων» με την πρυτανεία. Ενώ ένα άσυλο που θα καταστρατηγείται κάθε φορά που θα το θέλει η αστική τάξη και θα μένει στις διακηρυκτικές κορώνες του ΣΥΡΙΖΑ ούτε νόημα θα έχει ούτε πραγματικό άσυλο θα είναι.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται η απόφαση του ΣΕΕΒΙ για το κόψιμο των συγγραμμάτων που έρχεται να αποκρυσταλλώσει με τους πλέον υλικούς όρους την διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Την στιγμή που η σίτιση και η στέγαση είναι ήδη ξεπουλημένη στους ιδιώτες, όπως και οι μεταφορές, το κόψιμο των συγγραμμάτων πραγματικά είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Η μετακύληση του κόστους φοίτησης στους φοιτητές, μιας βασική πτυχής των ταξικών φραγμών που όλο και εντείνονται ήδη από το λύκειο προσθέτει ένα επιπρόσθετο μεγάλο βάρος στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών που δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλό κόστος φοίτησης με αποτέλεσμα να πετιούνται εκτός εκπαίδευσης.
Όσον αφορά το Γεωπονικό πανεπιστήμιο, τα πράγματα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα. Από την μία μαθαίνουμε από την εξωτερική αξιολόγηση του Γεωπονικού πως το 51% των πόρων του προέρχεται από το ιδιωτικό κεφάλαιο, υπάρχουν εργαστήρια που γίνετε πάρτι επιχειρήσεων και είναι ολοκαίνουρια όπως η Γαλακτοκομία και οι καθεστωτικές παρατάξεις σε σύμπνοια με την πρυτανεία μας λένε πως είμαστε ένα πανεπιστήμιο πρότυπο για την Ελλάδα και από την άλλη βλέπουμε εργαστήρια να υπολειτουργούν και να μην υπάρχουν τα βασικά, βλέπουμε συμφοιτητές να μην μπορούν να βρουν πτυχιακές γιατί μάλλον όλες είναι καπαρωμένες από μεγαλοκαθηγητάδες σε συνεργασία με μεγαλοεπιχειρήσεις και το κερασάκι στην τούρτα βλέπουμε τις πρακτικές να παραμένουν απλήρωτες από τον Ιούλιο του 2014.  Η πρακτική άσκηση στη Γεωπονική είναι απαραίτητη για να μπορέσεις να πάρεις το πτυχίο σου. Ωστόσο, αυτό που δε μας λένε είναι ότι και η τζάμπα εργασία είναι απαραίτητη για να τελειώσουμε τη σχολή. Έτσι, από τον Ιούλιο του ’14 δεν έχει πληρωθεί ούτε ένας φοιτητής για την πρακτική άσκηση που έκανε.. μιλάμε για ποσό που υπερβαίνει τις 200.000€!!! Η κουβέντα για τις πρακτικές είναι μεγάλη.. Ο μισθός είναι 58 ευρώ το μήνα (σε κανονική 8άωρη εργασία) και τα ελάχιστα αυτά λεφτά, βάσει νόμου δεν τα πληρώνει ο εργοδότης που απολαμβάνει τη δικιά μας δουλειά αλλά το ίδιο το κράτος. Έτσι λοιπόν τώρα, που το κράτος δεν έχει λεφτά για τη παιδεία, παρά μόνο να αποπληρώνει συνεχώς τους δανειστές του, οι πρακτικές έχουν μείνει απλήρωτες για 2 χρόνια.
 Σε όλη αυτή την κατάσταση για εμάς υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας, εκείνο της παραδοχής πως τίποτα δεν αλλάζει ή ακόμα χειρότερα εκείνος που λέει μην αγωνίζεσαι γιατί μπορείς να χάσεις και αυτά τα ελάχιστα που έχει. Από την άλλη υπάρχει και ένας άλλο κόσμος. Αυτός που έχει μάθει να αγωνίζεται, να διεκδικεί στο δρόμο και να επιβάλει τις ανάγκες του. Αυτός που όλη την προηγουμένη βδομάδα διεκδικεί αυτά που του ανήκουν και συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής. Κάνει κατάληψη στο τυπογραφικό του ΕΚΠΑ και συγκρούεται στο υπουργείο παιδείας με τα ΜΑΤ ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου και απαιτεί την άμεση και δωρεάν διανομή των συγγραμμάτων. Στο Γεωπονικό αυτός ο κόσμος την προηγούμενη Τετάρτη και Πέμπτη πραγματοποιήθηκε κατάληψη στο τυπογραφείο της σχολής για να κλιμακωθεί ο αγώνας και  για να αναδειχθεί ότι δεν μας ενδιαφέρουν τα διάφορα  παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες μας μεταξύ υπουργείου και Σ.Ε.Ε.ΒΙ. και ότι μπορούμε να τυπώσουμε από μόνοι μας αν χρειαστεί ,σαν φοιτητικός σύλλογος, τα συγγράμματα αφού οι υλικοτεχνικές υποδομές του τυπογραφείου είναι περισσότερο από επαρκείς. Ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκε και παράσταση διαμαρτυρίας στη πρυτανεία όπου ο πρύτανης δεν είπε τίποτα λιγότερο ούτε τίποτα περισσότερο από αυτά που λέει και το ίδιο το υπουργείο, ότι δηλαδή θα βρεθεί λύση και τα συγγράμματα θα δοθούν κανονικά. Ακριβώς το ίδιο πράγμα που ακούμε εδώ και 6 μήνες από την πρυτανεία για τις απλήρωτες πρακτικές όταν αυτός ο κόσμος που αντιστέκεται απαιτεί : την άμεση αποζημίωση των δεδουλευμένων των φοιτητών από τις πρακτικές, να μην υπάρχει κανένας διαχωρισμός των πρακτικών που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ και αυτών που δεν χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, την πλήρη ασφάλιση και συνδικαλιστικές ελευθερίες για του φοιτητές που κάνουν πρακτικές και την  αποζημίωση των πρακτικάριων με τον βασικό μισθό.
Τελικώς για εμάς είναι αναγκαίο να αποφασίσουμε με ποια πλευρά είμαστε. Με αυτή της υποταγής ή με εκείνη που θα μας ξαναβγάλει στο δρόμο της φωτιάς.  Να δώσουμε απάντηση στην πολύπλευρη επίθεση που δεχόμαστε εντός και εκτός σχολής με ένα νέο πολιτικό φοιτητικό κίνημα το οποίο θα έχει όπλο τα μαζικά και αμεσοδημοκρατικά του όργανα σαν τη Γενική Συνέλευση και σε ένα ανώτερο επίπεδο τον μόνιμο συντονισμό Γενικών Συνελεύσεων, τα οποία θα είναι ανεξάρτητα από τις δομές της αστικής πολιτικής όπως τα Διοικητικά Συμβούλια και οι πρυτανικές αρχές, θα παράγουν πολιτική από τα κάτω αποτελώντας εργαστήρι πολιτικής συζήτησης και ζύμωσης και θα θέτουν το ζήτημα του φοιτητικού και εργατικού ελέγχου. Το νέο πολιτικό φοιτητικό κίνημα που θα αντιπαλέψει το νόμο Γαβρόγλου, το κόψιμο των συγγραμμάτων, την τζάμπα εργασία στις σχολές και τις στοχεύσεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωση πρέπει να αποσκοπεί στην σφαιρική και ολόπλευρη ΜΟΡΦΩΣΗ με σκοπό να εκφράζει τις ανάγκες της πληττόμενης πλειοψηφίας και να βρίσκεται  απέναντι στην καπιταλιστική κερδοφορία. Απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία με σκοπό την ΔΟΥΛΕΙΑ εκείνη πάνω στο αντικείμενο που σπουδάζουμε με πλήρη εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες για όλους. Ενάντια στην κρατική καταστολή και τη φασιστική απειλή για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να ζούμε με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και όπως εμείς θέλουμε. Ελευθερία και αξιοπρέπεια, σαν αυτή που στέρησαν πραξικοπηματικά στην Ηριάννα και τον Περικλή, προκείμενου προδικαστικά να τρομοκρατήσουν μια ολόκληρη γενιά. Το «αντικειμενικό» σύστημα δικαιοσύνης της χώρας πήρε για ακόμα μια φορά ξεκάθαρα εκδικητική στάση απέναντι σε δύο αθώα παιδιά, μόνο και μόνο για να σπάσει το ηθικό και το ψυχικό θάρρος ολόκληρης της νεολαίας. Η λύση λοιπόν, δεν βρίσκεται μέσα από τους θεσμούς του κράτους και την δικιά μας απάθεια αλλά μέσα από τους οργανωμένους – μαχητικούς αγώνες μιας γενιάς που δεν έχει τίποτα να χάσει με το να παλέψει για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της.

Το φοιτητικό κίνημα απέναντι στη διάλυση και επιχειρηματικοποίηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας

  Με το νομοσχέδιο Γαβρόγλου που πέρασε μέσα στο καλοκαίρι σε αρμονία με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ ξεκινάει πάλι μια επίθεση στην ίδια την δημόσια και δωρεάν παιδεία. Βασικές πτυχές του νόμου είναι η μείωση των εισακτέων, το σπάσιμο των γνωστικών αντικειμένων και των κύκλων σπουδών σε bachelor  και master, η εισαγωγή των ανταποδοτικών μεταπτυχιακών, δηλαδή η εγκαθίδρυση της τζάμπα εργασίας σε μεταπτυχιακό επίπεδο και την περαιτέρω υποβάθμιση της μέριμνας. Επίσης, είναι σημαντικό να δούμε την αναβάθμιση του ΕΛΚΕ (του ειδικού λογαριασμού κονδυλίων έρευνας, δηλαδή του διαχειριστή της εξωτερικής χρηματοδότησης των ιδρυμάτων) και η εισαγωγή των περιφερειακών συμβουλίων Η μαγική λέξη σε αυτό το νομοσχέδιο είναι η επιχειρηματικοποίηση,αυτό σημαίνει ότι θα βγουν τα πανεπιστήμια στη γύρα για να ψάξουν χορηγούς και ιδιώτες, μιας και το υπουργείο πλέον παραδέχεται πως η δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι μια ανωμαλία παλαιοτέρων εποχών που πρέπει να εκλείψει και πως η μόνη βιώσιμη λύση για τα πανεπιστήμια είναι η αυτοχρηματοδότηση.
   Σε συνάρτηση με το νόμο Γαβρόγλου , το κόψιμο των συγγραμμάτων από το υπουργείο έρχεται να αποκρυσταλλώσει με τους πλέον υλικούς όρους την διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. την στιγμή που η σίτιση και η στέγαση είναι ήδη ξεπουλημένη στους ιδιώτες, όπως και οι μεταφορές, το κόψιμο των συγγραμμάτων πραγματικά είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Η μετακύληση του κόστους φοίτησης στους φοιτητές, μιας βασική πτυχής των ταξικών φραγμών που όλο και εντείνονται ήδη από το λύκειο προσθέτει ένα επιπρόσθετο μεγάλο βάρος στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών που δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλό κόστος φοίτησης με αποτέλεσμα να πετιούνται εκτός εκπαίδευσης.
 Όλη αυτή την εβδομάδα σε πανελλαδικό επίπεδο ξεσπούν ανά σχολή όλο και περισσότεροι αγώνες επιβολής των φοιτητών με ουσιαστικό αίτημα το «αυτονόητο», την δημόσια και δωρεάν παιδεία, την δωρεάν και έγκαιρη διανομή των συγγραμμάτων και την κατάργηση του νόμου Γαβρόγλου. Πιο συγκεκριμένα, τη Δευτέρα  φοιτητές καταλαμβάνουν το τυπογραφείο του ΕΚΠΑ. Φοιτητές την Παρασκευή συγκρούονται με τα ΜΑΤ έξω από το υπουργείο παιδείας.Στο Γεωπονικό την προηγούμενη Τετάρτη και Πέμπτη πραγματοποιήθηκε κατάληψη στο τυπογραφείο της σχολής για να κλιμακωθεί ο αγώνας και  για να αναδυχθεί οτι δεν μας ενδιαφέρουν τα διάφορα  παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες μας μεταξύ υπουργείου και Σ.Ε.Ε.ΒΙ. και οτι μπορούμε να τυπώσουμε από μόνοι μας αν χρειαστεί ,σαν φοιτητικός σύλλογος, τα συγγράματα αφού οι υλικοτεχνικές υποδομές του τυπογραφείου είναι περισσότερο από επαρκείς.Ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκε και παράσταση διαμαρτυρίας στη πρυτανεία όπου ο πρύτανης δεν είπε τίποτα λιγότερο ούτε τίποτα περισσότερο απο αυτά που λέει και το ίδιο το υπουργείο, οτι δηλαδή θα βρεθεί λύση και τα συγγράματα θα δωθούν κανονικά.Ακριβώς το ίδιο πράγμα που ακούμε εδώ και 6 μήνες από την πρυτανεία για τις απλήρωτες πρακτικές και ότι είναι ζήτημα λίγων ημερών.Ακριβώς το ίδιο πράγμα ακούμε από κάθε αστική κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια για τα μνημόνια που δεν θα έρθουν άλλα. 
  Σε όλη αυτή την κατάσταση το φοιτητικό κίνημα, παρά την παρατεταμένη αμηχανία του τα τελευταία χρόνια δείχνει ήδη μια δυναμική αντίστασης και ανατροπής. Ήδη οι δυναμικές κινητοποιήσεις αυτής της εβδομάδας, τη Δευτέρα στο τυπογραφείο του ΕΚΠΑ και τη Παρασκευή στο υπουργείο παιδείας όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήραν τη πολιτική επίλογη να χρησιμοποιήσουν τα ΜΑΤ εναντίων των φοιτητών δείχνει πως αυτή τη στιγμή νέα πιο αναβαθμισμένα καθήκοντα τίθονται για το φοιτητικό κίνημα από την μία, αλλά και από την άλλη πως οι φοιτητές απαντούν διεκδικούν και είναι έτοιμοι να παίξουν το ρόλο του «φύλακα» της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν ένα νέο πολιτικό φοιτητικό κίνημα το οποίο είναι αναγκαίο δείχνει κάπως να γεννάται,και ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι μέσα από τα αμεσοδημοκρατικά τους όργανα, όπως οι Γενικές Συνελεύσεις και το μόνιμο συντονιστικό γενικών συνελεύσεων , μάχονται ενάντια σε επιταγές Κυβέρνησης-Ε.Ε-Κεφαλαίου, για τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους ώστε:
  • Να δοθούν όλα τα συγγράμματα έγκαιρα χωρίς να βγάλουμε λεφτά από τις τσέπες μας.
  • Λεφτά για την παιδεία και τις ανάγκες των φοιτητών και των εργαζομένων, όχι για τους μεγαλοκαθηγητάδες, το χρέος ,τις τράπεζες και το στρατό.
  • Καμία εφαρμογή και ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου.

Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

Από το TEDx στον κοινωνικό ανταγωνισμό

Από την εξωτερική αξιολόγηση του Γεωπονικού για το 2016 φαίνειται οτι το 51% της χρηματοδότησης γίνεται από τον ιδιωτικό τομέα.Με άλλα λόγια το γεωπονικό είναι πλέον ένα οικονομικά αυτοδύναμο πανεπιστήμιο το οποίο λόγω έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του στις εταιρείες.Αυτό δεν μας κάνει να πέφτουμε απο τα σύννεφα καθώς πάγια κατεύθυνση Κυβέρνησης-Ε.Ε-Κεφαλαίου είναι η περαιτέρω επιχειρηματικοποίση των ιδρυμάτων και η ολόενα και εντονότερη  εκμετάλλευση  φοιτητών και εργαζομένων με σκοπό το κερδος του κεφαλαίου.

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

Οι μεν κερδοφορούν, οι δε αδιαφορούν!

  Την Τρίτη 4/10 έγινε γνωστή η απόφαση του Σ.Ε.Ε.ΒΙ. (Σύλλογος Εκδοτών Επιστημονικών Βιβλίων) να αναστείλει τη διανομή πανεπιστημιακών συγγραμμάτων στους φοιτητές και τους σπουδαστές για το χειμερινό εξάμηνο 2017-18. Αυτό το συμβάν έφτασε το κόμπο στο χτένιΤόσα χρόνια μέσα στο πανεπιστήμιο συγκρούονταν δύο κόσμοι. Ο ένας που ο κυρίαρχος εκφραστής του ήταν οι αστικές δυνάμεις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ και το ρεύμα των δήθεν ανεξάρτητων φοιτητών μίλαγε για ομαλότητα, για νεκρούς συλλόγους χωρίς πολιτική ζωή και επιχειρηματολογούσε πως οι εταιρείες στις σχολές σε αγαστή συνεργασία με πρυτανεία και συμβούλια ιδρύματος, όχι μόνο υπήρχαν για το καλό μας αλλά θα εξασφάλιζαν την ομαλή λειτουργία και την αναβάθμιση του πανεπιστημίου. Ο άλλος κόσμος, αυτός που θέλουμε να εκπροσωπούμε και πολλές φορές φαίνεται σαν το τρελό του χωριού, μίλαγε για ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στον τρόπο που παρέχεται η γνώση, για πάρτι επιχειρήσεων(MONSANTONESTLE) με υπέρογκα κέρδη και χυδαία αλληλοδιαπλοκή αυτών των επιχειρήσεων με μεγαλοκαθηγητάδες. Η επίσημη δικαιολογία είναι πως πέρα από τις μειώσεις στις αποδοχές των μεγαλοεκδοτών και τα «αλισβερίσια» του υπουργείου με ιδιώτες (τα οποία βέβαια γίνονται στις πλάτες μας) , ως σημαντικότερος παράγοντας αναφέρεται η μη πληρωμή από το υπουργείο Παιδείας. Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο, σχετίζεται άμεσα με την όλο και εντεινόμενη υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης (όπως και όλων των κοινωνικών παροχών) και την πάγια κατεύθυνση από ΕΕ και ΟΟΣΑ για την δημιουργία αυτοτελών οικονομικά πανεπιστημίων μέσω της στροφής στο πεδίο της ανεύρεσης πόρων στην αυτοχρηματοδότηση αλλά και με την κατεύθυνση που υπάρχει τα τελευταία χρόνια για υποκατάσταση των βιβλίων με ψηφιακά.
   Όπως φαίνεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια οι σπουδές μας όχι απλά υποβαθμίζονται, αλλά γίνονται και μια οικονομική υποχρέωση που βαραίνει εμάς και τις οικογένειές μας. Η υποχρηματοδότηση που έχει επιβληθεί από τη μία υποστελεχώνει τα πανεπιστήμια σε καθηγητές, υλικοτεχνικό εξοπλισμό, εργαζόμενους και από την άλλη μας θέτει εκβιαστικά το δίλημμα Ή ΠΛΗΡΩΣΕ Ή ΠΑΡΑΤΑ ΤΑ. Ολόκληρες σχολές και τμήματα συγχωνεύονται, τομείς υπολειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό και η μέριμνα (λέσχη και εστίες) υποβαθμίζεται συνεχώς. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε το γνωστό ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Το ίδιο πράγμα ακούμε κάθε φορά που απαιτούμε τα αυτονόητα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ όταν αιτούμαστε τη δημιουργία φοιτητικής εστίας για τους φοιτητές της Γεωπονικής ή  να ανοίξουν κι άλλα δωμάτια στις φοιτητικές εστίες και να μην καταβάλλεται κανένα αντίτιμο από τους οικότροφους. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ όταν αιτούμαστε δημόσια δωρεάν και ποιοτική σίτιση. Βέβαια κανένας δεν απαντά γιατί πληρώνει το πανεπιστήμιο υπέρογκα ποσά σε εργολαβικές εταιρείες στη σίτιση , την καθαριότητα και άλλους τομείς αντί να προσλάβει μόνιμους εργαζόμενους και να μην πληρώνει τα κέρδη της κάθε εταιρείας. Τώρα φτάσαμε στο σημείο να ακούμε πως  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ για δωρεάν συγγράμματα. Την ίδια στιγμή λοιπόν που δεν υπάρχουν λεφτά για τις ανάγκες των φοιτητών. Την ίδια στιγμή που οι φόροι που πληρώνουν οι οικογένειές μας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, τα χρήματα πηγαίνουν για να σωθούν οι τράπεζες και να τροφοδοτείται η πολεμική μηχανή. Επίσης τα ελάχιστα χρήματα που πηγαίνουν στην παιδεία κατευθύνονται στην έρευνα για τις επιχειρήσεις και το κέρδος τους και όχι στις πραγματικές ανάγκες μας.
Και πώς απαντά λοιπόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Με το νομοσχέδιο Γαβρόγλου που πέρασε μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και με λοιπές αλλαγές ήδη από το Λύκειο, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Ξεκινάει λοιπόν ένα κυνήγι με κύριο κριτήριο το ποιος έχει να πληρώσει ήδη από την εισαγωγή στο γενικό λύκειο μέχρι τα μεταπτυχιακά. Βασικές πτυχές τυ νόμου είναι η μείωση των εισακτέων, το σπάσιμο των γνωστικών αντικειμένων και των κύκλων σπουδών σε bachelor  και master, η εισαγωγή των ανταποδοτικών μεταπτυχιακών, δηλαδή η εγκαθίδρυση της τζάμπα εργασίας σε μεταπτυχιακό επίπεδο, όπως γίνετε και στο Γεωπονικό ήδη σε προπτυχιακό επίπεδο στην ουσία μέσω των πρακτικών και των πτυχιακών και την περαιτέρω υποβάθμιση της μέριμνας. Επίσης, είναι σημαντικό να δούμε την αναβάθμιση του ΕΛΚΕ και η εισαγωγή των περιφερειακών συμβουλίων. Η μαγική λέξη είναι η αυτοχρηματοδότηση. Ας βγουν λοιπόν τα πανεπιστήμια στη γύρα να ψάξουν χορηγούς και ιδιώτες, όπως στο ΑΠΘ που αυτές τις μέρες έρχεται να ξαναευχαριστήσει το Σαββίδη που ιδρύει και άλλη έδρα. ¨Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα, ο κάθε ιδιώτης μπορεί να αξιοποιεί τζάμπα εργαστήρια και να επηρεάζει το περιεχόμενο της γνώσης που παρέχει το πανεπιστήμιο ανάλογα με το τι είναι κερδοφόρο για εκείνον την εκάστοτε στιγμή.
  Απέναντι σε όλο αυτό εμείς οφείλουμε να ορθώσουμε αποφασιστικά το ανάστημά μας και να βάλουμε τείχος στις αλλαγές που προωθούνται.. Δε θα μείνουμε άπραγοι, θα παλέψουμε μέσα από τους συλλόγους μας και τις ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ για να επιβάλουμε τις ανάγκες μας. Μέσω του νέου πολιτικού φοιτητικού κινήματος και του μόνιμου συντονιστικού Γενικών συνελεύσεων να επιβάλουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες της πληττόμενης πλειοψηφίας. Για ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.
  • Να δοθούν όλα τα συγγράμματα έγκαιρα χωρίς να βάλουμε λεφτά από τις τσέπες μας.
  • Λεφτά για την παιδεία και τις ανάγκες των φοιτητών και των εργαζομένων , όχι για τους μεγαλοκαθηγητάδες, το χρέος τους και τους πολεμικούς εξοπλισμούς τους
  • Καμία εφαρμογή ΚΑΙ ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/10 ΣΤΙΣ 13:00
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ αμφ. ΣΙΔΕΡΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/10 ΣΤΙΣ 13:00

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΗΡΙΑΝΝΑ–ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!


Η υπόθεση της Ηριάννας είναι μια εξαιρετική περίπτωση που δείχνει με τον πιο σκληρό πρόσωπο ότι η αστική δικαιοσύνη, μπορεί να δικάζει όποιον/α θέλει μόνο για τις κοινωνικές του σχέσεις, για τον κοινωνικό του περίγυρο. Η υπόθεση της Ηριάννας δυστυχώς δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό. Έρχεται σαν αποτέλεσμα του δόγματος «τάξης και ασφάλειας», του τσακίσματος των αγώνων του λαού και της νεολαίας από την κρατική καταστολή, τις διώξεις αγωνιστών, της

περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών προκειμένου να μπορεί να εφαρμόζεται ανεμπόδιστα η πολιτική της φτώχειας των πολέμων και της εξαθλίωσης, η πολιτική της Ε.Ε. και του κεφαλαίου. Οι αλλεπάλληλες διώξεις μελών του ευρύτερου λαϊκού κινήματος με την παράλληλη σκλήρυνση των ειδικών ποινικών νόμων, που έχουν πολλαπλασιαστεί σε ανεξέλεγκτο βαθμό στα χρόνια της κρίσης και των βάρβαρων πολιτικών που έχει επιφέρει, φανερώνουν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο την ποιοτικά αναβαθμισμένη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες που ως στόχο θέτει την ομαλή εμπέδωση κάθε πτυχής της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής.
  ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ(ή πώς στήνεται μια σκευωρία)
  Μάρτιος 2011: η Αντιτρομοκρατική στοχοποιεί τον ΚΠ λόγω των κοινωνικών του σχέσεων με άτομα ύποπτα (αργότερα κατηγορούμενα) για συμμετοχή στη ΣΠΦ. Κατά την έφοδο στην οικία του συλλαμβάνεται μαζί με την κοπέλα του Ηριάννα Β.Λ. Η τελευταία, αφού δίνει οικειοθελώς δείγμα DΝΑ, αφήνεται ελεύθερη. Ο Κ.Π. κατηγορείται για συμμετοχή στη ΣΠΦ, αλλά αθωώνεται πανηγυρικά στο δικαστήριο (από τον πρώτο βαθμό,ομόφωνα και αμετάκλητα). Νοέμβριος 2011: κάποιος-κάπου-κάποτε (δεν έχει παρουσιαστεί στο δικαστήριο) «ανακαλύπτει» ένα κουτί με όπλα στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου. Κατά …διαβολική σύμπτωση, μετά από ένα χρόνο, τα εργαστήρια της αστυνομίας «βρίσκουν», πάνω σε ένα αχρησιμοποίητο γεμιστήρα όπλου, δείγμα DNA που ταυτοποιείται μερικώς με αυτό της Ηριάννας. Γενάρης 2013: Η Ηριάννα συλλαμβάνεται αλλά αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους. Μάλιστα σε παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβούλιου Εφετών (για τη μερική άρση των περιοριστικών όρων), αναφέρεται πως «κανένα στοιχείο που να τη συνδέει με την οργάνωση ΣΠΦ δεν βρέθηκε από την άρση τόσο του τηλεφωνικού όσο και του τραπεζικού απορρήτου». Ιούνιος 2017: η Ηριάννα καταδικάζεται σε 13 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή, για συμμετοχή στην ΣΠΦ. Χωρίς μάρτυρες, χωρίς στοιχεία, χωρίς αναγνώριση οποιουδήποτε ελαφρυντικού. Μοναδικό «στοιχείο», το (μερικώς ταυτοποιημένο) δείγμα DNA, το οποίο έχει χαρακτηριστεί «χαμηλής ποσότητας και ποιότητας» από το διορισμένο από την υπεράσπιση πραγματογνώμονας, Γεώργιο Φιτσιάλο. Δείγμα που «τελείωσε» (ναι αυτή ήταν η απάντηση17 Ιουλίου 2017: H Ηριάννα Β.Λ. και ο Περικλής Μ., μετά την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών Αθήνας, ξανακλείστηκαν στη φυλακή. Με ποινή που τους καταδικάζει σε 13 χρόνια φυλάκιση, χωρίς αναστολή, με μοναδικό στοιχείο την ανεπαρκή ταυτοποίησή τους μέσω της περίφημης κατασκευής ενόχων με τη μέθοδο του DNA. Παρουσία κουκουλοφόρων- όχι διαδηλωτών αλλά καλά οπλισμένων ταγμάτων της αντιτρομοκρατικής, η αστική δικαιοσύνη αποφάσισε νέες ανθρωποθυσίες χωρίς να τηρήσει κανένα πρόσχημα. Με την ωμότητα της επιβολής και της ισχύος, η εισήγηση του Εισαγγελέα, Ιωάννη Προβατάρη, αποκαλύπτει το σκεπτικό της απόφασης: δεν υπάρχει “ανεπανόρθωτη βλάβη”, και κρίνεται “πιθανή η τέλεση νέων εγκλημάτων”. Ο ίδιος εισαγγελέας, όπως είναι γνωστό, είχε προτείνει την αναστολή των ποινών στις υποθέσεις των δομημένων ομολόγων, του «noor1», του Μιχαλολιάκου και του Παππά της Χρυσής Αυγής.
των αρχών!) όταν ζητήθηκε από την υπεράσπιση να της παρασχεθεί για να συντάξει ο πραγματογνώμονας τη δική του έκθεση.
  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει βαριές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση. Όχι μόνο συνεχίζει την εμπέδωση της «αντι-τρομοκρατικής» επίθεσης αφήνοντας άθικτο το κεκτημένο όλων των τρομονόμων και του αντίστοιχου θεσμικού πλαισίου αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι η κοινωνική βαρβαρότητα και εξαθλίωση πάνε χέρι χέρι με την κατατρομοκράτηση, τον αυταρχισμό και τις καταδίκες μέχρι και των κοινωνικών συναναστροφών που «δεν εγκρίνει» το σύγχρονο καθεστώς.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: -Άμεση απελευθέρωση της Ηριάννας και του Περικλή
-Κατάργηση τώρα όλων των τρομονόμων και του αντίστοιχου θεσμικού πλαισίου
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ! ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ! Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΣΤΙΣ 16/10 ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΗΡΙΑΝΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ