6 + 1 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ....

Η μαζικότατη (850 συνάδελφοι) γενική συνέλευση στις 5 Νοέμβρη αποφάσισε τη “λήξη” της κατάληψης. Με μια πρώτη ανάγνωση, το παραπάνω γεγονός φέρνει στο κόσμο που στήριξε – ψήφισε το αγωνιστικό πλαίσιο κατάληψης, μια αίσθηση ήττας και απογοήτευσης. Παρότι αυτό είναι λογικό σαν ένα πρώτο ένστικτό, η πολιτική κατάσταση που διαμορφώθηκε στη σχολή μόνο απογοήτευση δεν πρέπει να σκορπάει στο αγωνιζόμενο δυναμικό που εναντιώθηκε απέναντι στη διάλυση των μορφωτικών και εργασιακών του δικαιωμάτων. Αντίθετα, οι παρακάτω λόγοι μας πείθουν πως τίποτα δεν τελείωσε και το φοιτητικό κίνημα έχει άνοιξε για τα καλά πλώρη για μια μετωπική και ολομέτωπη κόντρα με όσους παζαρεύουν το παρόν και το μέλλον του.

ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΚΑΘΩΣ:

1) Η στήριξη της κατάληψης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Η υπερμαζική ψήφιση του αγωνιστικού πλαισίου κατάληψης (330 ψήφοι), φανερώνει πως έχει συγκροτηθεί ένα ιδιαίτερα ισχυρό ρεύμα που υιοθετεί χαρακτηριστικά αγώνα, αντίστασης και ψηλάφησης μιας διαφορετικής προοπτικής για το ίδιο και τους συναδέλφους τους. Να είμαστε όλοι σίγουροι ότι αυτό το ρεύμα δεν θα σιγήσει αλλά αντίθετα είναι πανέτοιμο να ξαναβγεί στο προσκήνιο ακόμα πιο δυναμικά.

2) Ξεγυμνώσαμε το αντιδραστικό μπλοκ Πρυτανείας – Κυβέρνησης – Ε.Ε..

 Όσο υπερβολικό και να ακούγεται οι δύο βδομάδες κατάληψης στο Γεωπονικό και η μαζική στήριξη του αγωνιστικού πλαισίου στη τελευταία συνέλευση, αποτελούν “πονοκέφαλο” στους “από πάνω”. Οι αντιδράσεις μας μπλοκάρουν τα σχέδια πρυτανείας, κυβέρνησης, καθώς αν πάνε να τα περάσουν το νόμο μετά από όλα αυτά θα αναδειχτεί το πραγματικό – πραξικοπηματικό τους πρόσωπο.

3) Μεταφέραμε το φόβο και την αμηχανία στις καθεστωτικές δυνάμεις (ΠΑΣΠ – ΔΑΠ – ΒLOCO).

Στο όνομα του να “ανοίξει η σχολή” είδαμε ΔΑΠίτες/ίσσες να στηρίζουν ΠΑΣΠ καθώς βλέπανε τη μεγάλη μαζικότητα του αγωνιστικού πλαισίου. Η άτυπη συμμαχία ΠΑΣΠ – ΔΑΠ - “Ανεξάρτητοι”, αποδεικνύει το τεράστιο άγχος που έπιασε το αστικό μπλοκ δυνάμεων και τους “ανάγκασε” να ενώσουν τις δυνάμεις του καθώς μόνο έτσι θα υπερβαίνανε το πλαίσιο κατάληψης.

4) Δείξαμε στη πράξη  πως το πραγματικό όργανο του Φ.Σ. είναι η γενική συνέλευση.

Κάθε συζήτηση έγινε εκεί, κάθε απόφαση (θετική ή αρνητική για μας) πάρθηκε από κει. Το τελευταίο διάστημα δείξαμε τη πραγματική σημασία και αξία των γενικών συνελεύσεων, κόντρα στα Διοικητικά Συμβούλια των παρατάξεων και τις όποιες λογικές συν-διοίκησης.

5) Η πολιτική επέστρεψε με νέους όρους στο σύλλογο.

Η μαζικοποίηση των διαδικασιών του συλλόγου, η όξυνση της πολιτικής κουβέντας που έφτανε από το τι θα γίνει με το νόμο – μέχρι του πως θα ενωθεί ο αγώνας μας με τους εργαζομένους και του πως θα συμβάλλουμε στην ενίσχυση ενός ισχυρού νεολαιίστικου κινήματος που θα παλεύει για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων μας σε ΜΟΡΦΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, όλα αυτά για μας αποτελούν νίκη μεγάλων διαστάσεων.

6) Δώσαμε έναν αγώνα με γνώμονα την ένωσή μας και όχι το διαχωρισμό από τα ταξικά αδέρφια μας στα ΤΕΙ.  Η πάλη για ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, το σπάσιμο μιας αντιδραστικής αντίληψης “τα ΤΕΙ είναι κατώτερα από μας” κ.α., αναδεικνύουν τη πολιτική ωριμότητα και αλληλεγγύη ενός πολύ μεγάλου κομματιού του συλλόγου.

+ 1 Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ. Και εμείς συνάδελφοι/ισσες τον δώσαμε με αξιοπρέπεια, με αιχμηρό πολιτικό περιεχόμενο κόντρα στην τάση αποπολιτικοποίησης της νέας γενιάς και μέχρι τέλους χωρίς πισωγυρίσματα. Αναγκάσαμε τους πάντες να μας ακούσουν από τις καθεστωτικές δυνάμεις, τη πρυτανεία αλλά και την ίδια την κυβέρνηση. Αυτός ο γύρος καταλήψεων τελείωσε, πάμε με τους πιο ευνοϊκούς όρους για τον επόμενο, στο πλευρό μας θα βρίσκονται οι Φοιτητικοί Σύλλογοι και τα ταξικά σωματεία για να χτίσουμε εκείνο το νεολαιίστικο – εργατικό κίνημα που θα τα σαρώσει όλα και θα αναδείξει μια διαφορετική προοπτική για τη γενιά μας με εξασφάλιση των δικαιωμάτων μας σε ΜΟΡΦΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.

Καταγγελία του ΑΝ.Α.Χ. - Ε.Α.Α.Κ. στις δυνάμεις της ΚΝΕ

Σαν ΑΝεξάρτητος Αριστερός Χώρος καταδικάζουμε τις πρακτικές που υιοθέτησε η πολιτική παράταξη του Κ.Κ.Ε. (Π.Κ.Σ.) στη γενική συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Γεωπονικής στις 30 Οκτώβρη. Σε απόλυτη σύμπνοια με την καταγγελία της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης, με τη σειρά μας καταδικάζουμε με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο την πολιτική επιλογή της Κ.Ν.Ε. να επιτεθεί σε κόσμο της συνέλευσης που υποστήριζε το αγωνιστικό πλαίσιο κατάληψης. 

                                                                                                                                                                         Πιο συγκεκριμένα και ενώ ήταν όλα έτοιμα να ξεκινήσει η καταμέτρηση, η ΠΚΣ (μέσω συναδέλφου από το Φ.Σ. Φυσικού) θέλησε επιτακτικά να θέσει ψήφισμα που θα αποφάσιζε την συμμετοχή του συλλόγου σε κινητοποίηση. Σαν ΑΝ.Α.Χ. τοποθετηθήκαμε κριτικά, υπό την έννοια πως η συμμετοχή του συλλόγου σε οποιαδήποτε κινητοποίηση δεν μπορεί να τίθεται υπό μορφή ψηφίσματος αλλά να αποφασίζεται μέσα από την κατάθεση συνολικών πολιτικών πλαισίων. Πριν καν τελειώσει η τοποθέτηση του σχήματος για το εν λόγω ζήτημα, μέλη της ΚΝΕ επιτέθηκαν συντονισμένα και απρόκλητα, στην αρχή φραστικά και στη συνέχεια οργανωτικά, σε δύο μέλη του ΑΝ.Α.Χ. και της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί μέρος μιας οργανωμένης προσπάθειας της ΚΝΕ το τελευταίο διάστημα, να αντιπαρατεθεί με τους χειρότερους όρους, με διαφορετικά κομμάτια του κινήματος και της αριστεράς. Σαν ΑΝ.Α.Χ. θεωρούμε πως η στοχοποίηση, συγκεκριμένα και εμμονικά, του σχήματος μας μόνο τυχαία δεν είναι. Στόχος της ΚΝΕ δεν ήταν άλλος από τη πολιτική αντίληψη που εκφράζεται μέσα από τις δυνάμεις  της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Τα πολιτικά βήματα που έχουμε μετρήσει σαν συνολικό πολιτικό ρεύμα το τελευταίο διάστημα, στους κόλπους του εργατικού (απεργία στη 1 Νοέμρβη), του φοιτητικού (καταλήψεις στο Γεωπονικό και αλλού) και του μαθητικού κινήματος (μαχητική κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας) φαίνεται πως ωθούν την ΚΝΕ σε μια προσπάθεια συκοφαντικής και οργανωτικής επίθεσης στις πολιτικές μας εκφράσεις. Σαν κομμάτι ενός ζωντανού και μαχητικού ρεύματος στους κόλπους του μαζικού κινήματος, θεωρούμε πως μάλλον κάτι κάνουμε πολύ καλά απέναντι στις διασπαστικές και συνάμα ηττοπαθείς λογικές του Κ.Κ.Ε., σε αυτή τη κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαχητικά. Τραμπούκικες και προβοκατόρικες επιθέσεις σε αγωνιστές του σχήματος ή του ευρύτερου κινηματικού χώρου θα απαντιούνται με τον ξεκάθαρο τρόπο που απαντήθηκαν και εντός της συνέλευσης. Επίσης καλούμε τη ΚΝΕ να σταματήσει ΤΩΡΑ την επιθετική προσέγγιση στην πολιτική αντίληψη του ΑΝ.Α.Χ. που μάταια προσπαθεί να αποκόψει το σχήμα από τα μαζικά ακροατήρια του συλλόγου. Το πολιτικό ρήγμα που άνοιξε το ‘89 και η ιστορική συνέχεια που αυτό ακολούθησε, φαίνεται πως ακόμα (35 χρόνια μετά) ενοχλεί τις δυνάμεις του ρεφορμισμού – οπορτουνισμού, εξού και οι χυδαίες φρασεολογίες  για συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη που συμμετέχει στο σχήμα του ΑΝ.Α.Χ. την ώρα της επίθεσης.

Από πλευράς μας δεν υπάρχει προφανώς καμία πρόθεση να συνεχιστεί η οργανωτική τριβή μεταξύ δυνάμεων της αριστεράς. Είμαστε ανοιχτοί στη πολιτική αντιπαράθεση και πιστεύουμε στη διαπάλη γραμμών εντός των πολιτικών συζητήσεων του κινήματος. Παρόλα αυτά, καταθέτουμε αποφασιστικά όπως το δείξαμε και πρακτικά (όπως και άλλες τόσες φορές ιστορικά) πως οποιαδήποτε οργανωτική πρόκληση προς τα μέλη μας  θα αντιμετωπίζεται με καταιγιστικό τρόπο. Πιστεύουμε στη κοινή δράση στο κίνημα και στις αξίες του εργατικού πολιτισμού, στον ίδιο βαθμό που πιστεύουμε στην ανάγκη πολιτικής και οργανωτικής αυτοπροστασίας του πολιτικού μας χώρου. Για οποιαδήποτε συνέχεια οργνανωτικών αντιπαραθέσεων η ευθύνη, όπως φάνηκε στα μάτια όλου του Φ.Σ. (450 άτομα εντός συνέλευσης), θα βαραίνει αποκλειστικά τις δυνάμεις της ΚΝΕ.

Τέρμα πια στην κοροϊδία της πρυτανεία και τον κυνισμό του Υπουργείο… Δεν θα τους περάσει

Τα μνημόνια δεν έφυγαν ποτέ, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση είναι ακόμα πιο επιθετικά από ποτέ

Παρά τα αφηγήματα της κυβέρνησης για το τέλος των μνημονίων και της κρίσης είναι πιο φανερό από ποτέ από την Ιταλία μέχρι την Βρετανία πως μόνο αυτό δεν συμβαίνει. Ακόμα περισσότερο κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε κανέναν επιμέρους τομέα και της ελληνικής οικονομίας. Ειδικότερα στις τράπεζες που πάνε να καταρρεύσουν από το βάρος των κόκκινων δανείων και πόσο μάλλον στις εργασιακές σχέσεις. Τα μνημόνια είναι εδώ και προφανώς δεν φεύγουν από την στιγμή που η ανεργία από το 2011 ανέβηκε κατά 24,2 % και 4 στους 10 νέους και νέες είναι άνεργοι. Σε αυτό το πλαίσιο, προφανώς και η παιδεία δεν μπορούσε να μην αναδιαρθρωθεί για τα συμφέροντα της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Ήδη από το 2011 και μέσω της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ στην Ελλάδα προωθούνται μια σειρά μεταρρυθμίσεων στην παιδεία που σκοπό έχουν την όλο και μεγαλύτερη όξυνση των ταξικών φραγμών ήδη από το λύκειο (βλέπε ποσόστωση 70-30 σε ΕΠΑΛ και ΓΕΛ), την όλο και μεγαλύτερη εισχώρηση των επιχειρήσεων στις σχολές και την διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών αυτών με σκοπό τις ανάγκες αποκλειστικά του κεφαλαίου, με προφανή «δούρειο ίππο» αυτού του σχεδίου την συνεχόμενη υποχρηματοδότηση των σχολών. Σε αυτό το πλαίσιο, της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης τον τελευταίο χρόνο έρχονται νομοσχέδια που σκοπό έχουν το κλείσιμο και την συγχώνευση ΤΕΙ ανά την επικράτεια και την ίδρυση νέων τμημάτων στα ΑΕΙ που αφενός εξυπηρετούν την δημιουργία τετραετών κύκλων σπουδών σε γνωστικά αντικείμενα με πενταετή. Την δημιουργία πολλών διαφορετικών ταχυτήτων αποφοίτων από την δημιουργία τμημάτων-κουφαριών με τελείως αμφίβολο πρόγραμμα σπουδών και αντίστοιχα και τελείως αμφίβολη ποιότητα σπουδών.

Ο κυνισμός του Υπουργείου

Πριν καν την αρχή της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς, το Υπουργείο Παιδείας υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. που έχουν ως στόχο την μετατροπή της παιδείας σε εμπόρευμα και του πανεπιστημίου σε επιχείρηση, θέτει σε διαβούλευση ένα νέο νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο αυτό με λίγα λόγια συγχωνεύει το ΤΕΙ Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το ΕΚΠΑ και το Γεωπονικό, ιδρύοντας νέες σχολές στα ιδρύματα αυτά. Στη Γεωπονική συγκεκριμένα συγχωνεύονται 4 τμήματα ΤΕΙ που πλέον διοικητικά θα υπάγονται στη σχολή, ενώ ταυτόχρονα ιδρύονται δύο νέα τμήματα(!), αυξάνοντας τον αριθμό από τα 6 στα 8. Ουσιαστικά, πρόκειται ακριβώς για αυτά τα «τμήματα-κουφάρια» που περιεγράφηκαν πιο πάνω, χωρίς καμία εργασιακή προοπτική και μορφωτικά δικαιώματα. Δηλαδή, στην ήδη υποβαθμισμένη ποιότητα σπουδών μας, που όλοι και όλες μας αντιμετωπίζουμε καθημερινά, έρχονται να προστεθούν ακόμη 2 τμήματα και άλλα 4 διοικητικά. Σε αυτό το πλαίσιο λοπον είναι πάρα πολύ σημαντικό να τεθούν 4 βασικά ερωτήματα απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο.

1) Με τον υπάρχον πετσοκομμένο κρατικό προϋπολογισμό (που συνεχώς μειώνεται και δεν μπορεί να συντηρήσει τα ήδη υπάρχοντα τμήματα της σχολής) πως ακριβώς θα λειτουργήσουν αυτά τα νέα τμήματα; Μήπως με μετακύληση του κόστος σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και επιβολή/αύξηση διδάκτρων αρχικά σε μεταπτυχιακό και σε προπτυχιακό επίπεδο στη συνέχεια; Μήπως με περαιτέρω είσοδο των επιχειρήσεων εντός πανεπιστημίου εξευτελίζοντας ακόμα περισσότερο κάθε έννοια δημόσιας δωρεάν παιδείας;

2) Γιατί να δημιουργηθούν δύο διαφορετικοί κύκλοι σπουδών και να λειτουργούν ταυτόχρονα στο ίδιο ίδρυμα σχολές 4ετούς και 5ετούς φοίτησης; Μάλλον επειδή στόχος του κεφαλαίου είναι ΟΛΑ τα τμήματα του Γεωπονικού (παλιά και νέα) να είναι εντελώς αποσπασμένα από τον γεωπονικό κλάδο και να θυσιάζεται το γνωστικό αντικείμενο σε μια λογική στείρας υπερεξειδίκευσης χωρίς καμία έννοια σφαιρικής και ολόπλευρης γνώσης.

3) Ποιόν συμφέρει να δημιουργούνται πολλές διαφορετικές - ανταγωνιστικές «ταχύτητες» εργαζομένων (απόφοιτοι 5ετούς vs 4ετούς φοίτησης, απόφοιτοι παλιών vs νέων τμημάτων); Πιθανότατα μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου που θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα μεγάλο πεδίο αποφοίτων, διαχωρισμένων εργασιακών δικαιωμάτων, με κοινό χαρακτηριστικό τη μείωση της εργασιακής τους δύναμης δηλαδή χαμηλότεροι μισθοί, την υπαγωγή τους σε έναν ατέρμονο κύκλο συνεχούς επανακατάρτισης, μέσω σεμιναρίων, μεταπτυχιακών κ.ο.κ., τον εργασιακό μεσαίωνα και την ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.

4) Ποιος πραγματικά θα είναι ο ρόλος ενός στο όνομα Γεωπονικού Πανεπιστημίου με 5 τμήματα που θα έχουν να κάνουν σχέση με την αγροτική οικονομία και το management ; Πιθανότατα ενός πανεπιστημίου που θα δίνει ένα κουρελόχαρτο αντί για πτυχίο, χωρίς τον κατοχυρωμένο Γεωπονικό του χαρακτήρα και με αποφοίτους που θα έχουν κάνει περισσότερα μαθήματα οικονομικών παρά βασικής Γεωπονικής δομής.

Η κοροϊδία της πρυτανείας

Η νέα «πολλά υποσχόμενη» όπως φαίνεται πρυτανεία του Γεωπονικού ενώ διακηρυκτικά είναι ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο και μάλιστα ακόμα περισσότερο ο πρύτανης πριν μια εβδομάδα δήλωνε πως έπαυε κάθε συζήτηση οποιασδήποτε εναλλακτικής πρότασης αν δεν αποφάσιζαν οι φοιτητές, προσπαθεί να μας κοροϊδέψει μέσα στα μούτρα μας. Αυτή την εβδομάδα προέβη σε δύο πρωτοφανής κατάπτυστες ενέργειες απέναντι στα συμφέροντα της πλειτώμενη πλειοψηφίας των φοιτητών. Από την μια την προηγούμενη Τετάρτη γίναμε μάρτυρες της πρωτοφανούς κίνησης να θέσει εκβιαστικά το δίλλημα « εργαστήριο ή Γενική συνέλευσης» στους φοιτητές, προσπαθώντας να μετατρέψει το δικαίωμα των φοιτητών να συνεδριάζουν σε προνόμιο ορισμένων. Η μη πλήρης αναστολή των μαθημάτων και απλά η μεσοβέζικη λύση του να μην κρατηθεί απουσιολόγιο στα εργαστήρια είναι ο ορισμός του εμπαιγμού και των επικίνδυνων νέων εθίμων και ηθών που προσπαθεί η νέα πρυτανεία να φέρει. Να είναι σίγουρη όμως πως δεν θα της περάσει μιας και οι ίδιοι οι φοιτητές την καταδίκασαν με την παράσταση διαμαρτυρίας την προηγούμενη Τετάρτη και ακόμα περισσότερο η ιδιαίτερα ενθαρρυντική μάζα φοιτητών που παρουσιάστηκε στο Σιδέρη για να συνεδριάσει παρά την κάθε δυνατή προσπάθεια πρυτανείας και προφανώς των καθεστωτικών δυνάμεων ΠΑΣΠ-ΔΑΠ που σιωπούν ένοχα απέναντι στην διάσπαση και βάζουν όλο τους τον μηχανισμός απέναντι από την αναγκαία σύγκλιση της Γενικής Συνέλευσης των φοιτητών. Της μόνης αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας που μπορεί μέσω αγωνιστικής απόφασης να επιβάλει την απόσυρση του νομοσχεδίου και κάθε σχεδίου διάσπασης της Γεωπονικής.

Η ακόμα μεγαλύτερη θρασύτατη κίνηση της πρυτανείας είναι αυτή που θα προσπαθήσει να περάσει εν κρύπτω στη σύγκλητο με την επαναφορά στην ουσία της πρότασης της περυσινής πρυτανείας για 6 σχολές και 14 τμήματα ! Η πρυτανεία με διαδικασίες fast track προσπαθεί να περάσει μια δικιά της πρόταση αντίστοιχης κατάτμησης της Γεωπονικής, που ήδη μπλοκαρίστηκε μια φορά πέρυσι τον Απρίλιο στις συνελεύσεις τμημάτων των καθηγητών και στη σύγκλητο. Μάλιστα τώρα θα προσπαθήσει να το κάνει και χωρίς την συγκατάθεση ακόμα και των καθηγητών πάρα μόνο των προέδρων των τμημάτων και των «πεφωτισμένων» που είναι στη σύγκλητο. Τους διαβεβαιώνουμε πως ούτε αυτό θα περάσει και πως απέναντι τους θα βρουν την οργή των φοιτητών.

Η αναγκαία απάντησή μας

¨Ήδη η φετινή χρονιά έχει μπει πολύ δυναμικά για το φοιτητικό κίνημα. Από τις καταλήψεις της Πάτρας και του Βόλου μέχρι το φυσικό της Αθήνας και μιας σειράς γενικών συνελεύσεων που παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις. Για εμάς ένα ρωμαλέο, μαζικό φοιτητικό κίνημα έξω από γραφειοκρατικές διαδικασίες με άμεσο συντονισμό των Γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, πλάι σε ένα ταξικό εργατικό κίνημα είναι το μοναδικό εργαλείο που έχει στα χέρια της η πλειτώμενη πλειοψηφία του λαού και η νεολαία για να ανατρέψουν αυτή τη διαρκή επίθεση που δέχονται. Σε αυτό το κίνημα ο φοιτητικός σύλλογος της Γεωπονικής πρέπει να παίξει πρωτοπόρο ρόλο. Μέσα από την Γενική του συνέλευση να δώσει στόχο και φωνή σε όλο αυτό το διάχυτο ρεύμα οργής που υπάρχει στη σχολή να το διαμορφώσει σε ένα συγκροτημένο μπλοκ αγώνα απέναντι σε κυβέρνηση-επιταγές της ΕΕ- κουτοπόνηρες πρυτανείες-καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ) και κεφάλαιο.

Γιατί για να σπουδάζουμε και να μορφωνόμαστε βάση των σύγχρονων αναγκών και επιθυμιών της πλειτώμενη πλειοψηφίας, για να δουλεύομε με δικαιώματα και να μην είμαστε στο βούρκο της ανεργίας ή της ελαστασφαλειας και για να ζούμε ελευθέρα και με αξιοπρέπεια ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Του αγώνα από την πιο μικρή σχολή μέχρι τους χώρους δουλειάς την γειτονιά και τον ίδιο τον δρόμο. Ο δρόμος που συγκρούεται με το παλιό και κάθε εξουσία, που συγκρούεται με κάθε μορφής καταπιεστή και ζητά στο τώρα τα πάντα.

Απαιτούμε

·         Καμία διάσπαση της σχολής/καμία συγχώνευση τμημάτων ΤΕΙ

·         Αυτό το νομοσχέδιο να μείνει στα χαρτιά

·         Μόρφωση/Εργασία στο ύψος των αναγκών μας, καμία υποβάθμιση της ποιότητας σπουδών μας

·         Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20/10 ΣΤΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟ -ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΟΥΤΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/10 ΣΤΙΣ 14.00 ΣΤΟ ΑΜΦ.ΣΙΔΕΡΗ

Τιποτα δεν χαρίζεται με παρακάλια, η νεολαία θα μπλοκάρει το νέο νομοσχέδιο του Γαβρογλου

   Πέρσι τον Απρίλιο το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με την Πρυτανεία του Γεωπονικού και τις καθεστωτικές δυνάμεις, θέλησε να περάσει τη διάσπαση της σχολής σε 14 τμήματα, με την εντολή του κατ' επείγοντος μέσα σε 10 μέρες, εν αγνοία και εις βάρους του φοιτητικού συλλόγου. Η κίνηση αυτή μπλοκαρίστηκε από κινητοποιήσεις των φοιτητών/τριών που δεν άφησαν τα τμήματα των καθηγητών που θα την επικύρωναν να πραγματοποιηθούν, την ίδια ώρα που οι καθεστωτικές δυνάμεις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ αλλά δυστυχώς και δυνάμεις της αριστεράς μάζευαν ψήφους για τις φοιτητικές εκλογές και σαμπόταραν με διάφορους τρόπους τη διεξαγωγή γενικής συνέλευσης όλου του συλλόγου.

   Μετά από αυτή του την ήττα το Υπουργείο ζητάει ρεβάνς. Έτσι πριν καν την αρχή της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς, το Υπουργείο Παιδείας υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. που έχουν ως στόχο την μετατροπή της παιδείας σε εμπόρευμα και του πανεπιστημίου σε επιχείρηση, θέτει σε διαβούλευση ένα νέο νομοσχέδιο, για το οποίο παραχωρεί μόλις7 ημέρες (!) για συζήτηση εντός  πανεπιστημίων, για να ψηφιστεί μετά από τα έδρανα της Βουλής. Το νομοσχέδιο αυτό με λίγα λόγια συγχωνεύει το ΤΕΙ Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το ΕΚΠΑ και το Γεωπονικό, ιδρύοντας νέες σχολές στα ιδρύματα αυτά. Στη Γεωπονική συγκεκριμένα συγχωνεύονται 4 τμήματα ΤΕΙ που πλέον διοικητικά θα υπάγονται στη σχολή, ενώ ταυτόχρονα ιδρύονται δύο νέα τμήματα(!), αυξάνοντας τον αριθμό από τα 6 στα 8. Ουσιαστικά, πρόκειται για «τμήματα-κουφάρια», χωρίς καμία εργασιακή προοπτική και μορφωτικά δικαιώματα. Δηλαδή, στην ήδη υποβαθμισμένη ποιότητα σπουδών μας, που όλοι και όλες μας αντιμετωπίζουμε καθημερινά, έρχονται να προστεθούν ακόμη 2 τμήματα και άλλα 4 διοικητικά. Η κυβέρνηση, το Υπουργείο Παιδείας και η Πρυτανεία του ΓΠΑ, μαζί με τις καθεστωτικές δυνάμεις, υπογράφουν και πάλι ένα έγκλημα στις πλάτες του φοιτητικού συλλόγου. Αντικειμενικά δημιουργούντα τα εξής πρώτα ερωτήματα:

1) Με τον υπάρχον πετσοκομμένο κρατικό προϋπολογισμό (που συνεχώς μειώνεται και δεν μπορεί να συντηρήσει τα ήδη υπάρχοντα τμήματα της σχολής) πως ακριβώς θα λειτουργήσουν αυτά τα νέα τμήματα; Μήπως με μετακύλιση του κόστος σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και επιβολή/αύξηση διδάκτρων αρχικά σε μεταπτυχιακό και σε προπτυχιακό επίπεδο στη συνέχεια; Μήπως με περαιτέρω είσοδο των επιχειρήσεων εντός πανεπιστημίου εξευτελίζοντας ακόμα περισσότερο κάθε έννοια δημόσιας δωρεάν παιδείας;

2) Γιατί να δημιουργηθούν δύο διαφορετικοί κύκλοι σπουδών και να λειτουργούν ταυτόχρονα στο ίδιο ίδρυμα σχολές 4ετούς και 5ετούς φοίτησης; Μάλλον επειδή στόχος του κεφαλαίου είναι ΟΛΑ τα τμήματα του Γεωπονικού (παλιά και νέα) να είναι εντελώς αποσπασμένα από τον γεωπονικό κλάδο και να θυσιάζεται το γνωστικό αντικείμενο σε μια λογική στείρας υπερεξειδίκευσης χωρίς καμία έννοια σφαιρικής και ολόπλευρης γνώσης.

3) Ποιόν συμφέρει να δημιουργούνται πολλές διαφορετικές - ανταγωνιστικές «ταχύτητες» εργαζομένων (απόφοιτοι 5ετούς vs 4ετούς φοίτησης, απόφοιτοι παλιών vs νέων τμημάτων); Πιθανότατα μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου που θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα μεγάλο πεδίο αποφοίτων, διαχωρισμένων εργασιακών δικαιωμάτων, με κοινό χαρακτηριστικό τη μείωση της εργασιακής τους δύναμης δηλαδή χαμηλότεροι μισθοί, την υπαγωγή τους σε έναν ατέρμονο κύκλο συνεχούς επανακατάρτισης, μέσω σεμιναρίων, μεταπτυχιακών κ.ο.κ., τον εργασιακό μεσαίωνα και την ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.

   Με όλα τα παραπάνω να λαμβάνουν χώρα την τελευταία εβδομάδα, οι καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ δεν παίρνουν θέση για το νέο νομοσχέδιο, ενώ την ίδια στιγμή σκόπιμα δεν ενημερώνουν τον σύλλογο για αυτές τις εξελίξεις, την ίδια ώρα μάλιστα που πραξικοπηματικά έχουν ορίσει τους  “παραταξιακούς” εκπροσώπους τους στα όργανα διοίκησης των καθηγητών και στη Σύγκλητο. Επιβεβαιώνουν έτσι για ακόμη μια φορά το πραγματικό τους ρόλο. Από την ίδια μπάντα, οι καινούριες Πρυτανικές  Αρχές ότι και να λένε, συναινούν και υπογράφουν αυτό το έγκλημα, αφού ενστερνίζονται το όραμα του Υπουργείου για ένα πανεπιστήμιο μικρό και ευέλικτο, εναρμονισμένο με τα συμφέροντα των πολυεθνικών, το οποίο θα είναι μόνο για λίγους και εκλεκτούς. Ένα όραμα που είναι καθολικά αντιπαραθετικό με τις ανάγκες και τα συμφέροντα της γενιάς μας. Μπροστά στους αγώνες που έρχονται από κοινού και όχι αντιπαραθετικά με τους σπουδαστές των ΤΕΙ, καλούμε όλο το φοιτητικό σύλλογο να πάρει θέσεις μάχης. Πιο συγκεκριμένα καλούμε σε κοινό βηματισμό τις δυνάμεις της αριστεράς μες τη σχολή παρά τις πολιτικές και φυσιογνωμικές μας διαφορές. Όμως, ένας τέτοιος κοινός βηματισμός για μας, οφείλει να τοποθετείται αρχικά γύρω από δύο ιδιαίτερα σημαντικές κόκκινες γραμμές. Αρχικά, η λογική πως δεν χωράει καμία αυταπάτη περί στήριξης των αιτημάτων μας από τη σύγκλητο ή οποιοδήποτε άλλο θεσμικό όργανο του πανεπιστημίου (πολλώ δε μάλλον συνεννόησης με κύκλους αυτών) οφείλει να είναι αυταπόδεκτη για τους κύκλους της πραγματικής αριστεράς. Κατά δεύτερον η ιεράρχηση του μαζικού αγώνα απέναντι στο νομοσχέδιο Γαβρόγλου να βρίσκεται πολύ πιο πάνω από τα όποια μικροπολιτικά συμφέροντα.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-Καμία διάσπαση της σχολής/καμία συγχώνευση τμημάτων ΤΕΙ

-Αυτό το νομοσχέδιο να μείνει στα χαρτιά

-Μόρφωση/Εργασία στο ύψος των αναγκών μας, καμία υποβάθμιση της ποιότητας σπουδών μας

-Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 05/10 ΣΤΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟ-ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 10/10 ΣΤΙΣ 13.00 ΣΤΟ ΑΜΦ.ΣΙΔΕΡΗ